پژمان شمس کارشناس ارشد حقوق در یادداشتی نوشت: یکی از دوستان ( پیر مرد حدوداً ۶۵ ساله ) که خیلی با لسان لین به بی حجاب ها تذکر می داد، هفته ی قبل پس از جو سازی یک بی حجاب ، توسط اراذل و اوباش در نزدیکی محل زندگی اش چنان کتکی نوش جان فرمود که نزدیک بود کارش به بیمارستان بکشد( بنده ی خدا خطاب به یک مکشفه فقط خیلی آرام گفته بود: دخترم حجاب! )
دوستان دیگری را هم می شناسم که به همین علت درگیر کلانتری و شورای حل اختلاف و دادسرا و دادگاه شده اند و حتی یکی از ایشان محکوم به تحمل ده ضربه شلاق شد و حکم صادره اجرا هم گردید.
در حال حاضر که حکومت اسلامی به شکل عام و پلیس و ضابطین قضائی به شکل خاص و به عنوان تنها مرجعی که قانونا وظیفه‌ و قدرت و اجازه ی برخورد سلبی با جرم مشهود ( از نوع بازداشت ) در جامعه را دارد ، در برخورد با مجرمین بی حجاب ترک فعل کرده اند، تنها راه باقی مانده برای مقابله با بی حجابی در جامعه، انجام امر به معروف و نهی از منكر به شکل گروهی و مقتدرانه توسط مردم است که اولا تاثیر گذاری بیشتری دارد و ثانیا از خطر کمتری برخوردار است.
در این رابطه و در اولین گام، می توان نسبت به جلوگیری از ورود قانون شکنان و حرمت شکنان ضد دین به اماکن عمومی مثل مترو و اماکن فرهنگی و تفریحی توسط امت حزب الله اقدام نمود و در مراحل بعدی با درایت و برنامه ریزی نسبت به رشد و توسعه ی این حرکت اقدام کرد ، ولی متاسفانه شاهدیم که مردم حزب اللهی هم غالبا، خودشان را به علل مختلف از انجام این فریضه ی الهی کنار کشيده اند ( عده‌ای بصیرت ندارند و عده‌ای همت ) و گویا منتظر حرکتی از سوی حکومتند.
نتیجه این که امروز قانون شکنان ضد دین در ایرانِ پسا انقلاب نحسا در جنگ ترکیبی شان پیروز میدان شده اند و هر روز خاکریزهای بیشتری را متصرف می شوند و در قهقهه ی مستانه شان به خون شهدا و آرمان‌های امام شهدا می خندند.
و دیر نباشد که در روز جزا و حتی شاید طی سال‌های بعد و در همین دنیا ( به علت ترک فعل و مماشات و وقت کشی مسئولین و عدم انجام امر به معروف و نهی از منکر موثر توسط مردم )، همگی در آتش قهر خدا بسوزیم که فرمود:
انّ الله لا یغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم ( سوره ی رعد آیه ی ۱۱ )