به گزارش جهت پرس؛ «مالی سوئینی» بر اساس نمایشنامه برایان فریل، تا حدودی الهامی از مقاله «دیدن و ندیدن» در سال ۱۹۹۶ است که با روایت داستان زنی نابینا، تغییرات در زندگی افراد پس از بینایی را از زاویه ای دیگر نمایش دهد.

مالی نام زنی است که از ۱۰ ماهگی بینایی خود را از دست داده و هیچ جراحی نتوانسته، سد سخت نابینایی اش را بشکند و بهبودی برایش به همراه بیاورد اما این نقص که نمی توان آن را ضعف دانست در این فرد مانعی برای ادامه راه زندگی اش نبوده و از وی، زنی با اعتماد به نفس و متکی به خود ساخته است.

این را می توان از مونولوگ های دکتر «مالی سوئینی» درک کرد که با وجود توانمندی های پزشکی فراوانی که دارد به دلیل فراز و نشیب های زندگی، در شهری کوچک و بیمارستانی دور افتاده کار می کند و با اصرار همسر مالی اقدام به جراحی چشمان این زن می کند و در این جراحی از تمام توان علمی خود و دوستان دور و نزدیک کمک می گیرد تا بینایی را به چشمان این زن هدیه کند که علی سرابی بیان آن را بر عهده دارد.

«مگه این زن چی برای از دست دادن داره» این سوالی است که همسر «مالی سوئینی» در ذهن دکتر ایجاد کرد، همسری که نقش آن را صابر ابر ایفا می کند و در طول داستان با روحیه ماجراجوی خود تلاش می کند، زندگی همسرش را مانند تمام آزمون و خطاهایی که در زندگی انجام داده، بر بوته آزمایش قرار دهد و فکر می کند با بینایی می تواند زندگی بهتری برای همسرش فراهم کند، مردی که به سادگی زندگی خود را پیش می برد و انگار خودش نیز چیزی برای از دست دادن ندارد.

نقش مالی سوئینی را الهام کردا برعهده دارد که از همان کودکی (آناهیتا هاشم زاده نیز در نقش کودکی های مالی بازی می کند) با تلاش های پدرش تبدیل به زنی می شود که با دنیای بینایی از طریق لمس دقیق ارتباط گرفته است و تلاش می کند تفاوتی با افراد بینا نداشته باشد و مادری که حضور ندارد اما در سایه زندگی مالی زندگی می کند؛ در طول ۸۰ دقیقه نمایش، این سوال ایجاد می شود که آیا در زندگی چیزی برای از دست دادن وجود ندارد؟ خواه این سوال برای زنی نابینا مطرح شود که به اصرار اطرافیان و برای منافع برخی قدم در راه دستیابی به یکی از مهمترین اعضای بدن یعنی بینایی می گذارد.

نمایش «مالی سوئینی» سه بازیگر اصلی دارد که زندگی زن نابینای نمایشنامه را با مونولوگ گویی روایت و تمام اتفاقات شخصی زندگی یا مرتبط با مالی را با جزییات کامل تعریف می کنند و این هنر مخاطب و شنونده نمایش است که لحظه به لحظه همراه با صحنه سازی ها، اتفاقات را در ذهن خود تصور کند و گام به گام پیش برود.

این نمایش قوه تخیل و تصور مخاطب را با خود همراه می کند تا تماشاگر دست در دست زنی نابینا اتفاقات را لمس کند و شاید قرار گرفتن در این جایگاه برای شنونده تداعی بیشتری از زندگی زنی داشته باشد که تمام عمر خود را با لمس اشیا و شنیدن صدای اطراف گذرانده است و حالا شانسی برای دیدن دارد که نمی داند چه آینده ای را برایش به ارمغان خواهد آورد و چه چیزهایی را از دست می دهد.

از نکات قابل توجه این نمایش بازی صابر ابر در نقش همسر «مالی سوئینی» است که شخصیت متفاوت تری از بیشتر نقش هایی که تاکنون از این بازیگر دیده ایم را به نمایش می گذارد و به خوبی رهایی و بی خیالی را با زبان طنز تنها در کلام خود در بیان مونولوگ اجرا می کند و می تواند بارها و بارها خنده را به لبان حاضرانی برساند و فضایی متفاوت را ایجاد کند.

«مالی سوئینی» به کارگردانی مرتضی میرمنتظمی پس از سه دوره اجرا از سال ۱۳۹۴ در تماشاخانه های مختلف، در بهار سال ۱۳۹۷ در تئاتر شهر به اجرای خود پایان داده بود که البته از پرفروش ترین نمایش ها در آن سال محسوب می شود اما بار دیگر پس از وقفه ای پنج ساله در پاییز امسال به صحنه تالار وحدت بازگشته و میزبان مخاطبان شده است و در این دور از اجرای خود از ۹ آبان ماه در تالار وحدت به صحنه رفته است و تا ۹ آذرماه در سالن تالار وحدت میزبان مخاطبان خواهد بود.