به گزارش جهت پرس؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه به نقل از کارشناس[!] خود نوشته است: «دونالد ترامپ رئیس‏ جمهور جدید آمریکا در دوره انتخابات موضع مثبتی در قبال ایران داشت و این‌گونه به نظر می‌‏رسد که به دنبال آرامش در خاورمیانه است تا منفعت اقتصادی ببرد.»

معلوم نیست روزنامه هم‌میهن دقیقاً به کدام موضع مثبت ترامپ اشاره می‌کند چون او در تبلیغات انتخاباتی‌اش ضمن اعتراف به اینکه: «من انواع تحریم‌ها را علیه ایران اعمال کردم» گفت: «اگر دوباره رئیس‌جمهور شوم، حکومت ایران را به‌طور کامل تحریم می‌کنم.» ترامپ همچنین پس از ماجرای تیراندازی به سمتش در جریان یک سخنرانی انتخاباتی، ایران را تهدید کرد که اگر اتفاقی برایش بیفتد «بزرگ‌ترین شهرها و کل کشور ایران را به خاک و خون می‌کشد.»

اینکه غربگرایان ایرانی از کدام قسمت از این مواضع احساس مثبت داشته‌اند به هنر آنها در تحریف واقعیات و نگاه عاشقانه‌شان به ایالات متحده و شخص ترامپ برمی‌گردد. اما نکته جالب اینجاست که آنها تا همین چند ماه پیش مدعی بودند افزایش فروش نفت ایران به دلیل «شُل کردن» پیچ تحریم‌ها توسط بایدن است و از این طریق نسخه مذاکره با آمریکا می‌پیچیدند. به نظر می‌رسد اکنون که رئیس‌جمهور آمریکا تغییر کرده آنها تحلیل‌شان را به روز کرده و همان نسخه همیشگی را تجویز می‌کنند؛ این بار البته با سفیدشویی ترامپ!

برای آنها هدف؛ مذاکره با آمریکا است. به همین دلیل تمام رویدادهای جهان را طوری تفسیر می‌کنند که در نهایت به همین هدف برسند. دیروز می‌گفتند فروش نفت ایران به دلیل «شُل کردن بایدن» است و می‌توان با او توافق کرد. امروز می‌گویند فروش نفت نشانه «چراغ سبز ترامپ» است و باید به استقبال مذاکره با او رفت.

‍ گفتنی است صادرات نفت ایران با خروج آمریکا از برجام، به دلیل خوش‌بینی مقامات وقت ایران به آمریکا و برجام و در نتیجه تعطیل کردن ساز و کارهای دور زدن تحریم؛ به شدت کاهش پیدا کرد تا جایی که محمدباقر نوبخت معاون وقت برنامه و بودجه گفت «یک قطره نفت هم نمی‌توانیم بفروشیم» اما پس از مدتی با فعال شدن مجدد شبکه فروش ضد تحریمی ایران؛ این صادرات شروع به افزایش کرد. با روی کار آمدن دولت شهید رئیسی و جدیت دولت سیزدهم در خنثی‌سازی تحریم؛ صادرات نفت ایران جهش فوق‌العاده‌ای پیدا کرد و با وجود افزایش تحریم‌ها توانست رکود فروش نفت در زمان انعقاد برجام را هم بشکند. در ماه‌های اخیر به دلیل نیاز داخلی و همچنین تحریم‌های جدید آمریکا برای مدتی این صادرات کاهش داشت و سپس به روند افزایشی خود بازگشت. در تمام این موارد جریان غربگرای داخلی با سانسور توانایی ایران در خنثی‌سازی تحریم‌ها که حتی منابع غربی نیز به آن اذعان کرده‌اند؛ با ارائه نشانی غلط به افکار عمومی، افزایش یا کاهش صادرات نفت را به «خواست و اراده آمریکا» نسبت داده‌اند.