به گزارش جهت پرس؛ تبدیل الیاف به نخ، ریسندگی نامیده می‌شود، نخ‌ریسی از هنر های قدیمی ایران‌زمین به شمار می‌رود که حساب کاربری ایران‌من به این موضوع پرداخته است.

1) سه هزار سال نخ ریسی، به همون دوک همیشگی! تا حالا به این فکر کردید نخ‌ریسی ای که هنوز تو گوشه‌وکنار ایران، به‌ویژه در دستان بانوان عشایر، دیده می‌شه، از چه زمانی شروع شده؟

2) جواب این سوال در سنگ نگاره‌ای که تصویری از بانوی ریسنده ایلامیه که در شوش پیدا شده و حدود ۲۸۰۰ سال قدمت داره. اگه دنبال معنی واقعی تمدن می‌گردین، همین‌جاست!

3) این هنر، سه هزار ساله که تو ایران رواج داره! یعنی وقتی خیلی از تمدن‌ها هنوز روی نقشه نبودن، بانوان ایرانی داشتن الیاف ساده رو به نخ تبدیل می‌کردن و ازش پارچه‌ها، لباس‌ها، و حتی قالی‌های خارق‌العاده می‌ساختن.

4) اما این سنگ‌نگاره فقط یه نقش ساده نیست. این تصویر، قصه دستای پر از هنر و خلاقیت بانوان ایرانیه. دستایی که الیاف ساده رو از پشم گوسفند، کرک شتر، یا الیاف گیاهی می‌گرفتن و به پارچه‌هایی تبدیل می‌کردن که نه‌فقط لباس بودن، بلکه هنر و جایگاه اجتماعی رو هم نشون می‌دادن.

5) از فرش و گلیم بگیر تا لوازم تزئینی خونه! وقتی به این نقش نگاه می‌کنین، انگار صدای چرخیدن دوک رو از دل تاریخ می‌شنوین. یه نغمه دلنشین که یادمون میاره هنر و صنعت همیشه بخش جدانشدنی زندگی ایرانی‌ها بوده.

نخ‌ریسی توی ایران باستان، فقط یه کار ساده نبوده. این هنر پایه‌ی بقیه هنرای ایرانی، مثل قالی‌بافی و گلیم‌بافی بوده، همون هنرایی که هنوزم بخشی از هویت ما هستن. ایرانی‌ها از اول تاریخ، بلد بودن چطور با هنر و صنعت، اوج بگیرن و خودشون رو از بقیه متمایز کنن. پایان (: