ترکیب نهایی کاندیداهای انتخابات ریاست‌ جمهوری حاکی از این بود که اصلاح‌طلبان دو گزینه را برای ورود به عرصه انتخابات در دست دارند؛ محسن مهرعلیزاده معاون رئیس دولت اصلاحات و استاندار دولت روحانی و عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی دولت روحانی و فرد نزدیک به حزب کارگزاران سازندگی.

اگرچه اصلاح‌طلبان پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت داوطلبان انتخابات ریاست‌ جمهوری، وانمود کردند که دست‌ شان خالی مانده است، امّا محسن مهرعلیزاده و عبدالناصر همتی، در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری و مناظره نخست نامزدها با اتخاذ مواضع رادیکال و اصلاح‌طلبانه، خود را نزدیک به این طیف سیاسی نشان دادند. اصلاح‌طلبانی نظیر علی تاجرنیا به پشتیبانی از محسن مهرعلیزاده برخاستند و حزب کارگزاران و طیفی از جوانان اصلاح‌طلب، کمپین‌هایی را در حمایت از عبدالناصر همتی کلید زدند.

هرچه زمان به پیش رفت، مواضع رادیکال دو نامزد همسو با اصلاحات- اعتدال رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت تا جایی که این موضوع به خوبی در مستند مهرعلیزاده نمود عینی یافت.

با این همه، همتی و مهرعلیزاده فرصت داشتند تا در ۳ مناظره، بتوانند جریان اصلاحات و سران این جریان را برای حمایت از خود بسیج کنند. امّا زمزمه‌ها حکایت از این دارد که حضور ضعیف این دو در مناظرات، رفته رفته اصلاح‌طلبان را به این نتیجه رسانده است که سرمایه‌گذاری بر روی آن‌ها حاصلی در بر ندارد. در این بین نباید نظرسنجی‌ها را نیز از یاد برد. در هیچ کدام از نظرسنجی‌های انجام شده، دو گزینه اصلاح‌طلب با اقبال مناسبی روبرو نشده‌اند.

بر این اساس گفته می‌شود اصلاح‌طلبان به بهانه اینکه گزینه‌های اصلی آن‌ها از فیلتر شورای نگهبان رد نشده‌اند، درصدد هستند تا نه‌تنها از دو گزینه خود در انتخابات عبور کنند، بلکه از این فرصت برای مظلوم نمایی استفاده کنند و در پروژه قهر از صندوق رأی بدمند.

باید دید در نهایت اصلاح‌طلبان چه رویکردی را در پیش خواهند گرفت؛ آیا حاضر می‌شوند گفتمان خود را در معرض رأی مردم قرار دهند، یا با فرار به جلو و بهانه‌تراشی، از پاسخگویی بابت عملکرد دولت همسو با خود و نیز کاندیداهای منتسب به این جریان، شانه خالی می‌کنند.