موضوع مذاکرات هسته‌ای میان ایران و طرف‌های غربی که از ابتدای سال جاری  در شش دور پیگیری شد، این روزها و پس از توقف صورت گرفته، دوباره به اصلی ترین موضوع  میان ایران و غرب به ویژه ایالات متحده تبدیل شده است.

مذاکرات هسته‌ای در وین در حالی در ایستگاه ششم متوقف شد که رسانه‌های غربی سعی کردند ایران را عامل این توقف معرفی کنند، حال آنکه؛ مقصر اصلی این توقف عدم پذیرش تروئیکای اروپایی و آمریکا در اجرای تعهدات برجامی خود بوده است.

در حال حاضر اصلی ترین سوالی که در افکار عمومی داخلی و محافل سیاسی و رسانه ای غربی وجود دارد، رویکرد دولت جدید ایران در مذاکرات و راهبردجمهوری اسلامی  برای شکستن بن بست موجود است.

آنچه که از اظهار نظر صریح رهبر معظم انقلاب در تبیین نتایج شش دور مذاکره انجام شده در دولت گذشته برمی آید، ادامه مذاکرات بر اساس الگوی قبلی نیز به دلایل عدیده مورد توجه نخواهد بود.
 

ضرورت برکناری فوری عباس عراقچی در دولت سیزدهم

شرطی کردن اقتصاد ایران، عدم توجه لازم به ظرفیت‌های اقتصادی در آمریکای لاتین و غرب آسیا، مغفول ماندن استفاده از ظرفیت‌های دیپلماسی اقتصادی، گره زدن سرنوشت کشور به مذاکرات هسته‌ای، انعقاد توافق نامتوازن و سلب بیش از 100 حق هسته‌ای تنها بخشی از انتقادات وارد شده به وزارت خارجه دولت تدبیر و امید است.
 
 حفظ وضع موجود و گزیده شدن از یک سوراخ برای بارهای متوالی، بازیگری چون جواد ظریف داشت اما در این بین نباید نقش مهره‌های کلیدی چون عباس عراقچی را نادیده گرفت.
 
کارشناسان، افکار عمومی و مردم فراموش نمی‌کنند که عراقچی چگونه زمینه‌ی‌ سلب 100 حق هسته‌ای از ایران، سبک‌شماری تحریم‌های آمریکا و فراهم کردنِ مقدماتِ خروج بدون هزینه این کشور از برجام، حضور به عنوان نماینده ایران در جلسات کمیسیون مشترک برجام و صدور بیانیه علیه ایران، عدم اجرای خطوط قرمز رهبر انقلاب، عدم اجرای قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی و خوش و خرم نشان دادن مذاکرات وین را فراهم آورده است.
 
اگرچه نوک پیکان انتقادات این روزها به سمت ظریف است، اما در لطمه‌های جبران ناپذیر وارد شده به کشور، نقش عباس عراقچی اگر بیشتر از ظریف نباشد کم‌تر نیست. 

به هر تقدیر؛ گرچه تغییر دولت‌ها در چگونگی پیگیری و اجرای اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تاثیرات محدودی دارد لیکن با توجه به تعیین راهبردهای کشور در حوزه سیاست خارجی از سوی شورای عالی امنیت ملی به عنوان یک نهاد حاکمیتی، به طور قطع موضوع پیگیری پرونده هسته‌ای و تعیین راهبردهای جدید در مذاکرات وین نیز در چارچوب سیاست‌های قطعی اعلام شده از سوی ایران و با نظارت این نهاد پیگیری خواهد شد.

دولت سیزدهم سیگنال اشتباه به آمریکا ندهد
مسعود براتی، کارشناس اقتصاد سیاسی نیز در این باره معتقدند است: ‏دو سیگنال برای پیگیری مذاکرات در ظرف کمتر از یک هفته، تصویرسازی اشتباهی از دولت جدید می‌کند. تصویر مشتاق مذاکره که موجب تشجیع و جری‌تر شدن طرف مقابل می‌شود. همچنین بدنه مدیریتی کشور را به امید رفع تحریم متزلزل کرده و مانع خارج شدن از وضعیت شرطی می‌شود.