به گزارش جهت پرس؛ در روزگاری که سیاست با بزک‌های رسانه‌ای و شعارهای پرزرق‌وبرق گره خورده، کمتر می‌توان چهره‌ای را یافت که در اوج قدرت، بر مدار صداقت، تواضع و اخلاص بماند. شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور مردمی ایران، از آن‌دست شخصیت‌هایی بود که حتی در عالی‌ترین جایگاه اجرایی کشور، اخلاص را نه‌تنها ترک نکرد، بلکه آن را در همه ساحت‌های مدیریتی، اجتماعی و فردی به نمایش گذاشت.

نزدیکان او می‌گویند رئیسی هیچ‌گاه از ذکر نام خود در پروژه‌های عمرانی استقبال نمی‌کرد، حتی اگر با حضور او افتتاح می‌شدند. برایش مهم نبود که دوربین‌ها کجا هستند، بلکه مهم این بود که کار مردم راه بیفتد.

از دوران تولیت آستان قدس رضوی تا دوره ریاست قوه قضائیه و سپس ریاست‌جمهوری، عنصر اخلاص همواره در رفتار او بارز بود. در دل جلسات رسمی، ساده‌زیستی‌اش زبانزد بود و در سفرهای استانی، با کم‌ترین تشریفات در کنار مردم می‌نشست، درد دل‌شان را می‌شنید و با فروتنی پاسخ می‌داد.

یکی از اعضای تیم رسانه‌ای وی می‌گوید: “گاهی اوقات تصاویر خوبی از ایشان می‌گرفتیم که می‌توانست موج رسانه‌ای مثبتی راه بیندازد، اما ایشان می‌گفتند این کار را نکنید. نیت باید خالص بماند.”

اخلاص آیت‌الله رئیسی تنها یک ویژگی فردی نبود، بلکه تبدیل به الگوی مدیریتی شد؛ الگویی که مسئولان را به سمت مردم‌داری، خدمت بی‌منت، و تلاش شبانه‌روزی سوق می‌داد. این ویژگی، دلیل اصلی محبوبیت او در میان اقشار مختلف مردم بود؛ مردمی که حالا در سوگ فقدان او، اشک می‌ریزند نه صرفاً به خاطر یک رئیس‌جمهور، بلکه به خاطر مردی از جنس خودشان.

جمع‌بندی:
آیت‌الله رئیسی به ما آموخت که اخلاص، نه یک شعار، بلکه یک سبک زندگی است. او در عمل ثابت کرد که می‌توان در اوج قدرت بود و همچنان خادم مردم ماند. یادش گرامی و راهش پررهرو.