به گزارش جهت پرس؛مهدی تکلو، فعال رسانه‌ای یادداشتی درباره با قادر بودن مسعود پزشکیان به ایجاد وفاق و انسجام اجتماعی نوشت: اشتباه می‌کنید اگر فکر می‌کنید دولت پزشکیان برای وفاق و همگرایی اجتماعی امیدوارکننده‌تر است.

حداقل با این مولفه نمی‌شود میان پزشکیان و جلیلی به نتیجه رسید.‌‌

اگر پیشاپیش گمان می‌کنید سیاست‌های اجتماعی دولت جلیلی تنش‌زا و تفرقه‌افکن است، دولت پزشکیان هم اینکار را به شکلی دیگر انجام خواهد داد. ایجاد وفاق اجتماعی ذاتا یک کار ایجابی است و تنها از کسانی بر می‌آید که جامعه را حرکت می‌دهند و بتوانند این وضعیت را به وضعیت تاریخی بعدی منتقل می‌کنند.

لازمه اینکار ساخت رویای مشترکی ناظر به آینده است که گروه‌های متکثر را همزمان جلب کند. اینکار با حفظ وضع موجود و با رکود و جمود ممکن نیست.

اگر فرض بگیریم دولت جلیلی از این کار ناتوان است دولت پزشکیان هم در صادقانه‌ترین حالت (نه در حالت تشتت و بی‌برنامگی فعلی) تنها علاقه‌مند است که ارزش‌های موجود را تضعیف کند تا جامعه را در اتمیزه‌ترین وضع و نهایتاً با حداقلی از ارزش‌های ملی کنار هم نگه دارد.

کجای این انسجام ملی است؟

کجای این جامعه است؟

جمعیتی که فقط همدیگر را نمی‌خورند جامعه هستند؟

اما چنین ثباتی در ذات خود باز ممکن نیست و در ادامه با تخریب ارزش‌ها و بدون حرکت دادن جامعه، از قِبل رکود اخلاقی و ارزشی طبقه نوکیسه‌ی فرهنگی با بلغور فرهنگ تاناکورایی باز جان می‌گیرد. دربهای تبادل فرهنگی باز است و ثبات بی‌معناست. این گروه اصلی‌ترین طلبکاران فرصت‌های فرهنگی دولت خواهند بود و در صورتی که بتوانند دولت را به استخدام خود دربیاورند اصلی‌ترین حامیان او نیز خواهند شد. آنها مترفین بی‌نیاز از دولت نیستند. آنها متوسط‌اند. آنها قادرند مطالبات خود را به جای مهمترین اولویت‌های جامعه جا بزنند و هر بار تا تحقق آنها از مردم و دولت گروکشی کنند. از آنجا که روح حاکم بر این طبقه غیرایرانی است، مطامع آنها در گرو مبارزه و طرد واقعیت‌های ایران و عرف فعلی است. هر چه ستیز بیشتر با فرهنگ ایرانی پیروزی بیشتر. زن زندگی آزادی فوران این ذات سلطه‌جو بود. این خلق‌وخوی درنده را که در ائتلاف با دولت جان گرفته به شکلی خزنده‌تر و لطیف‌تر در جوکر علیخانی و سینمای خانگی و اینستاگرام و طنزهای جنسی‌اش و سگ‌گردانی و … می‌بینیم. تکلیف حجاب که از اصلی‌ترین عناصر نمادین ماست روشن است.

دولت با این طبقه ائتلاف دارد چون آنها صدا دارند، کلمه دارند، جاذبه دارند و البته پول! با آ‌نها می‌شود جامعه را بازی داد و اولویت‌ها را فرعی کرد.

دولت در این شرایطی که خود قیود و ارزشها را به بهانه‌ی به رسمیت شناختن تکثرها از بین برده مجبور است وارد معامله فرهنگی با این طبقه پرطمطراق بشود. آنها نیز ضد جامعه عمل می‌کنند و ارزشهای فعلی را عامدانه به سخره می‌گیرند. این سرا آغاز تضاد است. طبقه نوکیسه غرب‌زده در جامعه‌‌ی با گرایش دینداری بدون واکنش باقی نمی‌ماند. هم می‌زند و هم می‌خورد.

دولت پزشکیان حرکت‌دهنده نیست و هیچ طرحی برای آینده ندارد. او ابتدا عموم مرزها را از بین می‌برد و در صادقانه‌ترین حالت و در تضعیف اصالت‌های جامعه موجب تقویت فرهنگ نوکیسگی می‌شود و با طبقه‌ای که خود ساخته وارد رودرواسی شده و درنهایت ائتلاف می‌کند. وفاق و انسجام محال است!