به گزارش جهت پرس؛ زهرا لایق حقیقی؛ امروز بعدازظهر یحیی سریع، سخنگوی ارتش یمن در خبری از اتفاق مهمی پرده برداشت. وی در بیانیه یمن گفت: آمریکا و انگلیس طی ساعات گذشته حملاتی را علیه تعدادی از استان‌های یمن انجام دادند که ۱۶ شهید و ۴۱ زخمی برجای گذاشت. نیروهای یمنی عملیاتی را علیه ناو هواپیمابر آمریکایی آیزنهاور در دریای سرخ انجام دادند. این عملیات در حمایت از غزه و پاسخ به تجاوز آمریکا و انگلیس با تعدادی از موشک‌های بالدار و بالستیک به صورت دقیق انجام شد.
ناو هواپیمابر آمریکایی آیزنهاور را بشناسیم
برای بزرگی عملیات موفق یمنی‌ها در مقابل آمریکا و مورد هدف قرار دادن ناو هواپیمابر آمریکایی آیزنهاور ابتدا باید این ناو و ماهیت استراتژیک آن را بشناسیم.
یواس‌اس دوایت آیزنهاور (USS Dwight D. Eisenhower) دومین کشتی از ده کشتی در گروه کلاس نیمیتز از ناوهای هواپیمابر هسته‌ای آمریکایی است که در حال حاضر در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده هستند.
این ناو به طور رسمی در ۱۸ اکتبر ۱۹۷۷ راه اندازی شد و بندر اصلی ایستگاه دریایی (NS) Norfolk در ویرجینیا در امتداد سواحل شرقی آمریکا تعیین شد. آیزنهاور در طول تصدی فعال خود، جوایز بسیاری از USN را برای کارایی عالی و مشارکت مثال زدنی در کمپین‌های فعال مربوط به دهه‌های ۱۹۸۰، ۱۹۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ دریافت کرده است.
در ساخت USS Dwight D. Eisenhower از الگوی طراحی که توسط ناو پیشرو USS Nimitz تنظیم شده بود، پیروی شد. عرشه بالای آن (عرشه پرواز) اساساً برای ذخیره، پرتاب و بازیابی انواع هواپیما‌های بال ثابت و بال چرخشی از انواع مختلف تخت بود، به استثنای این که روبنای جزیره به سمت راست سمت راست، درست در عقب کشتی، منحرف شده بود. این جزیره دارای مجموعه‌ای از تجهیزات ارتباطی و حسی و همچنین پل و کنترل پرواز بود. همچنین دکلی در بالای جزیره با دکل کوتاه‌تری در پشت جزیره نصب شد. چهار آسانسور آشیانه برقی بزرگ به عرشه پرواز تعلق داشت که به جریان ثابتی از هواپیما اجازه پرتاب و بازیابی در طول جنگ و تمرین می‌داد. منطقه بازیابی قسمتی از عرشه پروازی بود که زاویه (۹ درجه از خط مرکزی) از سمت راست سمت راست تا کناره کمان داشت که فاصله لازم را برای هواپیما‌های ورودی از روبنای جزیره پراکنده فراهم می‌کرد. هواپیما‌ها از طریق چهار منجنیق بخار پرتاب شدند – دو منجنیق در نزدیکی عرشه جلویی و دو تای باقیمانده در امتداد بندر نصب شده بودند. با استفاده از این پیکربندی (معروف به CATOBAR = “بازیابی مانع از برخاستن به کمک منجنیق”)، می‌توان تا چهار هواپیما را در هر زمان پرتاب کرد در حالی که یک هواپیما را می‌توان بازیابی کرد.
USS Dwight D. Eisenhower به عنوان یک ناو حامل انرژی هسته‌ای، با ۲ رآکتور هسته‌ای Westinghouse A۴W همراه با ۴ توربین بخار تکمیل شد که ۲۶۰۰۰۰ اسب بخار شفت فهرست شده را توسعه می‌داد و ۴ میل پروانه‌ای را در زیر عقب حرکت می‌داد. این ترتیب حداکثر سرعت اقیانوس پیمایی ۳۰ گره دریایی را در شرایط ایده آل برای کشتی فراهم می‌کند. با توجه به ماهیت انرژی هسته ای، کشتی اساساً برد نامحدودی دارد و هر رآکتور طول عمر چند دهه یا بیشتر را قبل از نیاز به جایگزینی نشان می‌دهد. به این ترتیب، ناوهای حامل انرژی هسته‌ای آمریکایی می‌توانند – و اغلب آن‌ها را – به آب‌های سراسر جهان فراخوانی کنند.
کشتی‌هایی مانند USS Dwight D. Eisenhower برای دفاع از خود در برابر حملات زمینی و دریایی (از جمله زیردریایی‌های دشمن) شبکه‌ای از شناور‌های سطحی را پشتیبانی می‌کنند. با این حال، به عنوان آخرین خط دفاعی، آیزنهاور مجهز به موشک‌های زمین به هوای میان‌برد «Sea Sparrow» (نسخه نیروی دریایی و زمینی موشک هوا به هوای موفق اسپارو) است. علاوه بر این، سه سیستم تفنگ دوار ۲۰ میلی‌متری Phalanx با کنترل دیجیتال برای دفاع نزدیک تعبیه شده‌اند و می‌توان آن‌ها را جایگزین پرتابگر سری RIM-۱۱۶ «Rolling Airframe Missile» کرد. USS Eisenhower همچنین دارای مجموعه اقدامات متقابل الکترونیکی است که شامل سیستم SLQ-۳۲A (V) ۴ و اژدر سری SLQ-۲۵A “Nixie” است. به عنوان آخرین اقدام دفاع نقطه ای، کشتی تا ۶۴ میلی متر زره محافظت می‌شود. در مجموع، یک هواپیما یا موشک دشمن باید با موفقیت در شبکه شناور‌های پشتیبانی، همراه با بال هوایی و قابلیت‌های دفاعی نقطه‌ای آیزنهاور پیش از فرود موفقیت‌آمیز بر روی ناو، حرکت کند.
حمله یمن به آیزنهاور
با بررسی سیستم دفاعی آیزنهاور این نکته در حملات نظامی نمود می‌کند این ناو مجهز شده به سیستم دفاعی قوی هرگز مورد تهاجم از نیروهای بیگانه قرار نخواهد گرفت. اما یمنی‌ها معادلات چیده شده ابر قدرت را بار دیگر بهم ریختند. سیستم دفاعی آیزنهاور هم چیزی مانند گنبد آهنین اسرائیل عروسی تعریفی از آب درآمد و یمن با حمله نظامی به این ناو صدمات جدی را وارد کرد.
