عطیه فکری – پروانه معصومی بازیگر پیشکسوت کشورمان روز گذشته به علت بیماری در بیمارستان گیلان درگذشت. خانم معصومی از سالها قبل از انقلاب فعالیت هنری خود را آغاز کرده بود و متناسب با قوانین و عرف آن زمان مشغول به کار بود و در فیلمهای متعددی بازی کرده بود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 ایشان به همراه تعداد زیادی از بازیگران آن زمان که تمایل داشتند در سینما و تلویزیون باز هم فعالیت هنری خود را داشته باشند، پذیرفتند که طبق قانون و اصولی که بعد از انقلاب تعریف میشد به حرفه خود ادامه دهند و حتی برخی از آنها مانند خانم معصومی از امنیت و تغییری که در ساختار سینمای بعد از انقلاب به وجود آمده بود هم استقبال کردند و آن را بهتر از وضعیت قبل میدانستند تا جایی که به گفته برخی از سلبریتیهای فراری از کشور تمایلی به صحبت درباره آثار قبل از انقلاب و پوشش متفاوت آن زمان نداشتند و ترجیح میدادند همه درباره آثار جدیدشان صحبت کنند.
واکنش مرحومه معصومی به اغتشاشات 1401
پروانه معصومی در اغتشاشات سال گذشته هم واکنش دلخواه براندازان یا اصلاحطلبان را نشان نداد و در متنی منتسب به او گفته شد که «انقلاب اسلامی ما را از بند ظلم و اسارت نفس رها کرد و تا آخریننفس برای حفظش میجنگیم.
توکل میکنم به آن زندهای که هر گز نمیمیرد.»
پروانه معصومی سال ۱۳۸۹ در دیداری که رهبر انقلاب با هنرمندان رسانه ملی داشتند، حضور داشت که بخشی از این دیدار را در ادامه میبینید:
پروانه معصومی درباره ماجرای دیدار با رهبر انقلاب در گفتوگویی گفته بود: رهبر انقلاب را دوست دارم و همیشه هم گفتهام از روی اجبار کاری نکردهام. چند وقت پیش یک کسی به من گفت به زور شما را بردند و گفتم من با سر رفتم.
وی افزود: انقلاب باعث شد که کشور ما هویت محکمی در دنیا پیدا کند؛ ایران اسم قابل احترامی در دنیا شد، برای کسانی که میدانند احترام یعنی چه، انقلاب باعث شد من اگر به خارج از ایران میروم و ایرانی هستم به این ایرانی بودن افتخار کنم. افتخار میکنم ایرانی هستم و افتخار کنم اینجا زندگی میکردم؛ این همه جوانهای ما در جنگ تحمیلی جانشان را از دست دادند که کشور ما یک کشور سرافراز باشد.
علت چادر سر کردن پروانه معصومی در دیدار با رهبری
مرحومه معصومی در طی دوران بازیگری خود آثاری داشت که علاقه و عرق ایشان به انقلاب اسلامی و ایران در آن نمایانگر بود.
تفاهم چند باره اصلاحطلبان و براندازان
بعد از درگذشت این بانوی هنرمند و پیشکسوت سلبریتیهای فراری و آواره از کشور احساس تکلیف کردند تا در راستای خوش خدمتی به اربابان خود در توهین به این خانم بازیگر چیزی کم نگذارند و طوری وانمود کنند که گویی مردم ایران چقدر از ایشان نفرت داشتند در صورتی اکثریت مردم و هنرمندان فقط ابراز تاثر و تاسف کردند و ایشان را به خاطر مواضعشان مورد بیاحترامی قرار ندادند. از طرفی اصلاحطلبان هم برای عقب نماندن از این قافله خود را به سرعت رساندند و مطالبی به دور از شان هنر و هنرمند صرفا برای تخریب این بازیگر مردمی منتشر کردند تا باز هم به همگان ثابت کنند چقدر تفاهم عمیقی بین اصلاحطلبان و براندازان وجود دارد.
احسان کرمی و حمید فرخنژاد که از جمله بازیگرانی بودند که در بحبوحه اغتشاشات 1401 از کشور فرار کردند و در خارج از کشور فعالیتهای ضدحکومتی انجام میدادند، بدیهی است که نسبت به خانم معصومی با عداوت خاصی برخورد کنند و او را مورد بیاحترامی قرار دهند صرفا به این دلیل که افکار آزاده خود را داشت و نمیخواست با عقاید تحمیلی آنها زندگی کند.
برزو ارجمند هم به عنوان یکی دیگر از بازیگرانی که خود را از خاک مادریش آواره کرده با انتشار یک استوری به اختلاف عقیدهای که با این بانوی هنرمند داشت، اشاره کرد ولی خوشبختانه او را مورد بیاحترامی قرار نداد و مودبانه و کمی منصفانه در مورد ایشان اظهار نظر کرد.
روزنامه هممیهن علیرغم فعالیت قانونی در کشور به راحتی مواضع و قوانین جمهوری اسلامی را زیر سوال میبرد و پروانه معصومی را “بازیگر انقلابی” خطاب میکند تا انقلابی بودن او مقدم بر هنرمند بودن او نشان دهد.
واکنش سایر هنرمندان و سلبریتیها به خبر درگذشت پروانه معصومی
هنرمندان و بازیگران زیادی به خبر درگذشت این بانوی هنرمند واکنش نشان دادند.
برخی از آن با استوری کردن یک عکس ساده و قلب سیاه تاسف خود را نشان دادند و سعی داشتند هیچ حاشیه برای خود خودشان یا این هنرمند پیشکسوت به وجود نیاید.
دسته دیگری از هنرمندان و بازیگران با انتشار عکسهای بیحجاب پروانه معصومی در فیلمهای قبل از انقلاب سعی داشتند او را به خودشان متصل کنند و بگویند که او به حجاب اعتقادی نداشت در صورتی که مرحومه به گفته احسان کرمی اصرار داشت او را با آثار جدید و بعد از انقلاب بشناسند.
فوت هنرمندانی همچون پروانه معصومی علیرغم تاسف زیاد برای از دست دادن آنها نعمات زیادی برای آگاهی دادن به مردم به همراه دارد. هنرمندان و سلبریتیهایی که با سر دادن ندای آزادی به وطن خود پشت کردند و هر کجا نشستند ایران را کشوری بدون آزادی بیان و اندیشه جلوه دادند خودشان دیکتاتورمآبانه افرادی را که تمایلی نداشتند مثل آنها فکر کنند مورد تحقیر و بیاحترامی قرار میدادند، همین تناقض آشکار نشان دهنده افکار پوچ و ضدارزش آنهاست که موفقیت و پیشرفت را فقط در تقلید از غرب و با زیر سوال بردن و فرهنگ و عرف کشور میدانند، این هنرمندنماها حتی تحمل و طاقت اینکه کسی از هم صنفهای خودشان جور دیگری فکر کند را ندارند و گستاخانه با آنها رفتار میکنند.