به گزارش جهت پرس؛ دادستان تهران در بهمن ۱۳۹۶ برای اولین بار از بازداشت شماری از کنشگران محیط زیست به اتهام جاسوسی خبر داد. یکی از بازداشت شدگان در این پرونده کاووس سید امامی، جامعه شناس و عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق بود.
کاووس سید امامی، استاد دانشگاه امام صادق و از اعضای هیات موسس انجمن ایرانی مطالعات جهان بود. او علاوه بر این، سال‌ها در حوزه محیط زیست فعالیت داشت و عضو هیات مدیره موسسه‌ای به نام حیات وحش میراث پارسیان بود.
از جمله فعالیت‌های این موسسه تمرکز بر گونه‌های در معرض خطر مانند پلنگ آسیایی، یوزپلنگ ایرانی، خرس سیاه آسیایی و قوچ لارستان بود. سید امامی ۴ بهمن ۱۳۹۶ بازداشت شد و در کمال تعجب ۱۵ روز بعد در زندان خودکشی کرد!
پس از اعلام این موضوع، سوالی به ذهن تمام خوانندگان آن خبر خطور کرد. کاووس سیدامامی چرا باید به شکلی حرفه‌ای خود را در زندان حلق آویز کند؟ مگر او یک کنشگر و دلسوز محیط زیست ایران نبود؟ برای پاسخ به این سوال باید مقداری با فعالیت های به ظاهر محیط زیستی او و تیمش آشنا شد.
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، موسسه حیات وحش میراث پارسیان متعلق به سیدامامی بود. مراد طاهباز، فردی چندملیتی که در سال ۱۳۹۲ با موافقت معصومه ابتکار، رئیس وقت سازمان محیط زیست به عنوان یکی از شرکای پروژه حفاظت از یوز اعلام شد نیز عضو دیگری از هیئت مدیره این موسسه بود.
این موسسه به طور مشخص از زمان تاسیس بر روی بحران های زیست محیطی ایران به ویژه مسئله آب، چگونگی قحطی و خشکسالی تحقیقات گسترده‌ای انجام داد و در پوشش این فعالیت ها با کمک مسئولین محیط زیستی وقت، اقدام به شبکه سازی و جذب نیرو کرد.
به لطف مسئولین محیط زیست دولت روحانی هیچ منطقه‌ای برای تحقیقات سیدامامی و تیمش ممنوعه نبود! هرجا که مناطق نظامی و امنیتی وجود داشت، سیدامامی و تیمش همان جا تحقیقات زیست محیطی خود را شروع می‌کردند.
آنها ابتدا موقعیت این مکان ها را از طریق کارفرمای خود یعنی سرویس های اطلاعاتی متخاصم دریافت و برای رصد دقیق تر، چتر فعالیت های محیط زیستی خود را در نزدیکی همان مکان ها پهن می‌کردند!
نزدیک شدن آنها به مکان های نظامی و امنیتی در ظاهر برای فعالیت های محیط زیستی و مسائل مرتبط با یوزپلنگ ایرانی و … بود اما در باطن، آنها در هر منطقه بیش از چندین دوربین نظارتی برای رصد فعالیت های نظامی و موشکی ایران به جا می‌گذاشتند!
سیدامامی پس از بازداشت به بخشی از ارتباط خود با سرویس های جاسوسی اقرار می‌کند اما درست پس از اینکه افسران خبره سازمان اطلاعات سپاه اسناد تحت نظر داشتن او از زمان شروع فعالیت، گراف ارتباطاتش با سرویس های جاسوسی و سرانجام دستگیری را به وی نشان میدهند.
سیدامامی پس از بازگشت به سلولش تا قرار بازجویی بعد، به شکلی حرفه‌ای خود را حلق آویز کرده و فوت می‌کند! پس از خودکشی سیدامامی سوالات جدیدی پیرامون فعالیت های این شبکه مطرح می‌شود، اینکه این خودکشی چه پیام امنیتی را برای مخاطب مورد نظر سیدامامی مخابره کرد؟
اما در ایران، وزارت اطلاعات و وزارت کشور دولت روحانی، برخی نمایندگان مجلس و… بارها اعلام کردند که سیدامامی و تیمش از اتهام جاسوسی و همکاری با دول متخاصم مبرا اند! رسانه های داخلی و خارجی نیز با استناد بر اعلام نظر آنها بارها نوک پیکان حمله خود را به سوی اطلاعات سپاه گرفتند.
سرانجام قاضی پرونده، بازداشت شدگان محیط زیستی را از اتهام جاسوسی مبرا ندانست و تمامی آنها را محکوم به اشد مجازات کرد و رو سیاهی این پرونده ماند بر چهره تمامی آنهایی که تحت عناوینی نظیر فعال محیط زیست، محقق علمی و… در رسانه این جاسوسان را تطهیر کردند!
اما اکنون با گذشت چندسال از این پرونده به مناسبت عید فطر و با پیشنهاد محسنی اژه‌ای، این جاسوسان که تیم کاووس سیدامامی بودند اعم از نیلوفر بیانی، سام رجبی، طاهر قدیریان، امیرحسین خالقی، هومن جوکار و سپیده کاشانی عفو شده و قرار است زودتر از موعد آزاد شوند!
اقدامی که هنوز مشخص نیست در پشت پرده، قاضی القضات با چه هدفی دست به چنین کاری زده است. عفو افرادی با اتهام جاسوسی؟ اقدامی نابخشودنی علیه امنیت و منافع ملی که در تمام دنیا با این لطافت و مهربانی با آن برخورد نمی‌شود!
