محمدرضا اخضریان کاشانی، عضو کمیته فرهنگی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام ، در خصوص تصمیم مجلس برای تعطیلی روز شنبه در یادداشت خود نوشت:
این روزها در باب مصوب مجلس در باب تعطیلی شنبه بحث‌های فراوانی در جریان است که به گفتمان غالب مجازی تبدیل و همانند سایر حوزه ها به یک دوقطبی هویتی تبدیل شده است که یکسوی آن استدلالات اقتصادی و سوی دیگر آن استدلالات شرعی یا فرهنگی و اجتماعی است که گاه به نظر مراجع عظام نیز استناد شده و این دوقطبی در میان آنان نیز تسری داده می شود.
یکی از جلوه های این چالش، استناد به تعطیلی شنبه یهودیان است که با کمک آن مستقیم یا غیرمستقیم، این مصوب را در راستای تشبه به یهودیان تلقی و بیزاری از صهیونیسم به عنوان نماد امروزین آن را ضروری دانسته خواهان لغو آن می باشند.
از دید من :
اصل ورود به تعطیلی شنبه به جای پنجشنبه توسط مجلس عملی لغو است که فقط زمان و انرژی یک ملت را هدر می دهد و بعید است به هیچ نتیجه ای هم برسد.
تعطیل کردن یک روز کاری در سالی که به نام تولید مزین است کج سلیقگی آشکاری بود که فقط از مجلس موسوم به انقلابی بر می آمد.
در شرایطی که این حجم از عقب ماندگی اقتصادی کشور نیازمند یافتن سازوکارهایی برای کار بیشتر و مفیدتر و حذف موانع تولید و تعامل با جهان حتی در روزهای تعطیل است، تبدیل پنجشنبه نیمه تعطیل به شنبه تعطیل نوبر است.
انتظار می رفت راهکارهایی برای فعالیت جبرانی موسسات اقتصادی در روزهای تعطیل برای تعاملات جهانی پیشنهاد شود مثلا سازوکارهای اقتصاد الکترونیکی و غیرحضوری گسترش یابد که طرح مجلس، پایانی تلخ بر این ایده بود.
طرح مجلس نشان داد که طراحان و نمایندگان و مسوولان قوه مقننه پس از حدود چهار سال قانونگذاری هنوز با ابتدائیات جامعه و الزامات آن آشنایی ندارند و از اندازه و جایگاه واقعی خود در فرایند حکمرانی، آگاهی دقیقی ندارند.
انتظار می رفت برای مدیریت تعاملات اقتصادی در داخل و خارج، ساعات کار قانونی تعیین شده و میزان و چگونگی تعطیلات به تناسب الزامات ارتباطی با داخل یا خارج به هر سازمان یا حتی به استان ها واگذار و سرنوشت اقتصاد بخش خصوصی به اصناف و تشکل های خصوصی سپرده شود اما ورود مجلس به زندگی مردم نشان داد مشارکت مردم در سال تولید و مشارکت توسط نمایندگان شان نیز جدی گرفته نمی شود.
مباحثات گسترده اجتماعی پس از مصوب مجلس نشان داد مردم، آماده گفتگو در باب سیاستگذاری اند و اگر طرح هایی که به زندگی جامعه بر می گردد پیش از طرح و تصویب از دریچه نظر نخبگان و حتی توده ها بگذرد بسیار پخته تر و دارای حمایت اجتماعی بهتر خواهد بود. شاهد این مدعا را می توان در طرح های هشتاد و پنجی مجلس به وضوح دید.
درنظر نگرفتن فرهنگ و جامعه از آفاتی است که حاکمیت رویکرد اقتصادی بر زندگی مردم تحمیل می کند. مصوب مجلس نمادی از ندیدن مردم و نیازهای فرهنگی و اجتماعی آنان بود.
دوقطبی پنجشنبه یا شنبه نشان داد سیاستگذاری در کشور بیش از آنکه مبتنی بر رویکردی جامعه محور، درون نگر و مصلحت سنج باشد بر تقابل یا تعامل با بیگانگان اعم از دوست یا دشمن استوار است.
اما یک نکته شیرین:
یکی از اتهامات این مصوب، همسویی با یهودیان در اعلام روز شنبه به عنوان آخرین روز هفته است.
این نکته شاید کم اهمیت، جالب توجه است که مراجعه ای ساده به فهرست نسخه های قدیمی مفاتیح الجنان نشان می دهد که دعای روزهای هفته منقول از امام سجاد علیه السلام از یکشنبه آغاز شده و به شنبه ختم می شود. الگویی که در کتب مفاتیح جدیدالانتشار یا نسخه های اینترنتی تغییر یافته و از شنبه تا جمعه مرتب شده است.
فکر شنبه تلخ دارد جمعه اطفال را
عشرت امروز بی اندیشه فردا خوش است
