حمید داودآبادی، رزمنده، عکاس و خبرنگار در حساب شخصی خود در اینستاگرام درباره مرحوم حسین زمان نوشت:
برای حسین زمان!
فروردین1361،حمید و محمد سوری، دو برادر، در عملیات فتح المبین به شهادت رسیدند.
وقتی پیکر آن دو را برای تشییع به محل زندگی‌شان در محلۀ نارمک تهران آوردند،مداح خلف وعده کرد ونیامد.
یکی ازبچه‌های مسجد،به حسین که گوشه‌ای ایستاده و درسوگ دوستانش می‌گریست،گفت:
-حسین جان،نمی‌شه مردم و پیکرشهدا رو معطل نگه داریم.تو که صدات خوبه وهمیشه دوست داشتی مداحی کنی،بلندگورو بگیر ومداحی کن.
حسین که تاآن موقع پشت بلندگو نخوانده بود ومیکروفون برایش غریبه بود،هرچه انکارکرد نشد وسرانجام شروع کرد به سردادن:
این گل پرپر ازکجا آمده؟
ازسفر کرب وبلا آمده
آذر1361،به‌مناسبت چهلمین روزشهادت مصطفی کاظم‌زاده درجبهۀ سومار،مراسمی درخیابان بسطامی تهران‌نو برگزار کردیم.
آن‌شب حسین زمان لطف کرد و دعای کمیل خواند وهمه بانوای سوزناکش گریستیم.
بعدها حسین زمان شد خوانندۀ پاپ. صدای حزن‌انگیزش را که سوز ولرزشی خاص داشت،بسیار دوست داشتم وهمواره مشتری نوارهای کاستش بودم.
چه شبها که درتنهایی وخلوت خانه،خاطرات جنگم را می‌نوشتم و نوارهای زمان همدمم بود وبهم حس می‌داد.
دهۀ70حسین زمان افتاد درکارهای سیاسی–جناحی و شد دوم خردادی.
بعدا هم شد اصلاح طلب و دروقایع سال1388، درمراسم مختلف آنها دعای کمیل و زیارت عاشورا می‌خواند!
گذشت و حسین زمان که دیده بود نوارکاست جدیدش در یکروز200هزارنسخه فروخته است،فکرکرد همۀ مشتاقان صدایش به او رای خواهند داد!
ازطرف اصلاح طلبان کاندید(فکر کنم شورای شهر)شد. با چندهزار رای اندکی که آورد،بدجور توی ذوقش خورد!
از آن‌جا بود که دیگر خبری از او نشد تا این‌که به دانشگاه کیش رفت و باقی قضایا.
نمی‌دانم این‌که می‌گویند اورا ممنوع الکار کرده بودند،درچه دوره‌ای بوده؟
آیا در دورۀ8سالۀ دولت حسن روحانی هم او اجازۀ برگزاری کنسرت نداشت که فقط یکبار اجازه یافت در برج میلاد بخواند؟!
تا خبرفوت حسین زمان راشنیدم،دلم برایش سوخت.نمی‌دانم چرا ولی همواره برایش دعامی‌کردم عاقبت بخیرشود.
امشب رفتم سراغ عکس‌های ناب و منتشرنشدۀ حسین زمان درکنار دوست وهمرزمش سردارشهید حاج عبدالله رودکی که باهم برای دیدن دوره‌های جنگ الکترونیک(جنگال)،در چین و بعضی جاها بودند.
روح هردوی‌شان شاد و با اهلبیت(ع)محشورباشند
حمید داودآبادی
23اردیبهشت1402
