حسین درودیان کارشناس سیاسی در توییتر با اشاره به فیلمی که به عنوان سکانس سانسورشده از یک فیلم سینمایی منتشر شده است نوشت: مطالبه آزادی پوشش فقط همین مطالبه نیست، سایر اجزای محیط فرهنگی هم باید با پوشش آزاد متناسب باشه. وقتی در جامعه پوشش آزاده، طبعا نمی‌تونه در سینما نباشه. حتی معمولا برای جذابیت بصری، سطح پوشش در مدیا و رسانه بصری(مثل فیلم‌ها) پایینتر هم هست. دیگه سانسور معنی نداره و باید بره؛ منطق همه آنها مشابه منطق آزادی پوششه و اگر یکی را پذیرفتی معنی نمیده دیگری را رد کنی

خوب فرض کنیم این اتفاقها بیفته و آزادی‌ها داده بشه. زندگی برای یکی مثل من چه شکلی میشه؟ احتمالا خیلی از فیلم‌ها و محصولات هنری دیگه برام قابل استفاده نیست. طبعا دوست ندارم خودم و بچه‌هام بشینیم دور هم فیلمی حاوی این مدل دیالوگ‌های جنسی ببینیم (همین الانش هم با وجود سانسور موجود، بسیار دست به عصاییم). همینطور در فلان مرکز خرید یا تفریحگاه هم ممکنه خانمها پوشش مناسبی نداشته باشند، پس احتیاطا بهتره اونجا هم نریم (همین الان مجلس جشن برخی اقوام را بدلیل پوشش نامناسب خانمها شرکت نمی‌کنیم، مرکز خرید و تفریح که سهله). تور مسافرتی هم هر جا نمیشه رفت. تور کیش و قشم و … توشون زنهای اون شکلی هستند جای ما نیست (همین الان هم اهل دین کمتر تور آنتالیا و تایلند را جای خود می‌دانند. قراره این توسعه پیدا کنه). نهایتا همچنان مشهد را بریم

حرکت جامعه به سمت استانداردهای موردپسند غرب‌دوستان، انتخابهای دینداران را محدود میکنه. اینطور نیست که فقط یک طرف بخواد دیگری را محدود و استاندارد خودش را تحمیل کنه؛ هر دو طرف عملا قصد چنین کاری دارند، چه بفهمند چه نفهمند. جالبه چند نفر در مواجهه با این حرفها پیشنهاد دادند شما مذهبی‌ها برید واتیکان درست کنید اونجا زندگی کنید! دیگری گفت جمع کنید برید قم! می‌بینید؟ همینه. بدیل وضع موجود اینه که حالا شما محدود و اذیت بشید. (البته خیلی خوبه که در این پیشنهادها جامعه هم دو دسته و دوپاره نمیشه!)

اینهایی که میگن من محجبه‌ام اهل دینم ولی طرفدار دادن چنین آزادی‌هایی، نمی‌دانند مختصات آن محیط بدیل چیه و چطور می‌تونه برای یک آدم واقعا مذهبی محدودکننده باشه (شک دارم بیشتر اینها واقعا اهل دین باشند). فکر میکنند به یک محیط خنثی، فاقد اقتضاء و بدون سوگیری وارد خواهیم شد

درحالیکه هرقدر این طرف الاکلنگ سنگینی کنه، اون طرف میره بالا. در محیط فرهنگی موردپسند غرب‌گراها، صرفا جای طرفین عوض میشه چقدر راحت میگن قوانین ما در این زمینه موفق نبوده! اینکه ما الان میتونیم با خانواده بریم کنار دریا و زن لختی نبینیم یا بشینیم دو تا فیلم نگاه کنیم و نترسیم. میشه دید همین الان محصولات نمایش خانگی که کنترل کمتری روی آن هست چه محتوایی داره. پر از دیالوگ‌ها و شوخی‌های کریه سکسی. دقت کنید اینها آزادی بیشتر می‌خوان و از وضع موجود ناراضی‌اند. حالت مطلوب اینها جایی است که در آن ما باید بریم بیرون

این در حالیه که محدودشدگی اهل دین در برابر یک محیط نامساعد خیلی بیش از محدودیت غیردیندارهاست. من اگر فیلمی محتوای نامناسب جنسی داشته باشه، هرگز اون فیلم را نمی‌بینم بویژه در مقابل خانواده و زن و بچه و دیگران ازش اجتناب میکنم. انتخاب ما محدود میشه، چون در شرایط وجود سانسور همین فیلمسازان چیزهایی میسازند که ما مشتری‌اش هستیم (خوش‌بینانه گفتم، الان خیلی فیلمها را در جمع بویژه جلوی بچه‌ها نمیشه دید). درمقابل اگر فیلمی فاقد چنین محتوایی باشه و جذابیتش را از مقوله جنسی نگیره، غیراهل‌دین همچنان می‌تونن مشتری آن باشند و هستند فقط شاید کمتر بهشون خوش بگذره

یا من عروسی مختلط اقوام را هرگز نمیرم ولی اونها عروسی غیرمختلط من را میان و اومدن. صرفا دوست داشتن بیشتر بهشون خوش بگذره. من تور مسافرتی با حضور خانمهای لختی را نمیرم ولی شل‌دین‌ها الان تور مشهد را میرن. فقط ممکنه قواعد پوشش باعث بشه کمتر بهشون خوش بگذره

اگر وجود استانداردهای دینی (که همین الان هم بطورنسبی اجرا میشه) برای گروه غرب‌دوست یک هزینه و مشقت محسوب میشه، عدم رعایت استانداردهای دینی میتونه پای آدمهای دیندار را بکلی از محیط‌های عمومی قطع کنه.