علیرضا کمیلی، کارشناس مسائل سیاسی در یادداشت خود در خصوص کنش‌های داخلی برای دفاع از فلسطین و غزه نوشت:
بارها به مشورت درباره اقدامات جمع های مردمی خصوصا درباره فلسطین فراخوانده شده ام و با مسایلی مواجه شدم که عملا ربطی به موضوع نداشته و من اسم آنرا «ضعف عقلانیت کنش» نامیده ام.
بعنوان مثال افراد ایده هایی دارند که فرسنگ ها با اجرای آن فاصله دارند. حال این آسیب به «ضعف تجربه» بر میگردد یا ذهن های انتزاعی نمیدانم ولی خیلی این آسیب رایج است!!
یا برخی قالب های اجرای یک اقدام را بعنوان ایده لیست میکنند! این هم بنظرم به نشناختن جزییات موضوع و تمایل افراطی به «ایده پردازی پیش از شناخت و تجربه» مرتبط است.
یک آفت رایج دیگر، کلان نگری و فهم غلط از مسیر تدریجی تغییر است. به کمتر از تغییر همه معادلات جهانی راضی نیستند و کارهای بزرگ را ساده سازی میکنند و البته عجله هم دارند!
مع الاسف نوعی توهم و ساده انگاری هم در روش تاثیرگذاری بر پدیده های پیچیده همه جا مشهود است…
اینها همه من را به تاملی در نوع تربیت تشکیلاتی ما وادار کرده است. پیش از آنکه وارد موضوع بشویم باید عقلانیت اقدام را توسعه بدهیم و البته جزیی از همان مسیر آن است که همه بفهمند ایده ها جدای از موضوع و تحلیل و شرایط تحقق خاص آن نیستند و اینکه یک سری ایده عمومی برای همه موضوعات لیست کنیم غلط است.
