اگر به تاریخ ۷۴ ساله فلسطین و منطقه پس از تاسیس رژیم جعلی اسراییل بیندازیم، تاریخی همراه با خون ریزی و اشغال را مشاهده خواهیم نمود؛ تاریخی که صهیونیست ها بقای خود را فقط در کشتار فلسطنیان و مسلمانان پیگیری می کنند.
ماجرای تولد رژیم صهیونیستی به اشغال فلسطین توسط انگلستان یا همان «روباه پیر» در جریان جنگ جهانی اول باز می گردد؛ زمانی که یهودیان تندرو از دهه‌ها قبل با مهاجرت به فلسطین ایده تاسیس کشوری یهودی را دنبال می کردند؛ پس از آنکه انگلیس قیمومیت فلسطین را از آن خود کرد، صهیونیست ها نیز گام های نخستین تاسیس رژیم جعلی یهود را بر داشتند.
با آغاز دوران قیمومیت انگلیس بر فلسطین، موج مهاجرت یهودیان به این کشور نیز به راه افتاد، به طوری که طی ۳۰ سال، جمعیت یهودیان در فلسطین ۱۲ برابر شد. مهاجران یهودی قبل از تاسیس رژیم جعلی اسراییل، با حمایت و توطئه انگلیس، سازمان نظامی کاملی تشکیل دادند و همزمان زمین های فلسطینیان را ابتدا به چند برابر قیمت و باقیمانده زمین ها را سپس با زور تصاحب کردند.
در ۱۴ می سال ۱۹۴۸ قیمومیت بریتانیا بر فلسطین به پایان رسید و صهیونیست ها بلافاصله و در همان روز با انتشار «منشور استقلال»، موجودیت رژیم جعلی اسرائیل را اعلام کردند؛ روزی که فلسطینیان و مردم جهان آن را «روز نکبت» نام گذاری کرده‌اند.
تمرا بی.اور نویسنده آمریکایی کتابی درباره تاریخ اشغال فلسطین دارد که در کتاب خود که روایت بی‌طرفانه‌ای و تصویر صحیح و درستی از اسرائیل و موجودیت آن ارائه کرده که با قرائت رسمی آمریکا و کشورهای غربی همخوانی چندانی ندارد. او می‌گوید اسرائیل برای اولین‌بار در سال ۱۹۴۸ در نتیجه حکمی اروپایی شکل گرفت. یا یکی از اشارات مهم دیگرش این است که اعراب، اسرائیلی‌ها را بیشتر در قامت صلیبیون معاصر اروپایی می‌دیدند تا مردم قومی کهن که مدعی وطن گمشده‌شان بودند.
با نگاهی به تاریخ جنایت بار 75سال گذشته رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی می بینم که طی این سال ها کشتار شهروندان فلسطینی بویژه زنان، کودکان و سالخوردگان، مصادره اموال، اشغال و تخریب خانه های فلسطینی ها به عنوان بخشی از سیاست های ظالمانه، توسعه طلبانه و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در طول این سالها ادامه داشته است که در چارچوب نقض سیستماتیک حقوق بشر قرار می گیرد.
رژیم صهیونیستی تنها در تجاوزگری همه جانبه ۱۱ روزه خود به نوار غزه ۲۵۶ شهروند فلسطینی از جمله ۶۶ کودک و ۴۰ زن را به شهادت رساند که ۱۳ نفر از آنها فقط عضو یک خانواده بودند. با اینحال قدرت موشکی حماس و جهاد اسلامی و سایر گروه های فلسطینی، سران رژیم صهیونیستی را به روزی انداخت که برای پایان جنگ مجبور شدند دست به دامن دوستان عرب خود مانند مصر و اردن شوند.
اگرچه خانه های فلسطینی ها نیز در سال ۲۰۲۱ میلادی از اشغال و تخریب و اقدامات نژادپرستانه صهیونیستها در امان نماند و بر شدت آن در مقایسه با سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ میلادی افزوده شد، به گونه ای که ۸۹۴ خانه فلسطینی در سال ۲۰۲۱ میلادی توسط صهیونیست ها تخریب و آواره گی یکهزار و ۱۷۹ نفر را به همراه داشت، اما آنچه برای جنبش فلسطین مهم بود اینکه توانسته اند طی این سالها و با الهام از انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) گام های روبه جلو بردارند.
همانگونه که در سطرهای بالا تاکید شد، حضور 74 ساله رژیم جعلی اسراییل نه تنها برای فلسطنیان بلکه برای مردم منطقه نیز خسارات فراوانی داشته است. جنگ سوریه نمونه ای از این خسارت ها می باشد که با هدف تامین امنیت رژیم صهیونیستی در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ شروع شده و هنوز هم ادامه دارد که نتیجه آن فقط کشته شدن مسلمانان و نابودی منابع مادی و اقتصادی آنها بوده است.
رژیم صهیونیستی به دلیل کارنامه ننگین خود نزد بسیاری از دولت‌ها و ملت‌ها منفور است. اوایل امسال حدود ۱۰ قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل با امضای بیش از ۱۵۰ کشور علیه اقدامات غیرقانونی رژیم صهیونیستی صادر شد.
شرایط تحمیلی به مردم لبنان در چند سال گذشته که مردم این کشور را با شرایط سخت اقتصادی مواجه کرده، نمونه دیگری از برنامه صهیونیست ها در منطقه می باشد که با هدف تسلیم سلاح مقاومت انجام شده و در این مسیر آمریکا، فرانسه و عربستان نیز با صهیونیست ها همراه شده اند تا با تحریم لبنان شرایط سختی را به این کشور تحمیل کنند و از این طریق به زعم خویش مقاومت را وادار به پذیرش خواسته های خود نمایند.
انفجار مهیب و فاجعه بار بندر بیروت نیز که در ۱۴ مرداد ماه سال ۱۳۹۹ روی داد و موجب کشته شدن ۱۹۰ نفر و زخمی شدن بیش از شش هزار نفر دیگر شد، انگشت اتهام به سوی رژیم صهیونیستی و عوامل داخلی آن در لبنان نشانه رفت و بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان مسایل منطقه این رژیم را مقصر اصلی انفجار این بندر اعلام کردند؛ انفجاری که در یک انبار حاوی دو هزار و ۷۵۰ تن «نیترات آمونیوم» در بندر بیروت صورت گرفت و موجب شد، بسیاری از ساختمان‌های اطراف این بندر به طور کامل ویران شود که استاندار بیروت میزان خسارت‌های وارده در اثر این انفجار را بیش از ۱۰ میلیارد دلار اعلام کرد.
جنگ یمن نیز که وارد هشتمین سال خود شده نیز دقیقا در مسیر کشتار مسلمانان و نابودی منابع آنها می باشد، اقدامی که ذره ای برای مسلمانان سود ندارد و یکی از خواست های صهیونیست در کم کردن شمار مسلمانان و کاهش قدرت اقتصادی آنها می باشد.
اوضاع و احوال بد اقتصادی این روزهای ترکیه نیز دقیقا مدّ نظر صهیونیست ها می باشد، چراکه شرایط این روزهای ترکیه موجب شده تا رییس جمهور این کشور دست دوستی به سمت مقامات صهیونیست دراز کند.
عراق نیز از توطئه صهیونیست ها در امان نمانده است. یکی از موارد مشکلات مردم عراق با کردهای شمال این کشور، نزدیکی برخی از سران اقلیم کردستان عراق با رژیم صهیونیستی و فروش نفت به این رژیم می باشد که با مخالفت بسیاری از مقامات و احزاب عراقی و مردم این کشور مواجه شده است.
حضور رژیم صهیونیستی در اقلیم کردستان عراق نه تنها موجب امنیت اقلیم نشده، بلکه به امنتی اقلیم هم ضربه وارد کرده است.
موضوع دیگر ترور ۵۰۰ دانشمند و استاد عراقی می باشد که از آوریل ۲۰۰۳ میلادی آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد؛ این اقدام تروریستی آشکارا بیانگر وجود توطئه‌ای جهت از بین بردن نخبگان و اندیشمندان عراقی بوده و این درحالی است که در همین همین دوره بیش از ۱۵۰۰ پزشک و متخصص عراقی نیز ربوده شدند و همین مساله موجب شد تا بسیاری از پزشکان و متخصصان و خلبانان عراقی از این کشور خارج شوند و به دیگر کشورها مهاجرت کنند، موضوعی که از همان ابتدا جوخه ترور رژیم صهیونیستی را در حمایت آمریکا عامل آن معرفی کرد.
“موفق الربیعی” مشاور امنیت ملی سابق عراق در خصوص عوامل این اقدامات تروریستی اعلام کرد که برخی عناصر سرویس جاسوسی اسرائیل (موساد) به بهانه‌های مختلف و با پوشش‌های مختلف وارد عراق شده‌اند. بسیاری از نظامیان آمریکایی دارای دو تابعیت آمریکایی و اسرائیلی بوده‌اند، لذا می‌توان گفت کسانی که در میان این نظامیان دارای تابعیت اسرائیلی بوده‌اند، در درجه نخست به صهیونیستها تمایل و گرایش دارند.
مشاور امنیت ملی سابق عراق با تاکید به اقدامات رژیم صهیونیست در عراق در طول جنگ سال ۲۰۰۳ و پس از آن تاکید کرد که «ترور دانشمندان و خلبانان عراق تصادفی یا نتیجه طبیعی ناامنی و بی ثباتی حاکم بر عراق نیست، بلکه یک اقدام برنامه‌ریزی شده بود که در پشت آن برخی سرویس‌های اطلاعاتی (موساد و سیا) قرار داشتند که نابودی و تخریب عراق و عقب‌مانده نگه داشتن آن به نفع آنهاست».
طی سال های اخیر بسیاری از رسانه ها و شخصیت های عراقی و منطقه نیز بارها در گزارش ها و اخبار مختلف ترور دانشمندان عراقی را کار موساد معرفی کرده اند.
ترور دانشمندان هسته ای ایران و دستگیری برخی از عوامل این اقدامات تروریستی و اعتراف آنها نیز قسمتی دیگر از کارنامه جوخه ترور سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی بشمار می آید که موجب خسارت های زیادی به کشور شده است.
موساد در صدر ترورهای جهان
اسرائیل، موجودیتی که در خون و جنایت زاده شده و رتبه اول جهان را در ترورها دارد.
آمار و ارقام های ترورهایی که در جهان توسط صهیونیست ها صورت گرفته فوق العاده است. پس از زمان جنگ دوم جهانی و تاسیس رژیم اسراییل، ماموران مخفی موساد نه تنها بیشتر از ماموران مخفی سایر کشورها، دست به ترور افراد زده اند، بلکه سرعت این ترورها نیز بالا رفته است به گونه ای که در یک دهه گذشته تعداد این عملیات ها به حدود ۸۰۰ مورد رسیده است. تعداد افرادی که در این میان قربانی شدند به صورت قطعی مشخص نیست ولی به هزاران نفر بالغ می شود.
روزنامه انگلیسی دیلی میل در مرداد ماه سال ۱۳۹۷ طی گزارشی “سازمان جاسوسی اسرائیل / موساد” را با ۸۰۰ طرح ترور در یک دهه در رده نخست سرویس های جاسوسی جهان قرار داد.
دیلی میل در گزارشی با عنوان «چگونه موساد، سازمان جاسوسی اسرائیل، با ۸۰۰ طرح ترور در دهه گذشته رده نخست را در ترورها در سراسر جهان در اختیار گرفت» نوشت: چهل سال قبل “ودیع حَدّاد” یکی از تحت تعقیب ترین افراد جهان بود. حداد به عنوان فردی جسور و مصمم رهبر گروه چپگرای جبهه خلق برای آزادی فلسطین بود.
وی “ایلیچ رامیرز سانچز” تروریست معروف را که ملقب به کارلوس شغال بود آموزش داد و طرح ربودن هواپیمای شرکت هواپیمایی ایرفرانس را که به مقصد انتبه اوگاندا پرواز کرده بود، طراحی کرد. موساد به دنبال مرگ وی بود، ولی شش سال بعد از اینکه موساد دستور قتل حداد را صادر کرده بود وی هنوز هم زنده بود و ظاهرا در کمال آرامش در بغداد زندگی می کرد.
اتفاقی که بعدا روی داد ارزش ساخت فیلمی هیجان انگیز به سبک فیلم های جیمز باند را دارد. در دهم ژانویه ۱۹۷۸ یکی از جاسوسان موساد که در حلقه افراد نزدیک به حداد قرار داشت خمیر دندان وی را با خمیر دندان مشابهی عوض کرد که با یک ماده سمی مرگبار آلوده شده بود. این ماده سمی در آزمایشگاهی مخفی در نزدیک تل آویو تولید شده بود.
هر بار که حداد دندان های خود را مسواک می زد مقداری اندک از این سم از طریق لثه های وی وارد جریان خونش می شد. وی به تدریج تحلیل رفت. دوستان فلسطینی وی با پلیس مخفی آلمان شرقی (سابق) تماس گرفتند و وی به بیمارستانی در برلین شرقی منتقل شد. وی ده روز بعد در شرایطی که خونریزی شدیدی داشت در نهایت درد و رنج جان باخت.
پزشکان متعجب بودند، ولی در اسرائیل مقامات موساد به سبب انجام موفق یک عملیات به خود تبریک می گفتند.
“رونن برگمن” روزنامه نگار اسرائیلی در کتاب جدید خود می گوید، اتفاقی که برای حداد روی داد مبالغه آمیزترین نمونه چیزی است که اکنون به یک الگوی بادوام تبدیل شده است.
ایده یک مامور مخفی که در جهان تیره و تار سیاست ها در خاور میانه حرکت می کند و مجوز قتل نیز دارد برای خود البته با جذابیتی همراه است. تعدادی از داستان های برگمن بی شک، رنگ و بوی فیلم های جاسوسی هالیوودی را دارد.
یکی از عملیات های موساد در سال ۱۹۶۸ برگرفته از فیلم «نامزد منچوری» بود که در آن موساد یک روانشناس سوئدی الاصل را برای شستشوی مغزی یک زندانی فلسطینی استخدام می کند تا این زندانی “یاسر عرفات” رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) را ترور کند.
این روانشناس زندانی مناسب خود را انتخاب کرد و سه ماه تمام وی را با این پیام ساده هیپنوتیسم کرد که «عرفات بد است و باید کشته شود».
این زندانی که فقط با نام فتحی معروف است، آموزش دید و آموخت به تصاویر عرفات که در اتاقی ویژه پنهان شده بود تیراندازی کند. در نوزده دسامبر ۱۹۶۸ یک تیم موساد فتحی را از رود اردن عبور داد و از آنجا قرار بود وی به مقر عرفات نفوذ کند.
آنها بعدا منتظر شدند؛ پنج ساعت بعد خبر رسید. فتحی هیچ وقتی را تلف نکرده بود. وی مستقیما به ایستگاه پلیس رفته و موساد را متهم کرده بود که به دنبال شستشوی مغزی وی بوده است. این عملیات یک شکست مفتضحانه بود.
با این حال موساد در سال های اخیر در حد و اندازه های شهرت خود به عنوان مؤثرترین ماشین قتل در جهان ظاهر شده است. یکی از عملیات های آن در دبی این مطلب را ثابت می کند. در ژانویه سال ۲۰۱۰ تیمی مرکب از ده ها عامل موساد با گذرنامه های جعلی و در شرایطی که کلاه گیس و سبیل مصنوعی گذاشته بودند به این شیخ نشین نفت خیز رفتند.
آنها که خود را گردشگر و تنیس باز جا زده بودند و حتی تعدادی از آنها نیز راکت تنیس داشتند به یکی از اتاق های هتل لوکس البستان یورش بردند.
آنها در آنجا منتظر طعمه خود یعنی “محمود المبحوح” از اعضای حماس ماندند. زمانی که المبحوح وارد اتاق خود شد، آنها وی را گرفتند و با استفاده از یک ابزار پیشرفته مافوق صوت، سم را وارد بدن وی کردند، بدون اینکه حتی پوست وی سوراخ شود. مبحوح ظرف چند لحظه مرد. چهار ساعت بعد نیز بیشتر اعضای این تیم از دبی خارج شده بودند؛ عملیات انجام شده بود.
همه این ها شاید ماجراجویانه یا قهرمانانه به نظر برسد، ولی داستان برگمن هیچ چیز سحرآمیزی ندارد.
دیلی میل درادامه می نویسد: اسرائیل در میان نسل کشی نژادی وحشیانه زاده شد، جایی که همسایگان یهودی هزاران نفر از فلسطینیان را به قتل می رساندند.
“ولی داستان خود برگمن نیز به نحوی جالب است. با اینکه وی به سبب انتشار این کتاب به خیانت و افشاگری متهم شده است ولی به هیچ عنوان یک فعال ساده انگار و رقیق القلب نیست. وی متولد سال ۱۹۷۲ است. برگمن دوره خدمت ضروری را در یگان اطلاعات نیروهای پلیس ارتش اسرائیل گذراند. وی که مدرک دکترا از دانشگاه کیمبریج دارد روزنامه نگار ارشد بزرگترین روزنامه اسرائیل است.
کتاب وی که حاصل حدود هزار مصاحبه و نیز تعداد زیادی اسناد افشا شده است اغلب شبیه رمان های جاسوسی “جان لوکاره” نویسنده انگلیسی است. با این حال انتشار این کتاب به جسارت زیادی نیاز داشت.
زمانی که وی مشغول کار روی کتاب خود بود فرمانده ارتش اسرائیل وی را به خیانت متهم کرد و حتی از سرویس های امنیتی این رژیم خواست علیه وی دست به اقدام (ترور وی) بزنند؛ چرا؟ زیرا که کتاب برگمن بیانگر هزینه های انسانی سیاست اسرائیل در زمینه کشتارهای هدفمند است. وی مثلا نشان می دهد زمانی که عملیاتی در خارج اسرائیل صورت می گیرد ماموران اسرائیلی درباره قربانیان غیرنظامی خود هیچ ترحمی نداشتند و الان نیز ندارند.
شاید وحشتناک ترین بخش کتاب وی به یکی از این عملیات ها در سال ۱۹۷۳ مربوط می شود.
در آن زمان موساد به دنبال “علی حسن سلامه” بود که یکی از تحت تعقیب ترین افراد در جهان محسوب می شد. گفته شده سلامه رئیس عملیات یک گروه فلسطینی به نام سپتامبر سیاه بود که یازده ورزشکار اسرائیلی را در جریان بازی های المپیک ۱۹۷۲ ترور کرده بود.
موساد به دنبال کشتن وی بود، ولی سرنخی وجود نداشت. سپس اتفاقی رخ داد. یکی از ماموران مخفی اسرائیل، سلامه را در کافه ای در شهر لیلهامر نروژ مشاهده کرد. این گزارش به تل آویو رسید و یک تیم ترور تشکیل شد. در تاریخ ۲۱ ژوئیه زمانی که سلامه به همراه یک زن بعد از بازگشت از سینما از اتوبوس پیاده شدند، اعضای تیم اسرائیلی در داخل یک ولوو انتظار وی را می کشیدند. آنها از خودرو بیرون آمدند و هشت تیر شلیک کردند و سپس سوار خودرو و از محل دور شدند؛ قربانی نیز در خون خود غلطید.
این عملیات ترور در ظاهر موفق بود، ولی یک مشکل وجود داشت و آن اینکه آنها فرد دیگری را کشته بودند. آن شخص سلامه نبود، بلکه یک پیشخدمت مغربی به نام “احمد بوشیخی” بود که همسرش نیز باردار بود.
پلیس نروژ شش مامور ترور اسرائیلی را بازداشت کرد. پنج نفر مدت زمانی را در نروژ زندانی بودند، ولی همگی در قالب یک توافق محرمانه آزاد شدند. زمانی که آنها به اسرائیل بازگشتند از آنها همانند قهرمان! استقبال شد. در آن زمان کمتر فردی اخلاقی بودن این عملیات را زیر سؤال برد؛ آنها فکر می کردند شرم آور است که موساد فرد اشتباهی را انتخاب کرده بود.
با این حال آنها در نهایت به سلامه دست یافتند. در ۲۲ ژانویه سال ۱۹۷۹ زمانی که سلامه از آپارتمان خود در بیروت خارج می شد یک مامور زن اسرائیلی با فشار دادن یک دکمه باعث انفجار مهیب خودرویی شد که خیابان را به لرزه در آورد. هشت عابر نیز کشته شدند از جمله یک دانشجوی انگلیسی و یک راهبه آلمانی ولی در موساد هیچ کس نگران این امر نبود.
“آمی آیالون” مقام سابق امنیتی رژیم صهیونیستی در تایید جنایات و اقدامت تروریستی موساد می گوید: «شما به کشتن عادت می کنید؛ خلاص شدن از دست زندگی انسان ها امری آسان می شود؛ شما بیست دقیقه را روی این مطلب صرف می کنید که چه کسی را بکشید.»
آیالون از عبارت «ابتذال شیطان» استفاده می کند، عبارتی آشنا که وی از “هانا آرنت” فیلسوف آلمانی گرفته است. آرنت این عبارت را برای توصیف “آدولف آیشمن” جنایتکار جنگی آلمان نازی استفاده کرد؛ “این امر خود بسیار گویاست”.
برگمن با اینکه نشان می دهد که چرا انسان های شریف می توانند این احساس را بکنند که چاره ای جز گرفتن تصمیمات وحشتناک ندارند، با این حال وی پیامدهای برهم خوردن مرز میان خیر و شر را نیز توصیف می کند.
به عنوان مثال، در اوایل دهه هشتاد “آریل شارون” وزیر جنگ رژیم صهیونیستی معروف به قصاب صبرا و شتیلا که بعدا نخست وزیر این رژیم شد، شدیدا به دنبال کشتن “یاسر عرفات” رهبر جنبش فتح بود و همین امر وی را وارد یکی از تاریک ترین فصل ها در تاریخ جنایات اسرائیل کرد. در آن زمان اسرائیل درگیر یک جنگ وحشتناک در لبنان بود که به کشته شدن دست‌کم ۱۲۰ هزار نفر منجر شد.
بنا به دستور شارون، ارتش اسرائیل وارد همکاری با یک گروه شبه نظامی لبنانی به نام “فالانژهای مسیحی” شد که صدها نفر و شاید هزاران نفر از مسلمانان را در بیروت کشت. فالانژها گوش قربانیان را به عنوان یادگاری می بریدند و بدن آنها را داخل چال هایی از گچ فرو می بردند؛ شارون به این حد هم اکتفا نکرد.
آغاز مرحله ای تازه در مقاومت ملت فلسطین
پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ و حمایت ایشان از آرمان های مردم فلسطین، خون تازی در رگ فلسطینیان دمید و آنها از این تاریخ به بعد با پشتوانه انقلاب اسلامی به مقاومت خود علیه اشغالگران صهیونیست ادامه دادند.
امام خمینی (ره)، در روز ۱۳ رمضان ۱۳۹۹ق (۱۶ مرداد ۱۳۵۸ش) و به دنبال حمله نیروهای اسرائیلی به مسجد الاقصی و همچنین بمباران جنوب لبنان، در پیامی خطاب به مسلمین ایران و جهان، آخرین جمعه ماه رمضان را روز قدس نامید و از مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی را برای کوتاه کردن دست دولت اسرائیل و پشتیبانان آن به قیام فراخواند.
و اما اسرائیل در یکسال اخیر
سال 2022 سال شکست‌های پی‌در‌پی رژیم صهیونیستی از محور مقاومت از درون مرزهای فلسطین اشغالی گرفته تا لبنان و سوریه بود. در چارچوب خود دولت صهیونیستی نیز بحران سیاسی، امنیتی و هویتی این رژیم به شدت تشدید شد به طوری که گزارش‌ها نشان میدهد موج مهاجرت از سرزمین‌های اشغالی تشدید شده است.جام جهانی اخیر قطر نیز نشان داد که پروژه صلح اعراب و اسرائیل سرابی بیش نبوده و امت اسلامی یک‌دل و یک صدا همچنان با قوت و قدرت به آرمان ملت مظلوم فلسطین وفادار است.
سازمان ملل متحد سال 2022 را که به طور عمده همزمان با سال 1401 خورشیدی بود، مرگبارترین سال برای فلسطینیان در کرانه باختری در 16 سال گذشته توصیف کرده است. درگیری، یورش و شهادت یکی از معتبرترین روزنامه نگاران فلسطینی در کرانه باختری اشغالی تنها برخی از مهم‌ترین رویدادهایی است که سال 1401 را برای فلسطینی‌ها رقم زد. به طور کلی هفت روند مهم سال 1401 را در موارد ذیل می‌توان دید:
شهادت معروف‌ترین خبرنگار فلسطین
در 21 اردیبهشت ماه 1401، نیروهای صهیونیستی روزنامه‌نگار کهنه کار الجزیره با نام شیرین ابوعاقله را در حالی که مشغول پوشش خبری حمله نظامی صهیونیستها به اردوگاه آوارگان جنین بود، به ضرب گلوله به شهادت رساندند. ابوعاقله خبرنگار فلسطینی 51 ساله الجزیره عربی، بیش از 25 سال بود که اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط صهیونیستها را پوشش خبری می‌داد. شهادت او منجر به اعتراضات بین‌المللی شد و موجی از ابراز انزجار را در سراسر جهان برانگیخت. تشییع جنازه این خبرنگار فلسطینی طی سه روز برگزار شد و پیکر او از جنین به بیت المقدس منتقل شد و گروه‌های بسیاری جایگاه او را تجلیل کردند. در بیت المقدس شرقی، نیروهای صهیونیست به عزادارانی که تابوت او را حمل می‌کردند، حمله کردند و با وجود ممانعت صهیونیستها، هزاران فلسطینی برای تشییع جنازه ابوعاقله خیابان‌های بیت المقدس را پر کردند. تحقیقات متعددی، ارتش رژیم صهیونیستی را مسئول قتل او دانستند، با این حال، مقامات صهیونیستی از آغاز تحقیقات جنایی در این زمینه خودداری کردند.
یورش و قتل عام روزانه
از همان ماه‌های ابتدایی سال 1401، رژیم اسرائیل یک عملیات نظامی به نام «موج شکن» را علیه فلسطینی‌ها به راه‌انداخت که شامل حملات تقریباً روزانه، دستگیری‌های جمعی و کشتار در کرانه باختری با تمرکز بر جنین و نابلس بود. این حملات منجر به شهادت بسیاری از شهروندان در جریان حملات شد. براساس آمار وزارت بهداشت فلسطین، در سال 1401 حداقل 170 فلسطینی در کرانه باختری رود اردن و قدس شرقی به شهادت رسیدند که بیش از 30 نفر از شهدا کودک بودند. در این سال همچنین حداقل 9 هزار فلسطینی دیگر نیز زخمی شده‌اند. چند مورد از این حملات باعث خشم فلسطینی‌ها شد، از جمله در حمله 20 شهریور، یک نوجوان 16 ساله در جنین در حالی که روی پشت‌بام خانه اش ایستاده بود و مشغول تماشای یورش ارتش صهیونیستی بود، به ضرب گلوله به شهادت رسید و همزمان یک شهروندن فلسطینی 23 ساله دیگر نیز در پیاده‌رو به ضرب گلوله به شهادت رسید. فلسطینی‌ها حملات 20 شهریور را قتل عام توصیف کردند.
درگیری در غزه
تابستان 1401 شاهد جنگی تمام عیار از سوی ارتش رژیم صهیونیستی علیه گروه‌های مقاومت در نوار غزه بود. این سرزمین محاصره شده از 14 مرداد به مدت سه روز مورد حمله جنگند‌های رژیم صهیونیستی قرار گرفت که بر اثر این بمباران‌ها دست کم 49 فلسطینی از جمله 17 کودک به شهادت رسیدند. جنگ پس از ترور فرمانده برجسته گردان‌های قدس، تیسیر الجعبری توسط رژیم صهیونیستی آغاز شد و پس از آن جهاد اسلامی فلسطین با حملات موشکی پی‌در‌پی علیه شهرها و شهرک‌های صهیونیست نشین به اقدام تروریستی صهیونیستها علیه الجعبری پاسخ داد و جنگ سه روزه آغاز شد. روزنامه صهیونیستی‌هاآرتص در این زمینه گزارش داد، همان‌طور که دیدیم جهاد اسلامی تنها طی چند روز درگیری توانست موشک‌های خود را به شهرک‌های اسرائیلی برساند. وبگاه عبری «والاه» هم گزارش داد که جهاد اسلامی در سه روز گذشته ۱۱۰۰ راکت به سمت اهداف اسرائیلی شلیک کرد که در نتیجه آن ۶۰ نفر زخمی شدند. خبرنگار الجزیره نیز اعلام کرد که تمامی 58 شهرک صهیونیست‌نشین مجاور غزه زیر باران حملات موشکی و راکتی مقاومت قرار دارد. قابل توجه است که طی این سه روز صهیونیستها که به دنبال نابودی جهاد اسلامی و «سرایا القدس» شاخه نظامی این جنبش بودند متوجه شدند که ادامه تنش‌ها می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد و در نهایت با میانجیگری مصر، آتش‌بس با قبول کامل شروط جنبش جهاد اسلامی مورد موافقت تل‌آویو قرار گرفت.
افزایش مقاومت مسلحانه فلسطین
یکی از تغییرات اصلی در کرانه باختری در سال 1401، رشد گروه‌های مقاومت مسلحانه کوچک بود که در شهرهای شمالی جنین و نابلس متمرکز شدند. این پدیده از سال 1400 با تشکیل اولین گروه با نام گردان‌های جنین، در اردوگاه آوارگان جنین پس از شهادت «جمیل العموری» توسط صهیونیستها آغاز شد، اما در سال 1401 گسترش قابل توجهی یافت. ایجاد گردان نابلس، عرین الاسود، گردان بالاتا و گردان‌های طوباس نشان دهنده توسعه مقاومت مسلحانه فلسطینی‌ها در سال 1401 بود. گروه‌های مسلح جدید فلسطینی به طور عمده از همسویی با حزب یا جنبش‌های سیاسی خودداری می‌کنند و به طور مستقل به عملیات علیه اشغالگری پرداختند. طی یک سال گذشته در نابلس و جنین که سال‌هاست نقاط داغ و حساس مبارزه بوده‌اند، نسل جدید مبارزان مسلح طرفداران پرشماری را به خیابان‌ها و در رسانه‌های اجتماعی جمع کردند. آنان در جریان حملات با نیروهای ارتش رژیم اسرائیل می‌جنگند و به سوی سربازان صهیونیستی در‌ایست‌های بازرسی تیراندازی کردند. صرف تمرکز این گروه‌ها بر مبارزه مسلحانه با رژیم اسرائیل آنان را برای جوانان فلسطینی که ایمان خود را به روند‌های سیاسی از دست داده‌اند، بسیار جذاب است.
ظهور راست افراطی و انفجار تل‌آویو
در اواخر پائیز 1401، پنجمین انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی در کمتر از چهار سال گذشته برگزار شد و نتایج آن منجر به ایجاد راست افراطی‌ترین کابینه در تاریخ 74 ساله رژیم صهیونیستی شد. بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود با احزاب مذهبی صهیونیستی و فراارتدوکس ائتلاف کرد و اکثریت 64 را در کنست(پارلمان رژیم صهیونیستی) با 120 عضو را به دست آورد. ایتمار بن گویر و بزالل اسموتریچ دو شخصیت جنجالی کابینه نتانیاهو متهم به تحریک خشونت علیه فلسطینیان هستند و علناً قصد خود را برای گسترش شهرک سازی غیرقانونی در کرانه باختری اعلام کرده‌اند. در بهمن ماه 1401، اسموتریچ گفت که فلسطینی‌ها «به اشتباه این‌جا هستند – زیرا بن گوریون کار را تمام نکرده است.» این اظهارنظرر اسموتریچ باعث محکومیت جهانی علیه او شد. در همین حال، بن گویر که قبلاً خواستار اخراج شهروندان فلسطینی از مناطق اشغالی 1948 شده بود، شهرک‌نشینان را به حمله مسلحانه به فلسطینی‌ها دعوت کرد و مرتباً از ارتش به دلیل عدم اقدامات شدیدتر علیه فلسطینیان انتقاد کرد.
افزایش حملات شهرک نشینان
در سال 1401 حملات شهرک نشینان صهیونیستی علیه فلسطینیان در کرانه باختری افزایش یافت.دست کم 4 فلسطینی در سال 1401 توسط شهرک نشینان مسلح به شهادت رسیدند. سازمان ملل در آذرماه 1401 در بیانیه‌ای تأیید کرد: «شواهد نگران‌کننده از تسهیل، حمایت و مشارکت مکرر نیروهای ارتش در حملات شهرک‌نشینان وجود دارد.» این بیانیه ادامه داد: شهرک نشینان مسلح و نقابدار به فلسطینی‌ها در خانه‌هایشان حمله می‌کنند، به کودکان در راه مدرسه حمله می‌کنند، اموال را تخریب می‌کنند و باغ‌های زیتون را به آتش می‌کشند.» بین 600 تا 750 هزار شهرک نشین صهیونیستی در حداقل 250 شهرک اشغالی پراکنده در کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی زندگی می‌کنند.
انفجار اجتماعی و سیاسی تل‌آویو
سه ماه پایانی سال 1401 سال انفجار اعتراضات علیه کابینه راست افراطی نتانیاهو بود. در این سه ماه، هر هفته در شامگاه‌های شنبه صدها هزار نفر به خیابان‌ها آمدند و سرنگونی کابینه نتانیاهو را فریاد زدند.هیاهوی تغییرات قوانین قضایی توسط نتانیاهو، رژیم اسرائیل را در یکی از بدترین بحران‌های داخلی خود فرو برده است. فراتر از تظاهراتی که ده‌ها هزار صهیونیست را به خیابان‌ها کشاند و اخیراً خشونت‌آمیز شده است، مخالفت‌ها در سراسر جامعه افزایش یافته و رهبران تجاری و مقامات حقوقی علیه آنچه کودتا و سقوط دموکراسی می خوانند، هشدار می‌دهند. برخی همچنین میگویند نتانیاهو، که به اتهام فساد در حال محاکمه است، از طریق اصلاحات قضایی، به‌دنبال راه فراری از اتهامات خود است. یائیر لاپید، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی که در همه اعتراضات ده هفته گذشته حضور داشته، برنامه‌های نتانیاهو را بزرگترین بحران وجودی تل آویو توصیف کرده و رئیس رژیم صهیونیستی در سه ماه گذشته حداقل دو بار نسبت به فروپاشی کامل داخلی تل آویو هشدار داده است.
اسرائیل در یکماه اخیر
در هفته‌های اخیر رژیم صهیونیستی دست به سه اقدام علیه ایران، فلسطین و لبنان زد. حمله موشکی این رژیم علیه سوریه منجر به شهادت دو نیروی ایرانی در این کشور شد، همزمان لبنان را به اقدام نظامی تهدید نمود و نظامیان آن در مسجدالاقصی به نمازگزاران حرم شریف حمله کرده و آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
نتانیاهو برای فرار از بحران سیاسی داخلی و وحدت‌بخشی به جامعه از هم‌گسیخته صهیونیستی، به تئوری قدیمی «صدور بحران به محیط پیرامونی» روی آورد اما غافل از اینکه زمان این بازی به سر آمده و شرایط تغییر کرده است. متعاقب این اقدامات، نیروهای مقاومت گزینه «گوشمالی» رژیم صهیونیستی و نتانیاهو را به میدان آوردند و نتیجه آن این شد که مقامات سابق و کنونی این رژیم به زبان آمدند که دیگر «بازدارندگی» اسرائیل به پایان رسیده و حتی قادر نیست در برابر حزب‌الله لبنان از این راه‌حل استفاده کند.
روز پنجشنبه گذشته عملیات از جنوب لبنان آغاز گردید. مقاومت فلسطین با استفاده از موقعیت‌های فیزیکی که در لنبان دارد نزدیک به 100 فروند موشک، کاتیوشا و خمپاره به سمت مناطق شمالی رژیم یعنی استان جلیل شلیک کرد.
رژیم صهیونیستی در واکنش، به چند موقعیت جنبش اسلامی حماس در غزه حمله کرد و لحظاتی پس از آن مقاومت فلسطین حدود 40 موشک به سمت شهرک‌های صهیونیست‌نشین اطراف غزه شلیک نمود و پس از آن رژیم اسرائیل به سه نقطه در داخل لبنان حمله کرد. حق دارید باور نکنید ولی حقیقت دارد؛ یکی از این سه نقطه یک آغل خالی گوسفندان، دیگری یک پل فرسوده نزدیک ساحل و یکی دیگر نقطه‌ای کور در یک منطقه جنگلی بود! به‌گونه‌ای که آویگدور لیبرمن وزیر سابق خارجه رژیم، عملیات اسرائیل را مضحک و شرم‌آور توصیف کرد.
از آن طرف گروه‌های دیگر فلسطینی شامل «عرین‌الاُسُود» در روزهای پنجشنبه و جمعه دست به اقدامات پی‌در‌پی علیه مراکز صهیونیستی زدند که از غور اشغالی اردن تا پایتخت رژیم اسرائیل را شامل می‌شد. در نتیجه چندین رشته عملیات نظامی و خودرویی، دست‌کم 7 نفر صهیونیست کشته و نزدیک به 15 نفر زخمی شدند. عدد کشته‌های صهیونیستها در جریان این عملیات‌ها نزدیک به 4 برابر دو شهید ایرانی بود که بر اثر حملات رژیم اسرائیل در روزهای اخیر در سوریه به شهادت رسیده بودند.
روز جمعه در حالی که اقدامات فلسطینی‌ها علیه مناطق اسرائیلی ادامه داشت، نتانیاهو اعلام کرد اقدامات تلافی‌جویانه اسرائیل به پایان رسیده و دلیلی ندارد که طرف‌های مقابل به اقدامات خود ادامه دهند. در این میان نتانیاهو در تماس با سران مصر، اردن، فرانسه و قطر از آنان خواست با طرف‌های فلسطینی تماس بگیرند و آنان را به توقف اقدامات ضداسرائیلی متقاعد نمایند. وی ملتمسانه از فلسطینی‌ها نیز درخواست کرد سه روز به یهودیان اجازه دهند در مسجدالاقصی مراسم عبادی روز پاک (فصح) به جا آورند و پس از آن هر خواسته فلسطینی‌ها را اجابت خواهد کرد. اما طرف‌های فلسطینی از یک‌سو توقف حملات به موقعیت‌های رژیم صهیونیستی را به توقف اقدامات این رژیم در مسجدالاقصی و صحن‌های اطراف آن موکول کرده و از سوی دیگر اجازه ندادند عناصر جنایتکار صهیونیست به نام برگزاری مراسم عبادی عید یهودی، وارد مسجدالاقصی گردند. در جمعه دوم ماه مبارک رمضان، مسجدالاقصی شاهد حضور بی‌سابقه حدود 130.000 فلسطینی بود که اکثر آنان قصد برگزاری مراسم اعتکاف در «حرم شریف» داشتند و علی‌رغم فشار و اقدامات ضدانسانی نیروهای ارتش اسرائیل که شامل 2400 نفر می‌شد، در مسجد معتکف گردیدند و اسرائیل عملاً نتوانست خیال خام خود را در حرم شریف عملیاتی نماید.
«دیوید بن گوریون» مؤسس اصلی رژیم صهیونیستی و نخست‌وزیر آن در سالهای 1334 تا 1341، در زمان نخست‌وزیری خود گفته بود «وقتی بازدارندگی از بین برود اسرائیل نابود می‌شود» بازدارندگی مدنظر بن گوریون سه پایه داشت؛ 1-انظار و ایجاد جو روانی به شکلی که طرف مقابل بترسد و باور کند که نمی‌تواند علیه دشمن خود اقدام نماید 2-عملیات پیشدستانه و ضربه زدن به دشمن به گونه‌ای که توان حمله نداشته باشد و 3-انتقال سریع نبرد به سرزمین دشمن.
پس از تشدید درگیری‌ها در فلسطین به دلیل تحولات مسجدالاقصی، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ورود «یهودیان» به مسجد الاقصی تا پایان ماه مبارک رمضان را ممنوع کرد.
سخن آخر
«رژیم صهیونیستی ۲۵ سال آینده را نخواهد دید». این جمله ی حضرت آیت الله خامنه ای در سال 94 مهر محکمی بر یاوه گویی های اسرائیل درباره ایران شد.
اما تحولات اسرائیل نشان بر صدق و درستی این جمله می دهد.
بر اساس گزارش شبکه تلویزیونی اسرائیل صهیونیستها نیز به این باور رسیده‌اند که اسرائیل 25 سال آینده وجود نخواهد داشت.
همچنین رهبر معظم انقلاب در سخنرانی اخیر خود در رابطه با تحولات در سرزمین های اشغالی اشاره کردند که ما گفتیم اینها ۲۵ سال آینده را نخواهند دید، اما خودشان برای نابودی عجله دارند و مدام میگویند فروپاشی نزدیک است و به ۸۰ سالگی نمیرسیم. این سخنان رهبر معظم انقلاب میان صهیونیست ها بازتاب داشت و کارشناسان و تحلیلگران صهیونیست، این قسمت از سخنرانی رهبر انقلاب را پوشش دادند.
