زهرا لایق حقیقی؛ سومین کنگره بین المللی بزرگداشت آیت الله علامه مصباح یزدی ۹ دی ماه در سالن اجلاس سران برگزار شد. این مراسم با حضور تعدادی از اندیشمندان داخلی و خارجی علما و فضلای دین و اندیشه و شخصیت‌های لشکری و کشوری در محل سالن اجلاس در حال برگزاری است.
آیت الله مصباح یزدی
11 بهمن 1313 در شهر یزد صدای کودکی پیچید که بعدها آوازه او بنام فیلسوف و مفسر بزرگ در جهان طنین انداز شد. او تحصیلات ابتدایی خود را در هفت سالگی آغاز کرد. سپس وارد حوزهٔ علمیهٔ یزد شد و دورهٔ مقدمات و سطح را همان‌جا به اتمام رساند، در سال ۱۳۷۱ ه.ق عازم نجف شد، و پس از یک سال برای ادامهٔ تحصیل به قم رفت و حدود ۸ سال به‌طور مداوم در درس فقه حسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد. وی در سن ۲۵ سالگی به درجهٔ اجتهاد رسید؛ اما با این حال تا ۸ سال در دروس فقه و اصول روح‌الله خمینی و تا ۱۵ سال در درس فقه محمد تقی بهجت و تا ۲ سال در درس محمد علی اراکی شرکت می‌کرد. وی از شاگردان درس تفسیر و فلسفهٔ محمدحسین طباطبایی نیز به‌شمار می‌رود و با پایه‌گذاری مدرسه حقانی توسط علی قدوسی و محمد حسینی بهشتی استاد و عضو هیئت مدیره این مدرسه می‌شود. اما بعدها به دلیل اختلافات شدیدش با علی شریعتی از این سمت کناره گرفته و به مؤسسه «در راه حق» می‌پیوندد. او بنیان‌گذار و رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهش امام خمینی، نماینده ادوار مجلس خبرگان رهبری، عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رئیس سابق شورای عالی مجمع جهانی اهل‌بیت و یکی از استادان حوزهٔ علمیهٔ قم بود. او به عنوان پدر معنوی جبهه پایداری شناخته می‌شد. آیت الله محمدتقی مصباح یزدی چند روز پس از بستری شدن در بیمارستان و درپی مشکلات حاد گوارشی، در عصر جمعه ۱۲ دی‌ماه ۱۳۹۹ درگذشت.و در ۱۵ دی‌ماه ۱۳۹۹ در حرم معصومه در کنار آیت الله محمدتقی بهجت به خاک سپرده شد.
پیام سید حسن نصرالله برای سومین کنگره بین المللی بزرگداشت آیت الله مصباح
در این مراسم پیام سیدحسن نصرالله توسط حجت الاسلام مجتبی مصباح یزدی -فرزند مرحوم علامه مصباح یزدی- قرائت شد، متن این پیام به شرح ذیل است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِیهِمْ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ (سوره ممتحنه، آیه ۶)
السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
خاندان عزیزِ دانشمند جهانِ اسلام و اندیشه انسانی، علامه اندیشمند، شیخ محمدتقی مصباح یزدی (رضوان الله علیه)
سروران؛ دانشمندان، پژوهشگران وشرکت‌کنندگان در سومین همایش بین‌المللی گرامی‌داشت یاد آن شخصیت بزرگ علمی،
مدیر و اعضای محترم ستاد برگزاری سومین سالگرد ارتحال علامه اندیشمند مصباح یزدی (قدّس سرّه)
با سلام بر همه شما و آرزوی قبولی اعمال‌تان در درگاه خداوند متعال
ما معتقدیم که نشان‌دادن میراث آن شخصیت بزرگ و فقید که دربردارنده دانش فراوان، روشنگری‌های معرفتی درخشان و روش‌های نوین در سطح بسیاری از علوم است، امانتی بر دوش علما، پژوهشگران و جویندگان حقیقت است.
این کار، تنها زنده‌نگه‌داشتن فکر ایشان نیست؛ بلکه خدمتی بزرگ نیز به امت مشتاق اندیشه صاف و زلال او و به خصوص نسل‌های جوانی است که آن شخصیت بزرگ با روش و جریان معرفتی‌اش جذب کرد؛ تعداد کمی از علما در عصر حاضر ما به این اتقان رسیده‌اند!
حقیقت این است که ایشان به لحاظ معرفتی و سلوکی، سرمشقی تابناک و گیرا در بزرگ‌ترین و مقدس‌ترین امور برای دانشمندان و نسل‌های مختلف به وجود آورد تا دین را یاری کرده، از آن دفاع کند و برای ظهور امام‌مان حضرت مهدی -عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف– زمینه‌سازی کند.
همانا ایشان در تاریکی و ظلمات افکار، برای ما مصباح و صبح نورافشان؛ و در گرما و خشکی دل‌ها، بارانِ ریزان بود. هنگامی که بسیاری از ره‌پویان حق بر کرانه‌های ساحل معارف آفاقی و انفسی در جست‌وجوی حق و حقیقت بودند، ایشان از اعماق این دریا گوهرهای حکمت و گلچین‌های معرفت را استخراج و در سلوک خود نقشه راه وصول به حق را تفسیر می‌کرد.
او به خِرَدها زندگی بخشید تا با معرفت بدرخشند؛ و به جان‌ها حیات عطا کرد تا با آرامش سرمست شوند. گویا به او سپرده شده بود که افق‌های دوردست را به گونه‌ای فراخوانَد که در پیش چشم و عقل هم‌چون امری بدیهی تحقق یابد؛ و به همین دلیل، هنگام نگرانی، شک، سرگردانی و انسداد افق‌های پیش رو به سراغش می‌آمدند.
ما معتقدیم که امروز نیز ایشان هم‌چون گذشته پاسدارِ عقیده بر دروازه دژ اسلام، حامل شمشیر کلمه و زرهِ اعتماد به خدا و دارای نشان یقین و دریایی از عطوفت، پدری و هدایت‌اند.
زندگی ایشان تجسمِ سلوکیِ مکارمِ اخلاق و رسالت‌های انبیا بود؛ و با گفتار و کردار خود درس‌های بزرگی از ذوب شدن در ولایت و ولیّ داد؛ و راهنمایی به سوی ولایت و سپری برای آن بود. در یاری‌رساندن به ولایت پای‌می‌فشرد و تمام تلاش‌های با برکت و پاکش را در پابرجاکردن راه ولایت و ریشه‌دار کردن آن در جان مؤمنان به‌کارمی‌گرفت.
بی‌شک با رحلت بزرگان، امت احساس یتیمی می‌کند و دست به دامنِ میراث پرفیض آن‌ها می‌شود تا قدری از عطر پدری‌شان را جایگزین کند؛
اما در لبنان رحلت ایشان در بین ما اثری عمیق ایجاد کرد و ما را به سوگی مضاعف نشاند؛ از یک سو با خسارت از دست دادنِ فکر پویا، حکمت متعالیه، پناه، ملجأ و مرجع؛ و از سوی دیگر، با خسارت ازدست‌دادن توجه، عطوفت، پدری، خیرخواهی و دعایش برای‌مان.
قطعاً میراث بزرگی که ایشان از خود بر جای گذاشتند -که میراثی ژرف و گزیده در معارف است- به‌وجودنمی‌آمد، اگر اخلاص و صفای ایشان و عنایت و توفیق خدای متعال برای خدمت به بندگان و اولیاءش نبود.
ما از چشمه جاری تولید فکریِ ایشان سیراب شدیم؛ ابتدا از نخستین آثار ایشان؛ از کتبش در خداشناسی و یاد او و ره‌توشه و به سوی او. با آثار ایشان به سوی شناخت کیهان و انسان و راه و راهنما و قرآن و اخلاق ره‌سپار شدیم؛ سپس در اعماق جامعه و تاریخ و جنگ و جهاد و امامت و ولایت و شفای روح و اسفار و نهایه الحکمه و آموزش فلسفه و دروس فلسفه و چکیده چند بحث فلسفی سِیر نمودیم.
در پندهای الهی، ایشان حقیقتاً موعظه‌ای رسا بود. کتاب‌های ایشان راهنمای ما شد که چگونه از جام کوثرش بنوشیم؛ و چه‌سان خود را در معرض خورشید ولایت قرار دهیم. او خودشناسی برای خودسازی را به ما شناساند و با نگاهی ژرف، بر انقلاب اسلامی و ریشه‌های آن پرتو افکند. او ما را گِرداگرد جوانان پرسشگر، و پرسش‌ها و پاسخ‌ها بُرد، ما را در سفر به سرزمین هزار آیین همراه‌ساخت و همراهش با تماشای فرزانگی و فروزندگی پهلو گرفتیم.
او این‌چنین بود و این درخت پربار که هر زمان میوۀ خود را به اذن پروردگارش می‌دهد و این سایه‌سار باشکوه که ما از آن بهره می‌بریم و به آن تکیه می‌کنیم، باقی‌خواهد ماند.
مقاومت اسلامی در لبنان مورد توجه، درخواست، دعا و آرزوهای‌شان بود؛ چراکه ایشان درک‌کرده‌بودند که مقاومت تنها گزینه برای پایداری امت و دستیابی آن به عزت و آزادی مقدساتش است.
ای کاش او اکنون در میان ما حاضر بود، تا با چشم خود پیروزی‌ها و قهرمانی‌های کم‌نظیر مقاومت در فلسطین را می‌دید و با مشاهدۀ شکست و خواری آشکاری که صهیونیست‌ها در غزۀ نستوه به آن تن دردادند، جان پاکش آرامش می‌یافت.
در پایان، عهد می‌بندیم با آنچه خواست و به آن خواند؛ اخلاص و استقامت در راه ولایت.
و الحمدلله رب العالمین
۱۱ جمادی الثانی ۱۴۴۵ ه.ق.
سخنان شیخ زکزاکی در سومین کنگره بین المللی بزرگداشت آیت الله مصباح
شیخ ابراهیم زکزاکی -رهبر شیعیان نیجریه- نیز در این مرتسم سخنان خود را با یاد و خاطره سردار شهید حاج قاسم سلیمانی شروع و ضمن تسلیت به مناسبت شهادت سید رضی موسوی گفت: نمی‌دانم من برای قرارگرفتن در این جایگاه و سخن دربارۀ متفکر بزرگ و فیلسوف گران‌قدر آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی مناسب هستم یا خیر؛ درگذشت ایشان در زمانی بود که من در زندان بودم و خبر رحلت ایشان در حبس به من رسید و نتوانستم درگذشت ایشان را به رهبر معظم انقلاب اسلامی، نهاد مرجعیت، خانوادۀ این شمشیر بزرگ اسلام و تمام امت اسلامی تسلیت عرض کنم.
وی ادامه داد: هم‌چنین در هنگام شهادت فرماندۀ بزرگ، سردار قاسم سلیمانی نیز محبوس بودم و حتی در زمان رحلت امام خمینی(ره) بزرگ نیز زندانی بودم. در هنگام فقدان بسیاری از بزرگان و علما من همواره در زندان بوده‌ام. به همین منظور امروز فرصت را غنیمت می‌شمارم تا تسلیت و تعزیت خود را ابتدا به خانوادۀ عالم بزرگ، آیت‌الله مصباح یزدی و سپس به کل امت اسلامی عرض کنم.
رهبر شیعیان نیجریه یادآور شد: من نمی‌توانم دربارۀ این عالم متفکر فیلسوف سخن بگویم؛ عالمی که در زمان حیات خود حتی به اذعان جهان غرب نیز مرجع و متفکر بزرگی در فلسفه و تفکر اسلامی بودند. من شاگردِ شاگرد ایشان بودم؛ چرا که تعلیمات ایشان را از مترجم کتب ایشان، حجت‌الاسلام حقانی، فرا گرفتم و توحید و برخی تعلیمات اسلامی را از ایشان اخذ کردم. هم‌چنین برخی کتب ایشان در موضوع توحید را نیز به طلاب نیجریایی تدریس کردم. ایشان در موضوع توحید، عقاید اسلامی و علوم دیگر اسلامی کتب متعددی تألیف کردند.
شیخ زکزاکی خاطرنشان کرد: وی یک فقیه، مرجع، عالم، عارف، با تقوا، پاک و مخلص بود که زندگی خود را از کودکی تا وفات، صرف خدمت به اسلام و مسلمین و یاددادن کرد. او به مانند یک چراغ فروزان و مصباح روشن، خود سوخت و ذوب شد تا امت اسلامی غرق در نور شود. او با افکار خود به امت نور تابید و امت اسلامی هنوز از کتب، افکار و فلسفۀ ایشان و نیز از شاگردان او در آفاق عالَم، از جمهوری اسلامی ایران تا دیگر نقاط عالم، بهره می‌برد.
وی افزود: آیت الله مصباح شاگرد بارز آیت‌الله بروجردی، امام راحل، علامه طباطبایی و عالم متقی عارف، آیت‌الله بهجت و استادان بزرگ دیگر بود. شاگردان آیت‌الله مصباح نیز از اساتید و کارشناسان برتر در ایران و جهان‌اند.
رهبر شیعیان نیجریه بیان کرد: از این فرصت برای بزرگداشت این شخصیت گران‌قدر استفاده می‌کنم؛ چرا که همان‌طور که امام صادق علیه‌السلام فرمود «فقدان فقیه مانند یک زخم در پیکر جامعه بر جا می‌ماند و کماکان این فقدان موجود است»، اما بحمدلله افکار، کتب و تعالیم او تا ابد بر جا می‌ماند.
شیخ زکزاکی ابراز کرد: از خدا می‌خواهم بهترین پاداش‌های خود را به ایشان عطا کند و امت اسلامی و نیز همۀ انسان‌ها را از آنچه ایشان بر جا گذاشته‌اند بهره‌مند سازد.
خشم ضد انقلاب از آیت الله مصباح
تفکر آیت الله مصباح همیشه نقشه و راهکارهای دشمن را خنثی کرده است و مشخصا دشمن و گروهای ضد انقلاب از حرکات انقلابی آیت الله مصباح دلخوشی نداشته است. هر ساله به بهانه بزرگداشت یاد او و بررسی و باز مطالعه شدن اندیشه و مطالب آیت الله مصباح مسلما خشونت دشمن نیز از این اتفاق برانگیخته شده و مطالبی را برای از بین بردن تفکر آیت الله مصباح در بین جوانان کشور خواهد داشت، تلاشی مانند اینتر نشنال برای تخریب چهره آیات الله مصباح در بین مردم که در صفحات خود از او به عنوان روحنی خشونت طلب یاد می‌کند.
دنیای مجازی در واکنش به کنگره بزرگداشت آیت الله مصباح چه گفت؟
اصحاب فضای مجازی در واکنش به سالروز بزرگداشت آیت الله مصباح و حاشیه مهمانانی چون خانواده شیخ زکزاکی در این مراسم در صفحات خود نوشتند:
دشمن با تمام تلاش خود برای از بین بردن تفکر علمای اسلام در ذهن و زندگی مردم کشور با زهم به نتیجه دلخواه خود نرسیده است و همچنان تفکرات اسلامی علما در یاد و زندگی مردم جاری است.
