علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

ظاهرا جو بایدن تصمیم خود را گرفته است و قصد دارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در لیست تروریسم باقی نگاه دارد.

در صورت بروز چنین اقدامی از سوی بالاترین مقام آمریکایی باید گفت احیای برجام رسما شکست خورده است.

حال سوال مهم این است که اگر قرار بر بازنگشتن به توافق هسته ای باشد سرنوشت ایران و منطقه چه خواهد شد؟ 

در این خصوص ذکر چند نکته لازم می نماید.

 جمهوری اسلامی ۴ سال است که تحت شدیدترین تحریم های تاریخ معاصر قرار دارد و خود را با این شرایط وفق داده است.

در ایران دیگر کسی بی صبرانه نتیجه مذاکرات نیست چون هر چند فشارهای اقتصادی بالاست اما اقتصاد کشور شرطی نشده و مسیر خود را با وجود صعوبات ممکن طی می کند.

 تصمیم سخت دولت رئیسی برای حذف ارز ترجیحی حکایت از آن داشت که دولت پیش بینی شکست مذاکرات احیای برجام را کرده است و می داند که احتمالا از گفتگوهای وین دیگر آبی گرم نمی شود و باید برنامه ریزی خود را معطوف به اقتصاد انقباضی و مقاومتی نماید.

 برنامه هسته ای ایران مدت هاست عملا سرعت گیری به نام برجام ندارد و سازمان انرژی اتمی با فراغ بال بیشتری می تواند ذیل معاهده NPT هر میزان که نیاز باشد اورانیوم غنی سازی کند ؛ حتی تا غنای ۹۹ درصد به شرط آن که به سمت سلاح اتمی نرود که اگر برود نقض پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای خواهد بود.

برخی معتقدند ایران از NPT خارج میشود اما نگارنده معتقد است چنین تصمیم و اقدامی از سوی تهران بسیار دور از ذهن جلوه می کند زیرا تمام ادعاهای غرب علیه جمهوری اسلامی در اینصورت تایید خواهد شد.

ایران اما قصد ساخت سلاح اتمی را ندارد اما به احتمال زیاد پس از اعلان رسمی شکست مذاکرات احیای برجام ، سطح و میزان غنی سازی خود را افزایش خواهد داد و سانتریفیوژهای جدید و پیشرفته ای نصب خواهد کرد و به اصطلاح زمان گریزش را کاهش میدهد ؛ البته نه برای ساخت بمب اتم بلکه به قصد آمپاس قرار دادن طرف مقابل و هراس همیشگی غرب از برنامه اتمی ایران. 

دنیا به سمت تحولات خطرناکی طی طریق می کند و در این شرایط که آن را گذار از نظم سابق به نظمی جدید تعبیر می کنند ، آینده منطقه و جهان نامعلوم است. 

مطالعه تاریخ می گوید معمولا گذار به نظم نوین در جهان طی دوره های مختلف با رویدادهای خشونت باری همراه می گردد و برنامه اتمی پیشرفته همراه با قدرت نظامی در چنین وضعیتی می تواند به عنوان اهرم و وسیله ای برای ضمانت امنیت و بقای یک نظام سیاسی در مواجهه با خطرات و تهدیدات بیرونی عمل کند. 

پس جمهوری اسلامی ایران برای بقای خود در برابر تهاجمات نظامی احتمالی به برنامه فضایی، پهپادی، موشکی و تکنولوژی غنی سازی اتمی نیاز مبرم دارد.

 آمریکا در معرکه اوکراین با روسیه درگیر بوده و بنابراین شانس حمله اش به ایران نزدیک به صفر است اما اسرائیل که از برنامه اتمی و موشکی جمهوری اسلامی خطر جدی حس می کند احتمالا دست به تحرکات خشونت باری خواهد زد.

رژیم صهیونیستی نتوانست از خرابکاری در تاسیسات اتمی ایران و ترور دانشمندان این کشور نتیجه استراتژیک و دائمی بگیرد و اکنون در برابر یک ایران با قدرت بالقوه اتمی روبروست.

 گذشت زمان هم نشان داده اثر تحریم های آمریکا بر ایران چیزی را تغییر نمی دهد و فروپاشی جمهوری اسلامی به دلایل متعدد محتمل نیست و خرابکاری و ترور نیز دیگر نمی تواند برنامه اتمی تهران را متوقف نماید.

 موشک ها و پهپادهای ایرانی مستقر در اطراف فلسطین ( لبنان ، سوریه ، عراق و غزه ) نیز روز به روز در حال ارتقای کمی و کیفی هستند و برآیند گزاره های فوق حاکی از آن بوده که احتمالا اسرائیل که گوشه رینگ گرفتار گشته، ناچار به انجام ریسک خواهد شد و تهران نیز اتفاقا منتظر چنین فرصتی بوده و رخ دادن یک نبرد نیابتی جدا محتمل است.

اینبار اسرائیل برای بقایش باید بجنگد اما چیزی فرق کرده است؛ تل آویو دیگر نمی تواند مثل سابق روی واشنگتن حساب کند.

واقعیتی تلخ است اما تجربه نشان داده گره بحران های خاورمیانه با جنگ باز می شود .  بیسمارک نیز می گوید: حرف حق را باید از دهانه توپ‌ شنید.