گزارشی از تجربه‌ای تازه در تولید یک برنامه تلویزیونی

روزهای پنجشنبه و جمعه ۱ و ۲ آذرماه جاری به عنوان کارشناس و استاد داور برای شرکت در یک برنامه تلویزیونی با عنوان «جهت»، که موضوع آن تبیین ارزش‌ها و راه و روش شهید قاسم سلیمانی بود، دعوت بودم.

گزارشی از تجربه‌ای تازه در تولید یک برنامه تلویزیونی
210994

به گزارش جهت پرس؛ در این برنامه که قرار است طی یازده قسمت بر روی آنتن صداوسیما برود، یازده تن از پژوهشگران علوم انسانی و اجتماعی، که جملگی مدافعان جوان گفتمان انقلاب و جبهۀ مقاومت بودند، به طرح و ارائه فهم و تفسیر خود از شخصیت حاج قاسم سلیمانی طی ۱۰ الی پانزده دقیقه پرداختند و هر یک از این ارائه ها توسط اینجانب و برخی دیگر از اساتید مدعو مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

تجربه این برنامه برایم بسیار شورانگیز بود. در این برنامه با چشمان خود دیدم و با تمام وجودم حس کردم که نیروهای جوان انقلاب چه سان رشد کرده و چه نیرومند برای دفاع از گفتمان انقلاب و جبهه مقاومت به کوشش های سترگ نظری و خلق نظریه می پردازند. آنها در ارائه‌هایشان به نقد غرب‌پرستی و غرب‌سالاری و عبور از تفکر اروپامحور (یوروپ سنتریسم)، مقابله با هژمونی آمریکا و دفاع از ایده ظهور امپراتوری بزرگ ایران، بازگشت به خرد ایرانی و دفاع از فرهنگ پهلوانی و فتوت ما ایرانیان در چارچوب های گوناگون مطالعات جامعه شناختی، اسطوره شناختی، زبان شناختی، مطالعات ژئوپلیتیک، مطالعات رسانه و … پرداختند و با ادبی بسیار زیبا و ستودنی کوشیدند به انتقادات بسیار تند و رادیکال بنده پاسخ داده یا با آنها صادقانه همدلی و همراهی نشان دهند.

این تجربه بار دیگر موید همان نگرش پیشین و مناقشه‌برانگیز من بود که به‌راستی «اصیل ترین و حقیقی ترین نیروی تاریخی ما در دهه های کنونی نیروهای اصیل گفتمان انقلاب هستند» و «تنها با آنها می توان از این سرزمین پاس داشت و بر مشکلات و بحران های سترگ آن فائق آمد».

مقایسه این رستن و رشدیافتگی و بالیدن نیروهای جوان گفتمان انقلاب با لمپنیسم و بی فرهنگی و ابتذال بخشی از نیروهای اپوزیسیون و تکرارگویی و روزمرگی بخش دیگری از فعالان و کنشگران سیاسی و اجتماعی ما، حتی در حد شناخته‌شده‌ترین و سلبریتی‌ترین آنها، برایم بسیار تامل‌برانگیز بود و فاصله عظیمی را میان این جوانان با رقبای سیاسی و فکری شان نشان می دهد.

یقین دارم بیان این تجربه باز هم خشم کسانی را برخواهد انگیخت و مرا باز هم به ترس از حکومت، فرصت طلبی، وسط بازی و غیره متهم خواهند کرد (که این خود نشانه دیگری از همین ابتذال یا ماندن در سطح و ساحت روزمرگی این دسته از افراد بدگو و افترازن است). لذا از همه عزیزانی که عمیقا و دردمندانه درباره تقدیر این کشور و سرنوشت مردم آن می اندیشند و راه نجاتی برای فائق آمدن بر مشکلات و بحران های آن جستجو می کنند صمیمانه می خواهم قبل از هر گونه ارزیابی درباره این تجربه اینجانب، برنامه «جهت» را ببینند و آن‌گاه قضاوت بنده را در خصوص نیروهای جوان گفتمان انقلاب ارزیابی نمایند. برنامه جهت در روزهای سوم الی سیزدهم دی ماه از شبکه افق و (اگر فرقه گرایی ها و جناح گرایی ها و کوچک بینی ها چشم مسئولان را در مواجهه با این برنامه کور نکند) شاید در شبکه یک صداوسیما پخش شود.