یادداشت تحلیلی به مناسب سالگرد یک تراژدی

چرا خطای پدافند در سقوط هواپیمای اوکراینی را ‌می‌بینند اما تهدید نظامی و جنگ الکترونیک آمریکا را نه؟

چرا برخی در تراژدی سقوط هواپیمای اوکراینی کینه مرزبانان وطن را می‌گیرند اما تهدید حمله نظامی و جنگ الکترونیک آمریکا را انکار و جنایت آمریکا را تطهیر می‌کنند؟

چرا خطای پدافند در سقوط هواپیمای اوکراینی را ‌می‌بینند اما تهدید نظامی و جنگ الکترونیک آمریکا را نه؟
19790

دو سال پیش در چنین روزی به دلیل خطای انسانی هواپیمای اوکراینی مورد اصابت پدافند هوایی قرار گرفت و تمام سرنشینان آن به شهادت رسیدند، اتفاقی که حتی پس از عذرخواهی رسمی مقامات کشوری بازهم دست مایه خودتحقیری ایران قرار گرفت.

مهدی پناهی، روزنامه‌نگار، در صفحه توییتری خود با اشاره به حادثه هواپیمای اوکراینی در مورد اعترافات عجیب شاهزاده انگلیسی نوشت: داغ هواپیما اوکراینی برای ما همیشه تازه است چون همه آنها ایرانی بودند، چه آنکه مذهبی و معتقد به‌ جمهوری اسلامی و چه آنکه وطن دوست بود اما عجیب نیست؟ برخی در این تراژدی کینه مرزبانان وطن میگیرند اما تهدید حمله نظامی و جنگال را انکار و جنایت آمریکا را تطهیر می‌کنند!

 

1

 

از صدر تا ذیل ایران، از مردم‌ عادی تا مسئول در سقوط هواپیما اوکراینی عذرخواهی و ابراز تاسف زبانی و عملی کردند، هر چند عدم توجیه سایر مسئولان خطا بود اما تاخیر ۴۸ ساعته در اعلام اشتباه پدافند یک تصمیم مدیریتی ستاد کل نیروهای مسلح بود که صواب یا ناصواب می‌تواند باشد.

 

1

 

اما خودتحقیری و تطهیر جنایت آمریکا به عنوان محرک اصلی تراژدی هواپیما اوکراینی هم یک خطای بزرگ است، ایران هیچگاه کامل و بی‌نقص نیست ولی این ماجرا را مقایسه کنید با اعتراف اخیر شاهزاده انگلیس که در دومین روز ماموریتش در افغانستان ۲۵ نفر را با هلی‌کوپتر عامدانه قتل عام کرده است.

 

1

 

شاهزاده مطرود انگلیسی در  کتاب خاطراتش می‌گوید: “شما نمی‌توانید مردم را بکشید اگر آن‌ها را مردم فرض کنید. ارتش انگلیس من را آموزش داده بود که مردم افغانستان را مردم ندانم و خیلی خوب هم آموزش داده بود” نخست ‌وزیر انگلیس هم در واکنش می‌گوید سپاسگذار نظامیان خودمان هستیم!

 

1