در گزارش جهت پرس بخوانید

رویای رژیم صهیونیستی برای پاسخ به وعده صادق 2/ پنج هراس صهیونیست‌ها

در پی عملیات وعده صادق 2 رژیم صهیونیستی وعده انتقام داده تا تمام فعالیت‌های ایران که صرفا جنبه دفاع مشروع داشته است را جبران کند.

رویای رژیم صهیونیستی برای پاسخ به وعده صادق 2/ پنج هراس صهیونیست‌ها
195249

به گزارش جهت پرس؛ به گزارش جهت پرس؛ عطیه فکری _ رژیم صهیونیستی به عنوان یک غده سرطانی از ابتدای حضور نحسش در منطقه خاورمیانه و اشغال سرزمین فلسطین از هیچ جنایاتی دریغ نکرده است؛ و  این روزها در اوج جنایت خود علیه بشریت است؛ به شیوه‌ای که دور از ذهن نیست که بگوییم جنایت رژیم صهیونیستی  دست کمی از جنگ‌های جهانی ندارد!

برخی تصور میکنند یا تلاش دارند که بگویند اقدامات رژیم صهیونیستی دفاعی است و دشمنی مسلمانان با این رژیم عامل جنایت های اخیر صهیونیست هاست.

این روزها غرب و غربگرایان مدعی‌اند که پاسخ رژیم صهیونیستی به عملیات وعده صادق 2 و تهدید حمله به ایران،‌ یک اقدام دفاعی و حق به جانب است اما واقعیت چیست؟ و چرا نباید این موضوع را ساده‌انگاری کرد؟

تاریخچه روابط ایران و رژیم صهیونیستی

روابط رژیم اشغالگر قدس و ایران را می‌توان به سه دوره عمده تقسیم کرد: دوره روابط دوستانه که از سال ۱۳۲۶ است تا ۱۳۵۷ که تماما مربوط به دوران سیاه و خفت‌بار پهلوی محسوب می‌شود، وخامت روابط پس از انقلاب اسلامی و از سال ۱۳۵۷ شروع شد و تا سال ۱۳۶۹ ادامه داشت که سرانجام روابط به دلیل جنگ اول خلیج فارس خصمانه شد.

ایران در سال ۱۳۲۶ در بین ۱۳ کشور جهان بود که با طرح سازمان ملل برای تقسیم فلسطین مخالفت کرد. دو سال بعد نیز ایران به پذیرش اسرائیل در سازمان ملل متحد رای منفی داد، اما تاریخ به گونه‌ای دیگر ورق خورد و با روی کار آمدن پهلوی‌ها و پس از کودتای ۲۸ مرداد حکومت ننگین پهلوی روابط خوب و دوستانه‌ای با اسرائیل برقرار کرد.

اسرائیل در سال ۱۹۴۸، روابط نزدیکی با ایران داشت و ایران پس از ترکیه دومین کشور مسلمانی بود که دولت جعلی صهیونیست‌ها را به رسمیت شناخت.

اسرائیل در زمان شاه محمدرضا پهلوی متحد ایران بود. تا جایی که آژانس جاسوسی موساد به آموزش پلیس مخفی ساواک مخوف شاه کمک کرد. روابط دو کشور به‌طور قابل توجهی بهبود یافته بود.

محمدرضا پهلوی از دخالت مستقیم در جنگ‌های اعراب و اسرائیل پرهیز کرد و با شرق و غرب روابط مطلوبی داشت.

پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ایران همه روابط دیپلماتیک و تجاری با اسرائیل را قطع کرد و جمهوری اسلامی، اسرائیل را به عنوان یک کشور به رسمیت تا کنون نشناخته است.

چرخش از صلح سرد به خصومت در اوایل دهه ۱۳۷۰ رخ داد اندکی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و شکست ارتش عراق در جنگ خلیج فارس پس از آن قطب‌های قدرت در خاورمیانه به سمت ایران و اسرائیل تغییر یافتند.

این درگیری در اوایل دهه ۷۰ تشدید شد، زیرا دولت اسحاق رابین مواضع تهاجمی‌تری علیه ایران اتخاذ کرد. از آنجا که ابر قدرت‌ها حامی این رژیم جعلی و نامشروع بودند و رسانه‌های دنیا در دستان آنان بود، هیچ حقی برای ایران و کشورهای مستقل شده قائل نبودند و اینگونه به مردم دنیا القا کرده بودند که این عوامل به تنش‌ها دامن می‌زند: توسعه برنامه هسته‌ای در ایران، حمایت ایران از گروه‌هایی مانند حزب‌الله، جهاد اسلامی و حماس و اتهام دست‌داشتن ایران در حملات تروریستی ازجمله حمله به سفارت‌ در بوئنوس آیرس در سال ۱۳۷۱ و بمب‌گذاری آمیا!

این اتهامات به ایران درحالی بود که حمایت اسرائیل از گروه‌هایی مانند منافقین و جندالله و نیز عملیات‌های مخفیانه تروریستی در ایران، در پیش چشم مردم ایران و جهان رخ داد.

مواجهه مستقیم و غیر مستقیم ایران و اسرائیل

تا قبل از عملیات وعده صادق1 و 2 تمام تنش‌ها و برخوردها غیرمستقیم و نیابتی بود ولی با حمله موشکی رژیم به سفارت ایران در سوریه و ترور شهید اسماعیل هنیه در خاک ایران، تصمیم جمهوری اسلامی مبنی بر دفاع مستقیم بود چراکه این رژیم جعلی تمامیت ارضی ایران را به خطر انداخته بود در نتیجه باید جوابی کوبنده و خوب دریافت می‌کرد.

جنگ نیابتی و غیرمستقیم ایران و اسرائیل در قالب حمایت مستشاری و نظامی ایران از انصارالله یمن، حزب الله لبنان، حماس و سایر گروه‌های فلسطینی، عراق، سوریه و … می‌باشد.

این حمایت هم یک منطق انسانی، قرآنی و عقلی دارد که رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه تاریخی هفته گذشته به آن اشاره کردند.

من عرض میکنم دشمن ملّت ایران همان دشمن ملّت فلسطین است، همان دشمن ملّت لبنان است، همان دشمن ملّت عراق است، همان دشمن ملّت مصر است، دشمن ملّت سوریه است، دشمن ملّت یمن است؛ دشمن یکی است، شیوه‌های دشمن در کشورهای مختلف، مختلف است. یک جا با جنگ روانی، یک جا با فشار اقتصادی، یک جا با بمب‌های دوتُنی، یک جا با سلاح، یک جا با لبخند، دارند دشمنان ما این سیاست را پیش میبرند، امّا اتاق فرمان یک جا است، از یک جا دستور میگیرند، از یک جا فرمان حمله‌ی به جمعیّت‌های مسلمان و ملّتهای مسلمان را دریافت میکنند. اگر این سیاست در یک کشور، موفّق شد، یعنی موجب سیطره‌ی بر یک کشور شد، وقتی خاطرشان از یک کشور آسوده شد، به سراغ کشور دیگر میروند. ملّتها نباید بگذارند. هر ملّتی اگر میخواهد مبتلای به محاصره‌ی فلج‌کننده‌ی دشمن نشود، باید از اوّل چشم را باز کند، بیدار باشد؛ وقتی دید دشمن سراغ یک ملّت دیگر رفت، خود را با آن ملّت مظلوم و زیر ستم شریک بداند، به او کمک کند، با او همکاری کند تا دشمن آنجا موفّق نشود. اگر دشمن آنجا موفّق بشود می‌آید سراغ این نقطه‌ی بعدی. ما مسلمانها سالهای متمادی از این حقیقت غفلت کرده‌ایم، نتایجش را هم دیده‌ایم؛ امروز دیگر نباید غفلت کنیم؛ باید حواسمان جمع باشد. ما باید کمربند دفاع را، کمربند استقلال‌طلبی را، [کمربند] عزّت را، از افغانستان تا یمن، از ایران تا غزّه و لبنان، در همه‌ی کشورهای اسلامی و ملّتهای اسلامی محکم ببندیم.

آیا رژیم صهیونیستی میتواند جنگ گسترده و طولانی مدت با ایران داشته باشد؟

سوالی که ذهن عموم مردم را به خود مشغول کرده و از آن واهمه دارند اینست که آیا رژِم صهیونیستی می‌تواند ایران را درگیر جنگ گسترده و طولانی کند؟ با قاطعیت پاسخ این سوال منفی است چراکه اسرائیل درگیر یک جنگ فرسایشی با فلسطین و لبنان شده و از همه لحاظ تحت فشار است، از همه مهم‌تر افکار عمومی مردم دنیا را هم با همه سانسورهای خبری و امکانات و امتیازهایی که داشته از دست داده است. دلایلی که کارشناسان با توجه به اوضاع فعلی منطقه برای پاسخ منفی به این سوال به آن رسیده‌اند به شرح زیر است:

1- وضعیت اقتصادی رژیم به ویژه بعد از طوفان الاقصی به قدری بد و وخیم است که بسیاری از فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغی در کشورهای دیگر تعطیل کرده و تمام تمرکزش را برای جنگ غزه و به تبع آن درگیری با حزب‌الله گذاشته است.

2- حمایت همه جانبه آمریکا و غرب از رژیم به واسطه ضعف و ناکارآمدی شدید این رژیم- مثلا پدافند هوایی در منطقه، تامین تسلیحات و بودجه توسط آمریکا و .. همه نشان دهنده اینست که توان تجهیز ارتش اسرائیل را ندارد و کمک کشورهای غربی به او موقتی است و هیچ کشوری نمی‌تواند دائمی از کشوری دیگر حمایت کند چراکه همراهی در جنگ هزینه گزافی دارد و کشورهای حامی در طولانی مدت پا پس می‌کشند.

3- آسیب پذیری ارتش و رژیم صهیونیستی به واسطه محاصره زمینی یعنی در صورت حمله زمینی با چهار ضلع،‌ لبنان، سوریه، یمن و عراق رو به روخواهد شد و قطعا از وحدت جبهه مقاومت واهمه و وحشت دارد.

4- در صورت جنگ شاهد موج بیداری افکار عمومی مسلمان و فشار بر دولت های سازشگر مسلمان خواهد شد، این موج منجر به عملیات های شخصی مثل ماجرای مرز اردن می شود و هر مسلمان به هر طریقی به منافع رژیم صهیونیستی و حامیانش ضربه خواهد زد، حتی در همین حالا هم موج بیداری در کشورهای غربی و آسیایی و اعتراض مردم دنیا به جنایات رژیم صهیونیستی این رژیم جعلی دچار سرگردانی کرده است.

5- عزم ایران برای پاسخ قاطع به هر تهدید در قالب وعده صادق 3 و … را همگان دیده‌اند و می‌دانند که هر آنچه تمامیت ارضی ایران را تهدید کند جمهوری اسلامی آن را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.