محمد تقی نقد علی، نماینده مجلس در گفتگو با جهت پرس، با اشاره به این که مردم باید بر سر یکپارچگی و وحدت اجماع کنند که این راه پیروزی ایران است و کسانی که خارج از ایران خط مشی هایی تعیین می‌کنند دلسوز ایران نیستند در مورد اتفاقات اخیر ایران و راهکارهای مقابله آن گفت:

در شرایط فعلی ضرورت حمایت از نظام جمهوری اسلامی را چطور میتوانیم تبیین کنیم و اینکه علت نگرانی عده‌ای که موافق نظام هستند اما حاضر به حمایت علنی از نظام نیستند چیست؟

با توجه به اینکه ما میبینیم دشمنان امنیت ملی و کیان ملی ما را مورد هدف قرار دادند و قصد دشمنان خارجی و دشمنانی که ورای این مرزها دارند شیطنت می کنند برهم زدن امنیت و در نهایت تجزیه ایران میباشد. با این نگاه و با توجه به اینکه ما میبینیم دشمنان خارجی جهت دهنده شده‌اند برای برخی مسائلی که در کشورها رخ می دهد مثل انقلابهای مخملی آخرش به هرج و مرج و خسارت دیدن جامعه می انجامد. لذا این اقتضا میکند که تک تک مردم ایران بر یکپارچگی و وحدت و حمایت از نظام اتفاق و اجماع بکنند و نقدهایی که به سیستم مدیریتی ایران دارند را با همدلی و با انعکاس به دولتمردان و کسانی که در عرصه حکمرانی دارند انجام وظیفه میکنند اصلاح بکنند. چرا که به قول حافظ از خارجی هزار به یک جو نمی خرند هیچگاه کسانی که آنسوی مرزها دارند خط مشی تعیین میکنند دلسوز مردم نیستند و یقینا اگر کسی دلسوز مردم ایران باشد خود مردم و آحاد جامعه و نخبگان و تحصیلکردگان و دانشمندان آن جامعه می باشد. بر همین اساس همگی باید دست واحدی باشیم در مقابل دشمن برای ساختن ایران.

با چه شیوه‌ای مردم و مسئولینی که موافق نظام هستند میتوانند حمایت رسمی و علنی خودشان را از نظام جمهوری اسلامی به نمایش بگذارند؟

در طول 44 سال گذشته ما تجمعاتی از قبیل راهپیمایی‌های روز قدس و فراخوانهایی که در مقابل دشمنان انجام میشد و مردم به صحنه میامدند را داشتیم. البته از یک طرف هم ما باید جاهایی را که مسائلی رخ میدهد که باعث ناراحتی مردم میشود مانند فساد، باید اقدامات محکمی در راستای مبارزه با فساد و مفسدین و اقداماتی که جامعه را ناراحت میکند را انجام دهیم. مردم وقتی بدانند نظام در جهت عدالت حرکت میکند و تبعیض‌های ناروا را کنار میزند یقینا حمایت خودشان را به شکل عملی بروز خواهند داد و در مقابل دشمنان و در عالم رسانه این مطلب بروز و ظهور میکند. البته نباید غافل شد از جنگ رسانه‌ای که امروز درگیرش هستیم چرا که در جنگ رسانه‌ای حقایق وارونه جلوه داده میشود و باید ملت ایران و نخبگان در این مورد ظرافت‌های رسانه‌ای را رعایت کنند و مواظب باشند که دشمن از کاه کوهی نسازد و برای مردم چالش درست میکند حضر بکنند و بپرهیزند و آن افتخاراتی که مردم ایران در عرصه علم و فناوری و پیشرفت و جنبه‌های مختلفی که میبینیم در رده 10 کشور اول دنیا قرار داریم در عرصه دفاعی و نظامی و موارد دیگر، اینها را جلوه بدهند که هم امید بخشی بکند و هم نظام در مقابل دشمنان تضعیف نشود.

شاهد لشکرکشی گسترده دشمن علیه نظام جمهوری اسلامی هستیم، آیا این حجم از دشمنی و کینه در خصوص سایر کشورها هم سابقه‌ای داشته یا خیر؟

وقتی که دشمن می بیند که دولت و مجلس انقلابی و مردمی و قوه قضاییه‌ای که در مسیر عدالت میخواهد قدم بردارد ریل گذاری درستی را دارند انجام دهد و با خیلی از مفاسد دارند مبارزه میکنند. کم کم دشمن می بیند که اگر روش پیش گرفته شده به فرموده مقام معظم رهبری  که فرمودند: یک سری کارها را ما در دهه 90 دستور دادیم که انجام شود و اگر انجام می شد به این نقطه کشیده نمیشد. وقتی دشمن میبیند کارگزاران نظام در آن مسیر حرکت میکنند و هدف گذار کرده‌اند قطعا وقتی که از روشهای نفوذ و جا دادن عوامل خودش در درون کارگزارن ناامید میشود به روشهای هجمه‌های رسانه‌ای و دروغ و شانتاژ تبلیغاتی رو میاورد به این خاطر که مردم را از صحنه به در کند و ناامید کند و اینها نشان دهنده این میباشد که نظام دارد مسیر درست خودش را طی میکند و البته عیوبی هم در کار ما می باشد که با آنها برطرف بشود که مردم امیدوارتر شوند.

اغلب کسانی که در اغتشاش ها شرکت می کنند وقتی باهاشون صحبت می شود اگر مخالفتی با آنها شود طرف مقابل را دشمن می پندارند. برای اینکه از این ناآگاهی خارجشان کنیم چه راهکارهایی پیشنهاد میکنید؟

در باب فهم درست از مسائل و اینکه واقعیت امر در عرصه مدیریت و تنگناهایی که یک مدیر دارد برای کسی که خودش در عرصه مدیریت نیست یک امر مشکلی است. بخشی از این انتقادات و نقدها درست است اما گاهی از اوقات خود مسئول هم همین نقد را دارد اما برخی از چارچوبها و ساختارها و تنگناها از اینکه این عیوب اصلاح بشود دست مسئولین مربوطه را میبندد که ای بسا گاهی اوقات خود اشخاصی که نگاه انتقادی دارند به این مسائل وقتی به آن عرصه ورود پیدا کنند میبینند که مشکل ساختاری است و عیوبی است که در طول سالیان اتفاق افتاده و باید به تدریج و با راهکارهای نرم این مشکلات برطرف شود. این قاعده این قصه است که وقتی کسی ریز تنگناها و قواعد قصه را می داند تا کسی که ابتدا به ساکن می آید و در مورد این قضایا میخواهد قضاوت بکند، تا این دو طرف نظراتشان را بهم نزدیک بکنند در ابتدا قطعا استحکاک در کار است. من به زبان عامیانه تمکن میکنم که هیچ کدام از طرفین نباید سنگ یک من شوند، و باید طرفین در خودشان قدرت تحمل و قدرت پذیرش نظر طرف مقابل را داشته باشند. هیچکدام از این ها چه کسانی که صددرصد موافق سیاستهای نظام هستند و چه کسانی که مخالف هستند باید در راستای فهم و درک صحیح واقعیات کنار هم بنشینند. ما باید یک قدرت صبر جمعی و درک متقابل از مسائل داشته باشیم که خدایی ناکرده به تصمیم‌های یک جانبه و اظهار نظرهای یک بعدی نرسیم و لازمه آن این است که گفتگو راه بیندازیم و از طریق رسانه‌ها و نشستها و کنار هم بودن‌ها واقعیات را درک کنیم و قطعا و اگر نسل جوان ما در کنار پیشکسوتان نظام و انقلاب بنشینند هم مشکلات را بیشتر درک میکنند و هم به مرور زمان واقعیات برایشان منکشف می شود و از آن طرف هم ای بسا نسل جدید یک راهکاری برای برون روی از مشکلات دارد که با این نشستها این بحث‌ها را به کارگزاران منتقل میکنند.