مشارکت سه انتخابات اخیر ؛ نشان می دهد نمی توان مجدد دولت رادیکالی را در صحنه داشت و نقد رادیکال را هم علیه دولت حفظ کرد، انچه اهمیت دارد رادیکال زدایی از صحنه سیاسی کشور است

نقد هایی که دیروز خواندم به شدت علیه پزشکیان تند بود؛ همه ما می دانیم پزشکان ، حسن روحانی نیست او با ایده های منطقه جمهوری اسلامی مخالفتی ندارد و به دنبال رفع و رجوع کردن مشکلات است ، با حمله های تند مثل دهه نود به او پاس گلی به رادیکال ها داده می شود که معتقد هستند ، جریان حزب اللهی مانع از دولت داری است و باید از انها عبور کرد

پزشکیان ،‌ گورباجوف نیست ؛ و سیاست کلی نظام در کشور ذیل ایده منطقه ای ما هیچگاه به سمت مدل اوکرانیزه شدن حرکت نمی کند ، این دعوا حتی در دوره حسن روحانی هم منسوخ شده بود؛ مجدد نباید دعوا را به سطح دیپلماسی و میدان کشید ؛ این دعوا به نفع رادیکال ها هست

تمام تلاش نیروهای رادیکال بازگشت دوگانه میدان و دیپلماسی به نفع دیپلماسی است ، ساده ترین مسیر هم اثبات کنند به مسعود پزشکیان که عمده مخالفین دولت داری در این لحظه حساس طرفداران ایده میدان هستند و اگر قصد داری کشور را نجات دهی میدان زدایی کن !

نقد به گفتاری که مشخص است ؛ مبنایی ساده اندیش داشته است و قصد نداشته دکترین استراتژیک را بیان کند را در سطح معمولی تر هم می شود بیان کرد؛ فراموش نکنیم خلق میزانسن دهه نود یعنی خطر جدی برای امنیت ملی کشور و حتی منقطه است

برخی حزب اللهی ها دیروز به گونه ای نقد می کردند که گویی پزشکیان متنی از کسینجر یا هانتیتگتون را از روی برگه می خواند !

کمی به نسبت دهه نود صبر و دقت نقد بیشتری کنیم ؛ امنیت ملی خطر قرمز همه است هیچ عقل سلیمی امروز با ایده های تاج زاده و نصیری در باب امنیت ملی موافق نیست اما نباید کاری کرد که بعد از مدتی دولت تریبون مجانی این افراد شود بدون آنکه حضور داشته باشند.