به گزارش جهت پرس؛ سید نیما موسوی،‌ تحلیلگر سیاسی نوشت:‌ با نزدیک شدن به سالگرد هفتم اکتبر مهمترین پرسشی که میتوان در این میان مطرح کرد این است که دستاورد فلسطینیان از این حمله چه بود؟ برای پاسخ به این پرسش حتی بدون نظر به برخی از نظرسنجیهای فلسطینی که نشان از همراهی جامعه فلسطین با هفتم اکتبر حتی تا حال حاضر است ولی میتوان در یک فضای بیطرف یک برآورد هزینه-فایده از حادثه هفتم اکتبر ارائه کرد.

هفتم اکتبر بی‌شک قویترین ضربه‌ای بود که از تاریخ پدید آمدن اسراییل تاکنون به این رژیم وارد آمده‌است. اخباری مبنی بر کشته شدن بیش از ۱۱۰۰ اسراییلی اعم از نظامی و غیرنظامی در زمان حمله مخابره شد؛ در پس این حمله اسراییل در طول یک هجوم چندماهه حملات همه جانبه‌ای به سرزمین کوچک غزه انجام داد. هدف اسراییل ریشه‌کن کردن حماس و آزادسازی گروگانها بود. در حال حاضر اسراییل با وجود آمار ۴۰ هزارکشته، حمله به مدارس، اردوگاهها و بیمارستانها با قاعده النصربالرعب آن هم در بی‌تفاوتی نسبی جامعه جهانی دست به یک جنایت خونبار زد. جنایتی که چه بسا در دوران پس از جنگ دوم جهانی بیسابقه بود.

در یک تحلیل هزینه-فایده معتقدم که حرکت هفتم اکتبر با وجود جنایات چندماهه اسراییل یک ضرورت برای تشکیل دولت فلسطینی بود. امروزه همگان بر لزوم تشکیل یک دولت فلسطینی توافق دارند. بلحاظ حقوقی چهار شرط تشکیل دهنده دولت عبارتند از جمعیت، وسعت، حاکمیت و حکومت. البته این اصول در جامعه‌جهانی کنونی زمانی تحقق می‌یابد که امر “شناسایی” وجود داشته باشد. همانطور که جامعه ملل پس از جنگ جهانی لزوم تشکیل کشور ارمنی را بدلیل تراژدی‌های تصفیه‌های نژادی قوم ارمنی و البته جلوگیری از تهاجمات ارامنه پذیرفت؛ حادثه هفتم اکتبر نیز واجد هر دو مسئله بود، از یک‌سو یک حمله موفق از سوی فلسطینیان بود و از سوی دیگر تراژدی بزرگ تصفیه نژادی نیز در پس آن رخ داد که از اینرو وضع فلسطینیان شبیه به وضع ارامنه در طول جنگ اول جهانی است.

از اینرو معتقدم “شناسایی دولت فلسطینی” مهمترین دستاورد فلسطینیان از هفتم اکتبر بود و در این میان “محمود عباس” رییس تشکیلات خودگردان بیشترین سود را از هفتم اکتبر برد. جاییکه جامعه جهانی به این نتیجه رسید که تنها با شناسایی دولت فلسطین میتوان جلوی جنگ در منطقه را گرفت. روسیه، چین و اعراب که مشکلی با شناسایی دولت فلسطینی نداشتند بلکه امروز اروپا و حتی حزب دموکرات امریکا نیز روابط خوبی با آن دارد. درگذر از اینکه محمود عباس امروز با خیالی آسوده از روابط خود با امریکای بایدن و چه بسا هریس، بدنبال رایزنی با عربستان، ترکیه و روسیه است و حتی خود را در صف عضویت در بریکس میبیند. این به معنی آنست که بخش نظامی حماس با وجود تحمل خسارات عملا پاسوز تشکیل دولت فلسطینی شد. امروز شناسایی دولت فلسطینی حتی در داخل اسراییل هم پذیرفته شده‌است. نه تنها بلوک چپ و لیبرال اسراییل و نه حتی جناح راست میانه و افرادی همچون لیبرمن بلکه رجال سیاسی اولتراراست همچون نفتالی بنت نیز از لزوم به رسمیت شناختن دولت فلسطینی سخن میگویند.