به گزارش جهت پرس؛ پرویز امینی کارشناس سیاسی در تحلیلی نوشت: در انتخاب کارگزاران ارشد قوه مجریه، مهمترین و اصلی‌ترین معیار، تناسب افراد انتخابی با “ایده مرکزی” است و این تناسب از دو جهت مهم است؛ یکی اشراف و باورمندی نظری اعضای دولت و دوم توانایی عملیاتی کردن آن در حوزه مسئولیت است.

معیارهای دیگر مانند تجربه و تخصص و سن، معیارهای بعدی است که در مقایسه با ایده مرکزی اهمیت کمتری دارند و در مرتبه بعد باید به آن پرداخت. بنابراین مشکل اول دولت چهاردم فعلا استفاده از افراد مجرب یا متخصص یا جوان نیست؛ بلکه فقدان ایده مرکزی است و در این شرایط انتخاب کارگزاران ارشد چندان معیارمند نیست و نمی‌تواند چندان سودمند باشد.

یکی از مشکلات تشکیل شورای راهبری و کمیته‌ها برای مشورت‌دهی برای انتخاب کابینه دولت چهاردهم، همین بود که این افراد بر اساس کدام ایده مرکزی انتخاب و قرار بود بر اساس کدام ایده، افراد را برای بر عهده گرفتن مسئولیت ارشد دولت پیشنهاد دهند؟

در چنین شرایطی یعنی فقدان ایده مرکزی، امکان شکل‌گیری دولت منسجم و یکپارچه و هارمونیک و کارآمد، سخت خواهد شد و هر بخش از دولت از سیاست داخلی تا سیاست خارجی و از فرهنگ تا اقتصاد به شکل پاره پاره و متناسب با آشنایی‌ها و اعتماد شخصی یا لابی‌های سیاسی و نظایر آن شکل می‌گیرد. این چندپارگی در رأس قوه مجریه ناشی از فقدان ایده مرکزی، حتی ممکن است دولت چهاردهم را به صورت چند دولت در یک دولت تبدیل کند.