نقش خبرنگار در جهان
خبرنگاران در هیچ جای دنیا جز نیروهای نظامی نیستند، اما دوربین و قلم آنها از صد ها سلاح نظامی با اثرتر است، یک خبرنگار میتواند آغازگر آشوب در کشور باشد، یا بلند گوی صدای مظلوم باشد، مهم آن است که وجدان کاری او را به کدام جبهه سوق خواهد داد.
به گزارش جهت پرس؛ زهرا لایق حقیقی؛ مرداد سال 1377 بود که گروه تروریستی طالبان با حمله به کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان محمد صارمی خبرنگار و 8 نفر از اعضای کنسولگری را به شهادت رساندند. شورای فرهنگ عمومی، در همان سال تصمیم به نامگذاری هفدهم مرداد ماه هر سال به عنوان «روز خبرنگار» گرفت.
یکی از منابع آگاهی مردم در هر زمینه ای خبر است که به همت خبرنگار متخصص در حوزه خود این اطلاعات به آنها خواهد رسید.
حرفه خبرنگاری دارای تعهدات خبری است که در آن فرد باید اصل ارائه حقایق بدون شبهه و ایجاد شک در مردم را رعایت کند. چیزی که این روزها در بین برخی خبرنگاران دیدیه نمیشود.
مانند خبر امروز در باره اجرای قصاص یکی از شورشیان اغتشاشات 1401 که موجب به شهادت رسیدن شهید نادر بیرامی شد که برای حفظ امنیت مردم به میدان آمده بود. اما روزنامه شرق جور دیگری مطلب را بیان کرد و حتی به گونه ای خبر را منتشر کرد که جای قاتل و شهید را عوض کرد و همسو با خبرگزاریهای معاند مطلب خود را برای مخاطب منتشر نمود.
این نوع خبر در رسانه باعث عصبانیت فعالین مجازی شد و در پیامهای خود نوشتند:
اما در بین خبرنگاران دنیا هستند خبرنگارانی که با رشادت نه اینکه جای شهید و قاتل را عوض کنند بلکه تمام تلاش خود را برای رساندن صدای مظلوم به جهانیان دارند.
در پروتکل جهانی جنگ، خبرنگاران جز مردم عادی بوده و با آنها به شیوه نظامیان نباید برخورد شود. در کنوانسیونهای ژنو مورخ ۱۲ آگوست ۱۹۴۹ و پروتکل الحاقی آنها تاکید شده است که خبرنگاران و اصحاب رسانه به موجب این کنوانسیون حق دارند در زمان جنگ از رفتاری همانند یک غیرنظامی برخوردار باشند.
اما در غزه هر خبرنگاری که جلیقه خبرنگاری بر تن داشته باشد اتفاقا هدف متحرک صهیونیست خواهد شد زیرا نباید صدای جنایت آنها در جهان مخابره شود.
براساس جدیدترین گزارشها، شمار شهدای اهل رسانه غزه بر اثر حملههای رژیم صهیونیستی به ۱۶۱ نفر رسید.
یکی از جنایات اسرائیل درمورد خبرنگاران درمورد شیرین ابوعاقله بود. که با وجود داشتن جلیقه خبرنگاری و محاصره در مکانی بدون دفاع و بدون هیچ کار نظامی مورد هدف نظامیان اسرائیلی قرار گرفت و به شهادت رسید.
آخرین خبرنگار شهید این میدان شهید اسماعیل الغول بود. شهیدی که آخرین گزارشش از خانه تخریب شده شهید اسماعیل هنیه به دست اسرائیل بود. این گزارش دقیقا در همان روز اعلام خبر شهادت هنیه ضبط شد و اسرائیل با دیدن این گزارش همان روز اسماعیل الغول و همراهش که تصویر بردار این گزارش بود را به شهادت رساند.
یکی از دوستان الغول از اسارت او به دست نیروهای ارتش اسرائیل میگوید:
اسرائیل حتی توان گزارش از خانه ویران اسماعیل هنیه را هم نداشت و اینگونه خبرنگاران فلسطینی را به شهادت رساند.
همکاران او در صفحه او نوشتند:
کاربران ایرانی در خصوص این نقض قانون اسرائیل در صفحات خود نوشتند:
این روزها نقض قانون بسیاری از اسرائیل دیده شده است هم در مورد خبرنگاران، هم بیمارستانها و هم هدف قرار دادن زنان و کودکان بی دفاع اما این سکوت جوامع غربی و کشورهای عربی بر خشم مسلمانان جهان افزوده است.
با این که خبرنگاران در هیچ جای دنیا جز نیروهای نظامی نیستند، اما دوربین وقلم آنها از صد ها سلاح نظامی با اثرتر است. یک خبرنگار میتواند آغازگر آشوب در کشور باشد، یا بلند گوی صدای مظلوم باشد. مهم آن است که وجدان کاری او را به کدام جبهه سوق خواهد داد.
نظرات
لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
از ارسال نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد خودداری کنید.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نماييد.
نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.