به گزارش جهت پرس؛ سید احمد خویی نوشت: حادثۀ حمله به سفارت عربستان، حادثۀ کاملا شبهه‌ناکی است و هنوز به اندازۀ کافی روشن و رمزگشائی نشده. درست در روزها و ساعاتی که لایحۀ قطع رابطه با عربستان به دلیل جنایات مکررّش علیه اتباع ایرانی و شیعه، به مجلس رفته بود تا قانونا مصوب بشود، علیرغم هشدارهائی که در جلسۀ شورای عالی امنیت ملی از سوی سعید جلیلی مطرح شده بود، راه اقدام غیرقانونی و خشونت‌بار باز شد و جلوی دیدگان پلیس ورود به حریم سفارت عربستان از سوی چند صد فرد – قابل مهار – صورت گرفت.

در نتیجه هزینه قطع رابطه با سعودی به دلیل جنایاتش، که قانونا در جریان بود، به معترضین انقلابی تحمیل شد، که هم بایست تجاوز جنسی به اتباع ایران در فرودگاه جده را در سایه بی‌عملی وزارت خارجه وقت تحمل کند، هم جنایت عربستان در حادثه منا و کشتار صدها حاجی مظلوم را و هم گردن‌زدن و سربریدن عالم شیعه را و هم اینکه سالها بابت این صحنه متهم باشد و همه طرفه از جریانی که در برابر مسئولیتهای خود “جا خالی داد” ضربه بخورد. هزینه‌ای که قرار بود بر دوش سیستم قانونی ، دولت و مجلس باشد بر مردم مذهبی نگران و ناراحت، بار دوچندانی تحمیل کرد.

برای استراتژیستهای مسلط بر میدان سیاست، درست مثل تکواندوکارها و کاراته‌کاها و جودوبازها، استفاده از اوج نیروی حریف برای غلبه بر او از بهترین فرصت اعمال قدرت است. درست وقتی که حریف نهایت قدرت خود را جمع کرده تا ضربه‌ای قوی بزند، استفاده از نیروی او به نفع خود و کشیدن او و پرت کردنش به سمتی دیگر از پایه‌ای‌ترین استراتژی‌های رویاروئی است.

پس سیاستمداران منتظرند از تندروی به نفع خود سوء استفاده کنند، یا حتی ممکن است تندروی را خلق کنند تا از آن بهره ببرند. در مورد شعارهای بی‌فایده و ناپسند علیه ظریف، لازم است جریان انقلابی اعتراض‌های خود را مزیّن به برنامه ریزی و فکرشدگی کند. ظریف نباید بتواند خطاهای خود را زیر چنین فضائی پنهان کند و از معترضین خود موجوداتی عصبانی و بی‌منطق تصویرسازی کند. هرگونه فحاشی یا یورش بی‌منطق، می‌تواند آب ریختن در آسیاب خود فرد مورد اعتراض باشد و او با این کار آیندۀ تمام اعتراضهای منطقی را خدشه دار کند.

ایران، به همان میزان که در نزدیکی قلۀ افتخارسازی تاریخی است در معرض سقوط و پائین کشیده شدن توسط دشمنان رنگین‌کمانی و متعدد خود است. و جریان‌های ریشه‌دار و مذهبی ایران باید با تواصی، همدیگر را به حرکت منطقی و حساب‌شده و اعتراضاتی رساتر و جدی‌تر به خطاها و انحرافات دعوت کنند. گره‌ای که با دست باز می‌شود … با دندان باز نمی‌کنند.