به گزارش جهت پرس؛ عطیه فکری _ مولوی عبدالحمید، امام جمعه مسجد مکی در سخنرانی روز جمعه خود بدون اینکه جمله‌ای در محکومیت گروهک تروریستی جیش‌الظلم بگوید صرفا ناامنی را مذموم دانست و دو طرف درگیری(حاکمیت و تروریست‌ها) را دعوت به گفت‌وگو کرد.

وی گفت:«ما به طرفین توصیه می‌کنیم به‌جای گلوله و درگیری و خونریزی، با همدیگر بنشینند و با صحبت و گفت‌وگو مسائل و مشکلات‌شان را حل کنند.»

منظورش این است که به تروریست اعتبار بدهید، به خواسته‌هایشان گوش کنید (انگار که نمی‌دانید چه می‌خواهند!) کوتاه بیایید و به‌شان امتیاز بدهید تا کمتر ازتان بکشند. همین مولوی عبدالحمید نماز هم که می‌رود چند خودروی تویوتا با یک‌ گردان آدم مسلح دورش را می‌گیرند. چرا خودش نمی‌شنود؟ چرا به جای پرچم سفید اسلحه بلند کرده؟ کسی که بین حکومت و اهل بغی و محاربه وسط را بگیرد میانه‌رو نیست، به گروه تجزیه‌طلب رسمیت می‌دهد. برای زدن نظام روی فقه اهل‌سنت پا گذاشته و دارد به نفع تروریست‌ها رجز می‌خواند.

تقلید کور از سازمان ملل با کلیدواژه “گفتگو”

عبدالحمید با این شیوه اظهارنظر سعی داشته از مقامات سازمان‌های بین‌المللی تحت سیطره غربی‌ها تقلید کند. سازمان‌هایی که پس از انبوهی از جنایات رژیم‌صهیونیستی هنوز در اعلام اینکه رژیم‌صهیونیستی دست به نسل‌کشی زده است یا نه تردید دارند و بدون اینکه رژیم‌صهیونیستی مجهز به سلاح‌های کشتار جمعی را مهار کنند طرفین را دعوت به گفت‌وگو می‌کنند. طنز تلخی که این‌بار عبدالحمید آن را تکرار کرده است.

حمایت از تروریست‌های مسلح به هر قیمتی!

اقدام مولوی عبدالحمید یک لایه پنهان امنیتی دارد و حتی اگر او متوجه تبعات مواضع و سخنان خود هم نباشد، بی شک یک روند ضدامنیتی را تکمیل کرده است. این روند پیچیده اینگونه هست که جیش الظلم با عملیات تروریستی اخیر خود به این پازل کمک کرد، که از فشار امنیتی ایران بر رژیم صهیونیستی کاسته شود و مولوی عبدالحمید نیز با مواضع سیاسی خود تلاش می کند از فشار امنیتی حاکمیت بر گروهک جیش الظلم بکاهد. جملات اخیر مولوی عبدالحمید را دوباره بخوانید؛ « ما به طرفین توصیه می‌کنیم به‌جای گلوله و درگیری و خونریزی، با همدیگر بنشینند و با صحبت و گفت‌وگو مسائل و مشکلات‌شان را حل کنند.» یعنی انگار نه اتفاق تروریستی افتاده و فراتر از آن اساسا مشکل ماهیت درگیری جیش الظلم با جمهوری اسلامی یک موضوع عادی محسوب می شود.

ضمن اینکه وقتی یک گروه کاملا تروریست را همزمان یک گروه قابل گفتگو معرفی کردیم، اثر غیر مستقیم آن بر مخاطبی که به گوینده اعتماد دارد این است که نظام باید به جای برخورد با این گروه به گفتگو با آن بپردازد و در نتیجه برخورد سخت با جیش الظلم یک اقدام تند و دور از تدبیر محسوب می شود. نکته دیگر این است که فراتر از آن ادامه محتوای خطبه این است که وقتی جریانی مظلوم واقع بشود و کسی به حرف عادلانه گوش نکند ، دست به اسلحه می‌برد، یعنی القای غیر مستقیم اینکه جیش الظلم به نوعی هم مظلوم هست و هم حق اقدام خشونت آمیز هم داشته است. اما بدتر از همه اینها آن بخشی است که مولوی عبدالحمید بعد از پیشنهاد گفتگو می ‌گوید: «اگرچه بسیاری بر این باورند که اینجا کسی به گفت‌وگو توجه نمی‌کند و گوش‌ها شنوا نیستند.» بر اساس این جمله «تقصیر کلیه اقدامات جیش الظلم نیز به گردن حاکمیت است که گوش شنوایی نداشته است». خلاصه آنکه خطبه اخیر مولوی عبدالحمید یک خطبه صرفا سیاسی نیست و نباید سادلوحانه از کنار این بازی‌های پیچیده امنیتی گذشت وگرنه باید همچنان منتظر اخبار بدتر از جنوب شرق بود.

حمایت چند باره عبدالحمید از جیش الظلم در یک دهه اخیر

عبدالحمید در یک دهه اخیر بارها از این گروهک تروریستی و برهم زننده نظم و امنیت مردم دفاع کرده و گفته باید به خواسته‌های آن‌ها توجه شود و حتی در پشت حرف‌هایش به نوعی یک تهدید هم دیده شده که اگر توجهی به این گروهک نشود هر چه دیدید از چشم خودتان دیدید!

این مولوی اهل سنت در سال 93 وقتی این گروهک تعدادی از مرزبانان ما را ربودند و علنی اعتراف کردند که برای دستیابی به امتیاز از حکومت اقدام به آدم ربایی کرده‌‎اند باز هم در مصاحبه در رسانه‌های رسمی کشور گفت که باید با آن‌ها گفتگو کرد و مطالباتشان را جدی گرفت،  اگر 10 سال قبل وقتی چنین حرفی زد با او برخورد قاطعانه‌ای شده بود حالا شاهد حمایت چند باره او از تروریست‌ها نبودیم.

اعتراف بی‌بی‌سی به ارتباط نزدیک عبدالحمید با جیش الظلم

در اقدامات ضدامنیتی سال گذشته این گروهک تروریستی طبق معمول این سال‌ها عبدالحمید باز هم از آن‌ها حمایت کرد که در پی این حمایت بی‌بی‌سی هم به طور علنی به ارتباط نزدیک امام جمعه اهل سنت با تروریست‌ها اعتراف کرد.

در 10 سال گذشته هر بار که اقدامات گروهک جیش الظلم امنیت کشور را به خطر انداخت، در پی آن حمایت عبدالحمید شامل حالشان شده است. رسانه‌های ضدانقلاب فارسی زبان هم با رپورتاژ خبر حمایت عبدالحمید و پیشنهاد عوام فریبانه صلح و گفتگو با تجزیه‌طلبان و تروریست‌ها حجت را بر مردم ایران تمام کردند که عبدالحمید و یاران تروریستش صرفا به دنبال ایجاد تشویش در اذهان عمومی و همچنین برهم زدن نظم و امنیت کشور هستند تا تمام مشکلات و حوادث را به گردن جمهوری اسلامی بیندازند.

با گروه‌های تروریستی نمی‌شود گفت‌وگو کرد

یکی از برداشت‌هایی که از متن سخنرانی روز جمعه عبدالحمید، امام‌جمعه مسجد مکی زاهدان برداشت می‌شود این است که او خواهان گفت‌وگو با گروه‌های تروریستی است. شاید به همین دلیل است که اقدام این گروه را محکوم نکرده است. این امر که به‌نوعی به رسمیت شناختن گروه‌های تروریستی محسوب می‌شود توسط پیرمحمد ملازهی نیز رد می‌شود. این کارشناس مسائل شبه‌قاره گفت‌وگو با تروریست‌ها را این‌گونه رد می‌کند: «با این گروه‌ها نمی‌شود وارد گفت‌وگو شد. برای اینکه این گروه‌ها الان ماهیت انفرادی ندارند و به نهادهای خارجی وصل هستند. جیش‌العدل دنباله‌رو ریگی است و الان اینها به منابع خارجی واحتمالا به داعش وصل شده‌اند. نشانه‌هایی وجود دارد که عاملان حملات چابهار نیروهای انتحاری بوده‌اند و هویت‌های غیرایرانی تاجیک و پشتون داشته‌اند. اگر این اطلاعات که مقامات رسمی باید آن را تایید کنند واقعیت داشته باشد این افراد تروریست‌های داعشی بوده‌اند. مردم می‌گویند اینها به زبان پشتون صحبت می‌کردند. اگر این قطعی شود وضعیت بسیار فرق می‌کند. دیگر نمی‌شود با رهبر جیش‌العدل وارد مذاکره شد چون اینها در یک چهارچوب دیگری عمل می‌کنند. مساله‌شان خلافت است، مساله‌شان تضادها بین شیعه و سنی است و مساله کلی‌تری تحت عنوان حاکمیت بر شرق ایران یا همان خراسان دارند که داعش آن را بخشی از قلمرو خود می‌داند، بنابراین با آنها نمی‌شود گفت‌وگو کرد.»