به گزارش جهت ، برخی باور دارند انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 یکی از مهم‌ترین دوره‌های انتخاباتی در نظام جمهوری اسلامی ایران است زیرا از یک‌سو مردم انتظار دارند رئیس‌جمهور بعدی بتواند مشکلات اقتصادی را رفع کند و از سوی دیگر نوع مناسبات ایران با جامعه بین‌المللی بسیار تعیین کننده است؛ اینکه باید مذاکره کرد یا نه؟ و اگر قرار به مذاکره است، چگونه مذاکره‌ای باید در کار باشد؟ برای بررسی آنچه در عرصه انتخاباتی این دوره در فضای سیاسی کشور می‌گذرد ساعتی را محمدرضا باهنر، نماینده ادوار مجلس به گفت‌وگو نشستیم که گزیده آن را در ادامه می‌خوانید:

قانون اساس یعنی بحث مردم

* امام خمینی(ره) گفتند قانون اساسی، یعنی بحث مردم. حالا این مساله همه‌پرسی، رفراندوم، مراجعه به آرای مردم و در مجموع یک نظام دموکراتیک لوازمی نیاز داشت. یکی از لوازم نظام دموکراسی، حزب است. ما متأسفانه در این بخش درست کار نکردیم.

کسی فکر نمی‌کرد احکدی‌نژاد رئیس‌جمهور شود

* احدی فکر نمی‌کرد که آقای احمدی‌نژاد انتخاب شود. وقتی اسفند سال83 او به کرمان آمده بود حتی یک ستاد حاضر نبود از او حمایت کند. هیچ کس تصور نمی‌کرد فردی مثل احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور شود.
حرف‌های اصولگرایان جذبی نیست

* کاندیداها در سال96 محدود شد و نهایتا آمد و به آقای رئیسی و آقای قالیباف رسید. این‌ها هر کدامشان یک مزیت‌های رأی داشتند، یک معایب رأی داشتند و بحث هم زیاد شد. حتی هنوز بعضی معتقدند اگر به جای آقای رئیسی آقای قالیباف نامزد نهایی می‌شد، رأی می‌آورد. من چنین اعتقادی ندارم، ولی می‌خواهم بگویم حرف‌های هیچ کدام ما (اصولگرایان) جذبی نیست.
از قالیباف به رئیسی یا روحانی؟

* یک عده‌ای از کسانی که قرار بود به قالیباف رأی دهند، وقتی آقای قالیباف رفت کنار، بین آقای روحانی و رئیسی، رئیسی را انتخاب کردند. البته حتما یک عده‌ای که به قالیباف می‌خواستند رأی دهند، رفتند به روحانی رأی دادند، یک عده هم به رئیسی رأی دادند. اینطوری نبود که کل آرای قالیباف به سبد رأی روحانی برود.
گفت روحانی در این مملکت رئیس جمهور بشو نیست

* آرای آقای روحانی اگر بخواهیم حرف مرحوم آقای هاشمی را در نظر بگیریم، آقای روحانی پنج درصد رأی بیشتر نداشت. من خودم یادم می‌آید تا همین سال 92 که بحث کاندیدا بود، ما با یکی از بزرگان، یکی از آدم‌های سیاسی داشتم حدود سه، چهار ماهش قبلش نشسته بودیم و اسامی را گذاشته بودیم جلویمان که آقای ولایتی، آقای قالیباف، آقای لاریجانی، آقای رضایی، آقای روحانی، یکی یکی مزایای این‌ها را بگوییم، اشکالاتشان را هم بگوییم. با همدیگر داشتیم تحلیل می‌کردیم. یکی یکی اسم بردم، به اسم آقای روحانی رسیدم، طرف گفت روحانی در این مملکت رئیس جمهور بشو نیست، برو نفر بعدی.
نمی‌خواهم اسم ببرم

* تصورم این است که تقریبا همه روسای جمهور ما دور دوم بیش از دور اول رأی آوردند. آقای خاتمی دوره دوم بیشتر رأی آورد، آقای احمدی‌نژاد دوره دوم بیشتر رأی آورد، آقای روحانی دوره دوم بیشتر رأی آورد. فقط آقای هاشمی، آقای هاشمی دوره دوم کمتر رأی آورد، آن هم آقای توکلی آمد کاندیدا شد و جالب بود که آقای توکلی هم آن دوره اگر بخواهیم تحلیل رأی کنیم، اتفاقا آرایی را جمع کرد که خیلی با نظام و این حرف‌ها موافق نبودند. حالا من نمی‌خواهم اسم ببرم.

باور ندارم که نوبت اصولگرایان است

* در آمریکا بالاخره از چهار تا (کاندیدا) قبل می‌دانستند که یا آن می‌شود و یا این می‌شود. در انگلیس می‌دانستند یا او می‌شود (یا نه)، بالاخره دو تا حزب است، سه تا حزب است، بالاخره یا او رأی می‌آورد و یا این رأی می‌آورد. ما اصلا نمی‌دانیم، یعنی بنده به‌عنوان یک آدم سیاسی و بعضی از اصولگرایان خیلی دلشان محکم است که این دفعه نوبت اصولگرایان است، من هنوز این باور را هم ندارم. هنوز نمی‌دانیم که اصولگرا رأی می‌آورد یا اصلاح‌طلب یا میانه‌رو.

لاریجانی نمی‌آید؟

* خبرهایی که می‌رسد (از علی لاریجانی) و از ایشان می‌پرسم، ایشان هنوز می‌گوید نه، من تصمیمی (برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری1400) ندارم.

رئیسی قدرتمندتر از سال92

* اگر (برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال آتی)  رئیسی نیاید، آن وقت من اجماع در جامعه اصولگرایی را خیلی سخت می‌بینم و نگرانم که اصلا داستان سال 92 تکرار شود. اگر آقای رئیسی بیاید می‌شود سال 96، البته بارها و بارها قدرتمندتر و قوی‌تر.

انتخابات ریاست جمهوری را صنفی نکنیم

* از نظر قانونی نظامی می‌تواند کاندیدا شود، از نظر فضا من خودم شخصا معتقدم ما انتخابات ریاست جمهوری را صنفی نکنیم، چه مثبت و چه منفی. یعنی این‌که می‌گوییم رئیس جمهور ما نباید نظامی باشد. نه، من اصلا اعتقادی ندارم. از آن طرف می‌گوییم باید نظامی باشد، اصلا اعتقادی ندارم. رئیس جمهور ما نباید سمنانی باشد، چون ما دو تا رئیس جمهور سمنانی داشتیم، سومی هم سمنانی باشد، خب باشد.