نخستین اظهارات هواپیماربای ارتفاع پست پس از آزادی
به گزارش جهت، پرواز شماره ۱۴۹۳ اهواز ـ بندرعباس، خبرسازترین پرواز ۲۳ آذرماه سال ۱۳۷۹ بود؛ پروازی پرماجرا که زمینه تولید فیلم “ارتفاع پست” شد. در این ماجرای پرهراس، هواپیمای یاک ۴۰ با همدستی چهار هواپیماربا برای دقایقی ربوده شد و ناگهان فضای محدود داخل هواپیما تبدیل به یک جنگ تمامعیار میان هواپیمارباها و گارد امنیت […]
به گزارش جهت، پرواز شماره ۱۴۹۳ اهواز ـ بندرعباس، خبرسازترین پرواز ۲۳ آذرماه سال ۱۳۷۹ بود؛ پروازی پرماجرا که زمینه تولید فیلم “ارتفاع پست” شد.
در این ماجرای پرهراس، هواپیمای یاک ۴۰ با همدستی چهار هواپیماربا برای دقایقی ربوده شد و ناگهان فضای محدود داخل هواپیما تبدیل به یک جنگ تمامعیار میان هواپیمارباها و گارد امنیت پرواز شد. درگیری اما بهسرعت تمام شد و نیروهای امنیتی ایران دوباره کنترل هواپیما را بهدست گرفتند.
پس از دستگیری هواپیماربایان، برای چهار متهم اصلی یعنی خالد و رسول حردانی و شهرام و فرهنگ حکم اعدام و برای بعضی دیگر، حکم زندان صادر شد، اما چند سال بعد، احکام اعدامیها به زندان طولانیمدت تبدیل شد.
۲۰ سال پس از این ماجرا و در حالیکه چهار متهم اصلی هنوز در زندان بودند، فروردین ماه امسال و به مناسبت زادروز حضرت مهدی، درخواست عفو ابراهیم حاتمیکیا ـ فیلمساز ایرانی ـ و موافقت سیدابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه حکم آزادی آنان از زندان امضا شد.
رسول حردانی، یکی از هواپیمارباها که حالا۴۰ساله است در گفتوگو با روزنامه جامجم از ماجرای هواپیماییربایی در سال ۷۹ میگوید. که خلاصهای از آن را میخوانیم:
۱۶ فروردین ساعت ۲۲ و ۳۰دقیقه شب. البته اخویام خالد هنوز در زندان است به خاطر یک پرونده مالی که باید به آن رسیدگی شود. ۲۲ سال حبس داشتم که ۲۰ سال و شش ماه آن را گذراندم و یکسال و نیم دیگرش مانده بود. روز آزادیام در واقع یکم شهریور ماه ۱۴۰۱ بود.
داخل هواپیما از برادرم هواداریکردم و همین باعث شد به من شک کنند که از این جریان خبر داشتم، در حالیکه لیدر برادرم خالد بود.
* چند نفر در عملیات ربایش هواپیما دست داشتند؟
چهارده نفر بودیم که بعضی سایتها به اشتباه نوشتهاند بیست و چند نفر. من و خالد، فرهنگ و شهرام همسران اول و دوم خالد، پسر و دختر خالد که آن زمان بچه بودند، مادرخانم خالد، دو نفر از خواهران خانم دوم خالد و چند نفر دیگر که خالد را همراهی میکردند. در اینستاگرام به ما اتهام دزدی زدند که درست نیست.
چهکسی اتهام دزدی زد؟
ما دزد نیستیم؛ بلکه hijacker( هواپیماربا) هستیم.
دزد، کسی است که از دیوار خانه مردم بالا میرود و مال مردم را میخورد.
هواپیما مال خودمان است، بیتالمال است، مال ما ایرانیهاست!
برادرم، فرودگاه دوبی را تهدید کرد که اگر اجازه فرود ندهند، ساختمان فرودگاه را میزنیم.
قبل از فرود در دوبی، بزن و برقص راه انداختیم و همین بزن و برقص، کار دستمان داد.
*از روند ساخت “ارتفاع پست” خبر دارید؟
در تمام جلسات دادگاه، یا حاتمیکیا میآمد یا اصغر فرهادی. حاتمیکیا یک روز نزد من و برادرم آمد و گفت من فیلمسازم و میتوانم با ساخت فیلم شما به پروندهتان کمک کنم، برایتان وکیل بگیرم و کمک مالیکنم. همین کار را هم کرد و برایمان وکیلی به نام طباطباییگرفت که به پرونده ما رسیدگی کرد. حتی وقتی آنور آبیها میخواستند از ماجرای ما بهرهبرداری سیاسی کنند، وکیلمان مانع میشد. سال ۸۶ بود که ما چهار نفر متهم اصلی هواپیماربایی را برای اعدام بردند.
*چه شد که اعدام نشدید؟
آن زمان، مرحوم آیتا… هاشمی شاهرودی، رئیس قوه قضاییه بود. وقتی آیتا… شاهرودی به قم و جمکران رفته بود، حاتمیکیا و یکی از دوستانش به دیدن او رفتند و در مورد پرونده ما صحبت کردند. البته خانواده من هم از این قضیه اطلاع داشتند و حتی مادرم با آیتا… شاهرودی صحبت کرده بود. در نهایت، با توجه به نوع رفتار ما در زندان، آنجا توانستند حکم توقف اعدام را بگیرند. یک درجه عفو خوردم و ۲۲سال زندان برایم بریدند و برادرم و فرهنگ و شهرام پورمنصوری هم حبس ابد خوردند. در نهایت امسال بهواسطه تلاشهای ابراهیم حاتمیکیا، کادوی عید و تولد چهل سالگیام را با هم از او گرفتم و حالا به فکر ساختن آیندهام هستم.
نظرات
لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
از ارسال نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد خودداری کنید.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نماييد.
نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.