اصغر زارعی با اشاره به انتشار تصاویر تعدادی از کودکانی که در جنگ اخیر غزه توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند در صفحه نخست روزنامه نیویورک‌تایمز در قالب گزارشی با عنوان «آن‌ها فقط کودک بودند»، اظهار داشت: در کنار موفقیت‌های بزرگی که در جنگ 12 روزه غزه در زمینه معادلات نظامی و میدانی ایجاد شد، یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای آن، بازتاب‌ها و پس‌لرزه‌هایی بود که بعد از پایان جنگ رخ داد.

ایجاد گفتمان مشترک جهانی علیه خشونت‌های بی‌سابقه اسرائیل

وی ایجاد گفتمان مشترک جهانی علیه تجاوز و خشونت‌های بی‌سابقه‌ای که رژیم جعلی صهیونیستی نسبت به ملت مظلوم و بی‌دفاع فلسطین انجام داد را یکی از مهم‌ترین این بازتاب‌ها برشمرد و گفت: ما شاهد گردهمایی‌ها و تظاهرات گسترده در کشورهای اروپایی و آمریکایی و همچنین کشورهای دیگر دنیا بودیم که نشان از نوعی بینش و نگرش جدید نسبت به رخدادهای سرزمین‌های اشغالی دارد.

این کارشناس مسائل غرب آسیا افزود: این نوع اتفاقات در کشورهای عربی – اسلامی بی‌سابقه نبود و عموماً این نوع پشتیبانی‌ها از سوی آن‌ها صورت می‌گرفت. هرچند که از سوی سران رژیم‌هایشان موردحمایت قرار نمی‌گرفت اما ملت‌های عرب و مسلمان همسویی و همراهی خود را با ملت مظلوم فلسطین در درگیری‌های قبلی هم به نمایش می‌گذاشتند. گرچه درگذشته در غرب هم بعضاً شاهد اعتراضاتی بودیم اما در این دوره حجم انتقادات و اعتراضات بسیار گسترده بود.

زارعی با بیان اینکه انتشار عکس شهدای کودک غزه در نیویورک‌تایمز اقدامی بی‌سابقه در سیاست مطبوعاتی آمریکا است، ادامه داد: بازتاب این جنایات رژیم جعلی صهیونیستی در رسانه‌های غربی در این دوره از جنگ بسیار قابل‌توجه بود که یکی از نمونه‌های بارز آن که برای اولین بار انجام شد، انتشار تصاویر بیش از 60 نفر از شهدای کودک و پرداختن به برخی اتفاقاتی بود که در سرزمین‌های اشغالی توسط این رژیم صورت گرفته بود.

وی با یادآوری اینکه حدود 69 کودک و 40 زن در 12 روز جنگ به شهادت رسیدند، اضافه کرد: اختصاص صفحه اول نیویورک‌تایمز به تصاویر شهدای کودک فلسطینی نشان می‌دهد رویکرد جدیدی در افکار عمومی دنیا و خصوصاً رسانه‌ها در حال شکل‌گیری است و که می‌تواند عرصه را برای رژیم جعلی صهیونیستی و سران آن و حامیانش آزاردهنده کند.

تغییر شرایط برای رژیم صهیونیستی و حامیان آن

در ادامه این کارشناس مسائل غرب آسیا به تحلیل نیویورک تایمز از گسترش احساسات ضد اسرائیلی در جهان و تحولات در نحوه ابراز آن اشاره کرد و توضیح داد: متأسفانه باوجوداین اعترافات، نهادهای بین‌المللی و متولی این موضوع واکنش چندانی به آن نشان ندادند و در سکوت مرگباری تنها شاهد این حوادث بودند و تلاش کشورهای عضو شورای امنیت برای اتخاذ تصمیم و حتی صدور یک بیانیه، با مخالفت‌های پی‌درپی آمریکا مواجه شد.

زارعی افزود: اما اراده ملت‌های دنیا اعم از آمریکای لاتین، آمریکای شمالی و اروپا نشان داد که آن‌ها به این باور رسیده‌اند که رژیم صهیونیستی مرتکب جنایاتی می‌شود و عملاً و صراحتاً اعتراضات خود را در قبال این نوع جنایات و شدت سرکوبی که علیه ملت فلسطین صورت گرفته به نمایش گذاشتند. مسئله‌ای که نشان می‌دهد شرایط برای رژیم صهیونیستی و حامیان آن در حال تغییر است.

این کارشناس مسائل غرب آسیا با اشاره به گزارش نیویورک‌تایمز مبنی بر اینکه منتقدان شمار بالای شهدای کودک را گواهی بر بی‌هدف بودن حملات هوایی اسرائیل می‌دانند، با تأکید بر اهمیت آزمونی که سازمان ملل در خصوص این اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی نسبت به مردم فلسطین دارد، گفت: نهادهای حقوق بشری و بین‌المللی باید به شکل جدی‌تری وارد عمل شوند و با ابزارهای عملیاتی خود این رژیم را وادار کنند که از این جنایات دست بردارند.

وی ادامه داد: 73 سال از شکل‌گیری رژیم جعلی صهیونیستی فاصله گرفته‌ایم و سازمان ملل از همان سال‌های 1948 به بعد شاهد این اتفاقات و جنایات بوده اما متأسفانه همواره با حمایت‌ها و پشتیبانی‌های کشورهای غربی، خصوصا آمریکا، انگلیس و فرانسه، نتوانسته تصمیمات جدی دراین‌باره بگیرد و اگر تصمیماتی اتخاذشده ابتر باقی‌مانده و با دهن‌کجی رژیم صهیونیستی عملیاتی نشده است.

زارعی با اشاره به مواضع وزیر خارجه ایرلند مبنی بر اینکه «روند فعلی قابل‌قبول نیست» و همچنین قولی که داده بود تا «پرونده‌ای در سازمان ملل متحد برای مسئول دانستن اسرائیل نسبت به مرگ کودکان» ارائه کند، افزود: آن‌ها در بی‌عملی ناظر این مسائل هستند. ضمن اینکه در چند سال اخیر هم شاهد صدور قطعنامه‌های متعددی از ناحیه نهادهای بین‌المللی هم‌تراز سازمان ملل بوده‌ایم که متأسفانه بازهم به دلیل حمایت کشورهای آمریکایی و اروپایی کم اثر شده و این جسارت و گستاخی رژیم صهیونیستی ادامه پیداکرده است.

وی تأکید کرد: اتفاقاتی که در جنگ 12 روزه افتاد نشان می‌دهد معادله و موازنه قدرت باید تبدیل به موازنه وحشت شود و رژیم صهیونیستی باید احساس کند که به این سرزمین تعلق ندارد و حضورش در سرزمین‌های اشغالی می‌تواند پرهزینه باشد. همان‌طور که شاهد بودیم جمعی از شهروندان سرزمین‌های اشغالی به دنبال مهاجرت و خروج از آن هستند و شرایط باثباتی در سرزمین‌های اشغالی برای خود شاهد نیستند.