احمد توکلی، نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی با روزنامه ایران گفت‌وگویی داشته که بخش‌های مهم این مصاحبه در ادامه آمده است:

احمد توکلی از اقدامات شکل گرفته در دوره انتقال قدرت بین دولت‌های دوازدهم و سیزدهم ارزیابی مثبت و مطلوبی دارد و می‌گوید که دیدارهای صورت گرفته می‌تواند به انتقال تجربیات به تیم سید ابراهیم رئیسی کمک کند، حتی اگر بین تیم دولت فعلی و بعدی اختلاف ‌نظرهایی باشد.

چوب دعواهای سیاسی بر سر همه خورده

* برخی چیزها این روند را خراب می‌کند. مثلاً این دولت برخی از تصمیماتی را که باید مدت‌ها قبل می‌گرفته الان و به سرعت می‌گیرد، قدری کار به هم می‌ریزد. مثلاً وقتی در این شرایط برخی معادن به سرعت در حال واگذاری است، این مبتلا کردن دولت بعد به برخی مسائل است.  یا برخی اتفاقاتی که گفته شده دستیار یک وزیر مؤسسه تأسیس می‌کند و ایشان و معاونانش به عنوان هیأت امنای آن منصوب می‌شوند. من این دست رفتارها را هم به اندازه تندروی‌هایی که از برخی سیاسیون دیده‌ایم در به هم خوردن زمینه همکاری مؤثر می‌دانم.

*چوب دعواهای سیاسی بر سر همه خورده و خیلی‌ها درس گرفته‌اند و آقای رئیسی هم شخصاً آدمی نیست که به سمت تنش برود. این دعوتی هم که از منتقدین خود داشته‌ است، قطعاً یک کار موقت و مقطعی نبوده و من بعید می‌دانم برنامه‌ای کوتاه‌مدت باشد. حتماً پشت آن یک برنامه‌ریزی بلندمدت است.

کار ویژه‌ دولت رئیسی ایجاد یک اتحاد واقعی است

* در این مقطع یکی از مهم‌ترین کار ویژه‌های دولت آقای رئیسی این است که در کشور یک اتحاد واقعی شکل بدهد و اتفاقاً من خوش‌بین هستم که او آدمی است که می‌تواند این کار را بکند.

*اتحاد یعنی اینکه رقابت بکنیم اما دعوا نکنیم. اختلافات را بر منافع ملی ترجیح ندهیم و بتوانیم از تمام ظرفیت‌های کشور و از تمام ظرفیت تک تک افرادی که شایستگی دارند، استفاده کنیم. فقط آنهایی که فساد می‌کنند، تخلف می‌کنند و در اداره کشور انحراف ایجاد می‌کنند باید حذف شوند که در این کار هم با دوستان خودمان هم نباید تعارف کنیم.

*درست است که خیلی‌ها صدای بلندی در دعواهای کشور دارند اما قاطبه نیروهای باتجربه و متنفذ سیاسی به این نتیجه رسیده‌اند که باید به سمت تعدیل اختلافات در داخل برویم و این برای اقتصاد و توسعه کشور هم بسیار ضروری است.

*من از مجلس پنجم این را گفته‌ام و معتقدم که یک جناح نمی‌تواند کشور را اداره کند و اگر چنین وضعی حاکم شود و آن را بپذیریم، توسعه را به تأخیر انداخته‌ایم.
 
*بیش از هر چیز دیگری جناح‌های سیاسی خودشان، خودشان را تخریب و کمرنگ کرده‌اند و به خاطر برخی تعلقات بخشی از اعتماد عمومی را از دست داده‌اند. در ادوار اخیر دیگر اینها فقط یک اسم دارند، نه این طرف اصلاح‌طلب هستند و نه آن طرف اصولگرا. دیگر کیفیت ندارند. یعنی هر طرف را نگاه کنید، تعدادی آدم فرصت‌طلب، نان به نرخ روز خور، رنگ عوض کن و منتظر گرفتن پست و سمت را می‌توانید ببینید.
 

* خیلی از همین اصولگرایان هم در حقیقت اعتقادی به آقای رئیسی ندارند و برای امتیاز دور او جمع شده‌اند. من تمام امیدم این است که آقای رئیسی به اینها امتیاز ندهد، همانطور که در قوه قضائیه هم امتیاز نداد.
 
*ایشان باید بتواند از هر کسی فارغ از گرایش‌های سیاسی‌اش به واسطه شایستگی و سلامت آن فرد استفاده کند. برای اصلاح جامعه ما از ظرفیت‌های کوچک‌ترین فرد میان مردم هم بی نیاز نیستیم. ظرفیت‌های نیروی انسانی نباید به بهانه‌های سیاسی انکار یا نادیده گرفته شوند