به گزارش خبرنگار جهت، اغلب ما ایرانی‌ها توماس ادیسون را بیشتر با نام مخترع برق و لامپ می‌شناسیم و کمتر با بعد تجاری و هنری او آشنا هستیم. البته این بعد تجاری و هنری نیز متاثر از اختراعاتش بود. ادیسون درزمان حیاتش توانست بیش از 2500 امتیاز اختراع را در کشورهای مختلف به نام خودش ثبت نماید که تعداد زیادی از این اختراعات، تکمیل شده کارهای قبلی مخترعین دیگر بود.

یکی از زمینه‌هایی که ادیسون در رابطه با آن اختراعاتی را ثبت کرد، پخش تصاویر متحرک بود. او توانست دستگاه «کینتوسکوپ» را طی چند سال مطالعه و تحقیق بسازد. دستگاهی که نمونه‌های اولیه‌اش شبیه به شهرفرنگی است که در ایران استفاده می‌شد. نمونه‌های بعدی این دستگاه قابلیت پخش تصاویر روی پرده را داشت که بعدا الهام بخش برادران لومیر برای ساخت سینماتوگراف شد.

ادیسون را می‌توان یکی از بنیانگذاران صنعت سینما دانست. او پس از چند سال فعالیت در زمینه عکاسی و ساخت فیلم کوتاه، در سال 1892 استودیوی فیلمسازی «بلک ماریا» را افتتاح کرد. هدف او از تاسیس این استودیو، ساخت فیلم‌های تجاری بود و اکثر فیلم‌هایی که ساخت، مضامین خشن (مسابقات بوکس) یا جنسی داشتند. او در فیلم‌هایش از زنانی با پوشش نامناسب استفاده می‌کرد و موضوعاتی مثل رقص بالرین‌ها و برخی از صحنه‌های نامتداول مربوط به روابط زناشویی را به تصویر می‌کشید. در آن زمان مردم در ازای پرداخت 5 سنت می‌توانستند از این استودیو و فیلم‌های ساخته شده در آن دیدن کنند. کسب و کاری که پس از 3 الی 4 سال، از رونق افتاد.

ادیسون در سن 50 سالگی، اولین فیلم اسلام ستیز را با بازی یک بالرین مصری به نام فاطمه ساخت. این فیلم یک دقیقه‌ای که «فاطیما می‌رقصد» نام داشت، داستان یک زن عرب را به تصویر می‌کشد که با لباس‌های پر زرق و برقی که به تن کرده است، قصد اغوای مردان را دارد. در واقع افکار عمومی غرب، همه مسلمانان را عرب می‌داند و همه اعراب را مسلمان. بنابراین سینمای غرب زمانیکه بخواهد در مورد دین اسلام و مسلمانان حرفی بزند، از یک شخصیت عرب در فیلم استفاده می‌کند.

برخی کارشناسان سینمای غرب  فاطیما می‌رقصد را شروع کننده دوره اول فیلم‌های اسلام ستیزانه می‌دانند. فیلم‌هایی که شخصیت‌های عرب را در نقش بالرین‌ها، میلیاردرها و تروریست‌ها نشان می‌دهند.

ادیسون اعتقادی به وجود خدای یگانه نداشت و ادیان الهی را پوچ و توهم خوانده بود. وی طبیعت را خدای خود می‌دانست و بر این باور بود که طبیعت دارای یک هوش برتر است.