عباس طاهری، کارشناس رسانه، در یادداشت خود چند خطی درباره گزارش بی بی سی جهانی در خصوص نیکا شاکرمی می‌نویسد:

۱- جعل در اسناد برای کسی که حتی یک بار نامه های اداری ساده در دستگاه های دولتی را دیده باشد مسجل است. از نداشتن تاریخ، تا اشتباه در شعار سال و نوشتن ناجا به جای فراجا و نداشتن مهر خیلی محرمانه و اکتفا به نوشتن بالای نامه… بماند که اصلا رسیدگی به خطای نیروهای نظامی کار حفاظت هاست نه اطلاعات ها. برای ما که پدرمان پاسدار بود این یک اصل بدیهی است اما ظاهراً برای منابع اطلاعاتی بی بی سی نبوده است.

۲- مسیر کاملا مشخص است: باید تأثیر فوق‌العاده عملیات وعده صادق بر ارتقای تصویر ایران در جهان از جهات مختلف نظامی و سیاسی و حتی فناورانه مخدوش شود و ایران به چهره زشت خودش (به زعم آن‌ها) برگردد. رژیمی دیکتاتور و ماشینی برای کشتار.
مخاطب گزارش BBC، اصلا ایرانیان نیستند. برافراشته شدن پرچم ایران در تجمعات دانشجویی ضداسرائیلی و عکس سردار پل‌ها در قلب آمریکا، اتفاقی نیست که هر روز اتفاق بیفتد.
باید سه چهار کیس پیدا کنند تا توجهات افکار عمومی از مسأله‌های بسیار پرحاشیه، مخصوصا اعتراضات آمریکا به سمت دیگری برود و تا حدی قابل کنترل شود. یادمان نرود که ایران یک طرف قضیه ۷ اکتبر محسوب می شود… هر خبری هم بر  جنایات غزه تاثیر خواهد داشت.

۳-در سطح جهانی چند رسانه دارای بالاترین اعتبار ممکن هستند، رسانه هایی که برای مخاطبی در گستره جهانی، جایگاه خدشه ناپذیری دارند. این‌ها وقتی خبری میدهند یا گزارشی مینویسند چند ده بلکه چند صد میلیون نفر بدون هیچ چون و چرایی آن را قبول میکنند. تعداد این رسانه ها بسیار هم اندک است، شاید کمتر از انگشتان دو دست. یکی از صدرنشینان این لیست بدون تردید «بی‌بی‌سی جهانی» است.
بنابراین مقدمه و نکات بالا، وقتی کار با «بی‌بی‌سی جهانی» استارت می‌خورد بنظرم مفهوم نخستی که دارد این است:
این شروع یک جریان و روند است، استارت یک پروژه است.
طراحی این بوده که نقطه شروع چنان قدرتمند باشد و دروغ آنقدر بزرگ که پروژه در آغاز زمینگیر نشود، یا حداقل تمام تلاش‌ها صورت بگیرد تا پروژه اصطلاحا «ران» شود و به حرکت درآید.

۴- اینکه با چه پروژه ای طرف هستیم ،این طراحی از سوی کدام کشورهاست، کجا را نشانه رفته، قطعات بعدی پازل چیست، آیا مرحله بعدی فردا شروع خواهد شد یا هفته دیگر یا ماه آینده و… جواب سوالاتی از این دست را نمیدانم. اما تردید ندارم با یک پروژه طراحی شده در سطح بالا طرفیم که این مرحله نخست است.
برای رد اتهامات و ادعاها باید همه تلاش رسانه‌ای پیشین رسانه‌ای که در هزار و چهارصد و یک صورت گرفت، در مقیاس و مهارت و ابعاد جهانی برای مخاطب خارجی تبیین شود.
صرف نظر از امکان‌هایی که در اختیار داریم و محدودیت‌هایی که با آنها مواجهیم، برای مقابله با این پروژه در این مرحله ما فاقد پدافندیم، آنها هر کاری دلشان بخواهد میکنند، ما در عرصه رسانه و افکار عمومی بی دفاع و سپر انداخته‌ایم و این مسیر باید اصلاح شود…