به گزارش جهت پرس؛ زهرا لایق حقیقی؛ گزارش اخیر وزیر خارجه آلمان مبنی بر اینکه اسرائیل حق دارد اماکن شهری و غیرنظامی را هدف قرار دهد و ابراز عدم شرمندگی از حمایت‌های آلمان از رژیم صهیونیستی و تأکید بر تداوم این کمک‌ها، بحث‌های زیادی را در سطح بین‌المللی و داخلی برانگیخته است. چنین مواضعی نشان‌دهنده تغییر در رویکرد سنتی دولت آلمان نسبت به مسائل حساس خاورمیانه است.

وزیر خارجه آلمان می‌گوید ‌نیروهای حماس بین شهروندان عادی می‌روند و اسرائیل با زدن غیر نظامیان کار اشتباهی نمی‌کند!

در ظاهر امر آلمان با حمایت تمام قد از اسراییل به عنوان فرصتی برای جبران رفتار شرم‌‌آور خود در زمان نازی‌ها استفاده می‌کند اما روی نادیده گرفته معادله آن است که نتیجه این حمایت بازهم به نسل‌کشی دیگری منجر می‌شود که با این سخنان وزیر خارجه آلمان معلوم می‌شود، حمایتی آگاهانه است گویی در سنت این طایفه گریزی از معادله‌ای که خروجی آن پاکسازی نژادی باشد، نیست!

این گزارش را می‌توان از چند منظر بررسی کرد:

توجیه نظامی و امنیتی
موضع‌گیری آلمان در حمایت از اقدامات نظامی اسرائیل علیه اماکن شهری و غیرنظامی، احتمالاً با این استدلال مطرح می‌شود که این حملات در واکنش به تهدیدات و حملات گروه‌های مسلح مقاومت فلسطین مانند حماس صورت می‌گیرند. از دیدگاه برخی سیاستمداران غربی، اسرائیل به‌عنوان کشوری که با تهدیدات امنیتی جدی از سوی گروه‌های شبه‌نظامی در همسایگی خود مواجه است، باید از حق دفاع از خود برخوردار باشد. در این چارچوب، حملات به اهداف غیرنظامی ممکن است به‌عنوان بخشی از تلاش‌ها برای مقابله با زیرساخت‌های نظامی مخفی شده در مناطق شهری توجیه شود.

حمایت از اسرائیل به‌عنوان یک سیاست پایدار
اظهارات وزیر خارجه آلمان در مورد ادامه کمک به اسرائیل و عدم احساس شرمندگی از این کمک‌ها، نشان‌دهنده تعهد پایدار آلمان به حمایت از اسرائیل است. این موضع‌گیری به ویژه پس از رویدادهای اخیر در منطقه و افزایش تنش‌ها میان اسرائیل و گروه‌های فلسطینی اهمیت بیشتری یافته است. این تعهد در راستای سیاست آلمان در چند دهه اخیر برای حمایت از امنیت اسرائیل، به‌ویژه با توجه به مسئولیت تاریخی این کشور در قبال یهودیان، قرار می‌گیرد.

بازتاب بین‌المللی و واکنش‌ها
چنین مواضعی با واکنش‌های متفاوتی در سطح جهانی روبرو می‌شود. از یک سو، برخی کشورها و سازمان‌های بین‌المللی انتقاد می‌کنند که این حمایت‌ها به تشدید خشونت‌ها و نقض حقوق بشر در مناطق فلسطینی دامن می‌زند و از حق ملت فلسطین برای داشتن زندگی امن و مستقل حمایت نمی‌کند. از سوی دیگر، دولت‌هایی که به اسرائیل به‌عنوان یک شریک استراتژیک نگاه می‌کنند، از موضع آلمان استقبال می‌کنند و آن را نشانه‌ای از همبستگی کشورهای غربی در برابر تهدیدات تروریستی تلقی می‌کنند.

تأثیر بر روابط داخلی آلمان
این موضع‌گیری در داخل آلمان نیز با بحث‌های داغی همراه است. بخشی از جامعه و احزاب سیاسی مخالف، ممکن است چنین حمایت بی‌قید و شرطی را نقد کنند و آن را مغایر با اصول حقوق بشر و حقوق بین‌الملل بدانند. در مقابل، گروه‌های حامی اسرائیل از این موضع‌گیری استقبال کرده و آن را بخشی از وظیفه اخلاقی و تاریخی آلمان می‌دانند.

تأثیر بر دیپلماسی آلمان در خاورمیانه
اتخاذ چنین مواضعی از سوی آلمان ممکن است به تضعیف روابط آن با کشورهای عربی و اسلامی منجر شود. بسیاری از کشورهای منطقه، به ویژه حامیان حقوق فلسطینی‌ها، چنین مواضعی را به عنوان جانبداری آشکار از اسرائیل تلقی می‌کنند و آن را به زیان مذاکرات صلح و ثبات در منطقه می‌دانند. از این رو، دیپلماسی آلمان در منطقه خاورمیانه با چالش‌های بیشتری مواجه خواهد شد.

حمایت آلمان از اسرائیل به یک مجموعه پیچیده‌ای از عوامل تاریخی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برمی‌گردد. دلایل این حمایت را می‌توان به چند دسته کلی تقسیم کرد:

بار تاریخی هولوکاست
بزرگ‌ترین عامل در روابط آلمان و اسرائیل، جنایت‌های هولوکاست در جریان جنگ جهانی دوم است. در طول جنگ، رژیم نازی به رهبری آدولف هیتلر حدود شش میلیون یهودی را به شکل سیستماتیک قتل‌عام کرد. پس از جنگ و در پی تأسیس دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۸، آلمان فدرال تلاش کرده است تا مسئولیت تاریخی خود را در قبال یهودیان به رسمیت بشناسد. از این رو، حمایت از اسرائیل برای آلمان نه تنها به‌عنوان بخشی از وظیفه اخلاقی و تاریخی، بلکه به‌عنوان ابزاری برای بازسازی چهره‌ی خود در عرصه بین‌المللی تلقی می‌شود.

روابط سیاسی و دیپلماتیک
روابط آلمان و اسرائیل طی دهه‌ها به شدت نزدیک شده است و دو کشور همکاری‌های گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف، از جمله اقتصادی، امنیتی و فناوری دارند. این روابط نه تنها به دلایل تاریخی و اخلاقی، بلکه به دلیل منافع استراتژیک آلمان در منطقه خاورمیانه تقویت شده است. حمایت از اسرائیل به عنوان یک شریک استراتژیک در خاورمیانه، بخشی از سیاست خارجی آلمان محسوب می‌شود.

سیاست‌های داخلی و نفوذ لابی‌ها
در آلمان، بسیاری از احزاب سیاسی، به‌ویژه در احزاب حاکم، از حمایت از اسرائیل به‌عنوان بخشی از ارزش‌های بنیادین خود صحبت می‌کنند. علاوه بر این، نفوذ لابی‌های طرفدار اسرائیل نیز در آلمان وجود دارد که بر سیاست‌گذاری‌های داخلی و بین‌المللی این کشور تأثیرگذار است. این لابی‌ها اغلب بر اهمیت روابط آلمان و اسرائیل تأکید دارند و مخالفت‌ها با سیاست‌های اسرائیل را به‌عنوان تهدیدی برای روابط تاریخی دو کشور تلقی می‌کنند.

نگرانی از اتهامات ضدیهودی‌گری
در جامعه آلمان، حساسیت بالایی نسبت به اتهام ضدیهودی‌گری وجود دارد، به‌ویژه به دلیل سابقه تاریخی نازیسم. این نگرانی سبب شده است که هرگونه انتقاد از سیاست‌های اسرائیل به‌طور محتاطانه مطرح شود. بسیاری از سیاست‌مداران آلمانی سعی می‌کنند از انتقاد مستقیم از اسرائیل خودداری کنند تا به‌طور ناخواسته به اتهامات ضدیهودی‌گری مواجه نشوند.

نقش در اتحادیه اروپا و ناتو
آلمان به‌عنوان یکی از اعضای مهم اتحادیه اروپا و ناتو، تلاش می‌کند تا سیاست‌های خود را با سیاست‌های آمریکا هماهنگ کند، که به‌طور سنتی حامی بزرگ اسرائیل بوده است. در نتیجه، آلمان برای حفظ وحدت در سیاست‌های غربی و همچنین جلوگیری از تنش با ایالات متحده، سعی می‌کند از سیاست‌های حمایت‌آمیز نسبت به اسرائیل پیروی کند.

منافع اقتصادی و فناوری
آلمان و اسرائیل روابط تجاری قوی‌ای دارند، به‌ویژه در زمینه‌های فناوری‌های پیشرفته، امنیت سایبری، و صنایع دفاعی. این همکاری‌ها برای هر دو کشور سودمند است و به‌ویژه برای آلمان به‌عنوان یکی از اقتصادهای بزرگ اروپا اهمیت زیادی دارد. این روابط اقتصادی می‌تواند عامل دیگری در حمایت آلمان از اسرائیل باشد.

مجموعه‌ای از این عوامل باعث شده است که آلمان حمایت از اسرائیل را به‌عنوان بخشی از سیاست خارجی خود حفظ کند، حتی زمانی که در عرصه بین‌المللی انتقادهایی از سیاست‌های اسرائیل در قبال فلسطینیان وجود دارد. این حمایت، با وجود پیچیدگی‌ها و چالش‌های موجود، همچنان بخش مهمی از سیاست خارجی آلمان به‌شمار می‌رود. موضع گیری در حمایت از حق اسرائیل برای هدف قرار دادن اماکن شهری و تداوم کمک‌های آلمان به این کشور، نشان‌دهنده سیاستی است که بر اساس پیوندهای تاریخی، ارزش‌های مشترک و منافع استراتژیک شکل گرفته است. این موضع‌گیری اگرچه حمایت برخی متحدان را به همراه دارد، اما همچنین می‌تواند به بهای افزایش تنش‌ها در روابط با برخی کشورها و ایجاد اختلاف‌نظرهای داخلی باشد.