به گزارش جهت پرس؛ کانال تلگرامی محلل نوشت: مایکل کوریلا، فرمانده سنتکام از تل آویو بازدید کرد و در مورد طرح های عملیاتی علیه جنوب لبنان گفتگو کرد و آنها را به پنتاگون منتقل کرد.

هوکشتاین، مشاور بایدن، آخرین دیدار خود را از تل آویو خواهد داشت تا آنها را متقاعد کند که جنگ را حداقل تا پس از انتخابات در ۱۵ آبان یعنی زمانی که دوره رسمی بایدن به پایان می رسد، به تعویق بیندازد.

اسرائیل لشکر ویژه ای به نام (جولان) ایجاد کرده که مأموریت آن قنیطره است.

نتانیاهو برای جنگ نیاز به حکمی از طرف حزب خود و کنست دارد زیرا جنگی خارج از مرزهای اشغالی است و جنگ داخلی مانند غزه نیست.

بایدن در عمل می خواهد همه چیز را به بعد از انتخابات به تعویق بیندازد؛ وی به عنوان بخشی از فشارها دستور عقب نشینی ناو هواپیمابر روزولت را داد، بنابراین نتانیاهو با تشدید اظهارات مبنی تشدید سرعت بمباران سوریه و لبنان پاسخ داد.

در حال حاضر چیزی جز کمربند آتش دو طرفه وجود ندارد و قبل از هر نبرد زمینی، نیروی هوایی باید وقت خود را صرف کند.

حملات در جنوب لبنان به سمت قنیطره و حومه جنوب دمشق خواهد رفت.

اتحاد دفاعی روسیه و ایران در حال شکل گیری است، بنابراین غرب به طور جدی شروع به حرکت کرده است.

بنابراین در حال حاضر اختلافات به شرح زیر است:

۱. رژیم به تنهایی، تنها در جنوب لبنان قادر به جنگیدن است، اما بدون دخالت آمریکا نمی‌تواند توانایی های حزب الله را تضعیف کند.

۲. آمریکا به رژیم می‌گوید همه چیز را تا ماه اردیبهشت ۱۴۰۴ به تعویق بیندازید. ما به برنامه هسته ای ایران، حزب الله و مقاومت سوریه و لبنان ضربه می زنیم و منطقه امنی را در جنوب سوریه ایجاد می‌کنیم و آن را به التنف متصل می کنیم، التنف را به البوکمال وصل می کنیم و به روس ها می گوییم: یا بشار را رها کنید و تشکیل یک هیئت حاکمه انتقالی را آغاز کنیم یا به محاصره دمشق با پشتیبانی تروریست‌ها و حمایت هوایی آمریکا و رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهیم. نتانیاهو می گوید فشار داخلی وجود دارد و من نمی‌توانم تا سال آینده صبر کنم.

بنابراین ما با سه زمان جنگ احتمالی روبرو هستیم:

۱. یک رویداد میدانی احتمالی تا قبل از ۱۵ آبان که به شرایط سرعت می‌بخشد.

۲. بعد از ۱۵ آبان (تاریخ انتخابات آمریکا) و قبل از ۱ بهمن(تاریخ تحلیف رئیس جمهور جدید).

۳. برنامه‌ای که بین اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۴ ایجاد شده است باقی می‌ماند.

این پایان کار نیست و پرونده مانند لبنان بسته نمی‌شود‌. آغاز یک روند است. اعزام و استقرار نیروهای یمنی در جنوب سوریه بخشی از آن است.

دشمن که بیش از ۱۵ لایه پدافندی در منطقه ایجاد کرده و کل سیستم نظامی آمریکا و ناتو به آن امداد اطلاعاتی، شناسایی، رهگیری و … می‌دهد‌ از رهگیری پرتابه‌ یمنی ناکام بودند. آن هم زمانی که فاصله، ۲۰۰۰ کیلومتر است و بخشی از مسیر از فراز سرزمین‌های اشغالی عبور می‌کند پس اینجا سه نتیجه وجود دارد:
اول، وقتی پرتابه‌ها از فاصله ۱۵۰ و ۲۰۰۰ کیلومتری اصابت موفق دارند، از فاصله ۱۲۰۰ کیلومتری نیز چنین خواهد بود.
دوم، در مرحله جدید، سلاح‌های مقاومت نیز جدید بوده و باعث چیرگی بر پدافند قرارگاه غربی – عبری – عربی خواهد شد.
سوم، پاسخ نقطه‌زن نیاز به ساخت، اصلاح و ارسال تسلیحات مدرن و ارتقاء تکنولوژیک دارد پس گذشت زمان، عادی است و باید با آن سازگار شد‌.

تل‌آویو به یک هدف عادی و روزمره تبدیل شده است.

رژیم صهیونیستی حتما به سمت پاسخ به بنادر راس عیسی یا الصلیف یا فرودگاه صنعا خواهد رفت زیرا چاره‌ای ندارد اما باز هم در نقشه مقاومت است زیرا آنها در روزهای اخیر آماده تشدید در سوریه و لبنان بودند؛ در روزهای اخیر ویژگی تعدد مراکز ثقل مقاومت چندین بار تکرار شده است؛ در حالی که به کرانه یورش برده بودند، در لبنان با تشدید مواجه شدند، پس از اصرار نتانیاهو بر حضور در فیلادلفیا و مرز از الکرامه و مرز اردن ضربه خوردند و اکنون پس از تمرکز بر شمال از جنوب ضربه کاری را دریافت کردند؛ این روند ادامه دارد.