پرچمداران اغتشاشات به دنبال چه هستند؟

مسیح علینژاد به دنبال فضاسازی بین المللی برای حمله نظامی به ایران

مسیح علینژاد در مصاحبه اخیر خود خواستار جنگ نظامی در ایران شد و خواستار تحریم بیشتر و اخراج سفیران ایران از کشورها، مدلی را که علینژاد در این مصاحبه ترسیم کرد سوریه سازی کامل ایران است.

مسیح علینژاد به دنبال فضاسازی بین المللی برای حمله نظامی به ایران
25225

 رضا نصر تحلیلگر بین الملل  در صفحه توئیتری خود نوشت: حتی در این مصاحبه هم عملاً مسیح علینژاد از مداخله نظامی دفاع کرد. گفت «ما همین الان حمله نظامی را داریم تجربه می‌کنیم» – یعنی نیاز به حامی نظامی داریم؛ گفت از نظامیان غربی خواسته با پول (و لابد در نشست بعدی می‌گوید با اسلحه) در ارتش و نیروهای مسلح ایران شکاف بیندازند.

براندازی شبیه سوریه

یعنی عملا همان مُدل «ارتش آزاد سوریه» را پیاده کنند؛ گفت در جمع «نظامیان» غربی موضوع ایران را به موضوع اوکراین پیوند زده تا هم افکار عمومی را علیه ایران تهییج و مساعد مداخله نظامی سازد و همین به نظامیان آدرس دهد اگر روزتان به پوتین نمی‌رسد، برای حفظ آبرو روی ایران تلافی کنید.

ترویج دوقطبی شدن مردم

باز در همین مصاحبه نمادهای وحدت مثل «تیم ملی» را تخطئه کرد تا به شکاف و دوقطبی سازی لازم برای مُدل فوق نزدیک‌تر شوند؛ و باز به شخصیت‌ها و افراد معتدلی که قادر به تغییر این فضا هستند – ولو کسانی که بیش از ۲۰ سال است در قدرت نیستند.

حمله تا انحصار «فضاسازی» و صحبت کردن در مورد ایران رسانه‌ها و مجامع بین‌المللی در اختیار جریان نئوکان-سعودی-اسرائیلی باقی بماند.

تحریم‌ای بیشتر برای ایران

در همین مصاحبه باز از اخراج سفرا و دیپلمات‌های ایرانی گفت – یعنی تمام مکانیسم‌ها و سازوکارهای کنترل و کاهش تنش به کُل تعطیل شود و تنها گزینه باقی‌مانده روی میز «مداخله نظامی» باشد.

 در پایان نیز، به اسم سخنگویی و همصدایی با مردم ایران، عملا خود و همفکرانش را «طرف مذاکره با غرب» معرفی کرد و عملا از تشکیل «دولت انتقالی» – که شرط لازم مداخله نظامی است – سخن به میان آورد.

کلام آخر

حقیقت این است که جریان نئوکان-سعودی-اسرائیلی قصد جنگ دارد و می‌خواهد با اعمال فشار به دولت‌های غربی مرحله به مرحله برنامه مداخله نظامی را پیش ببرد.

امثال علینژاد هم کارگزاران همین جریان هستند که ماموریت دارند از یک سو به اسم «مردم ایران» در محافل سیاسی و نظامی غرب حضور یابند و به این برنامه مشروعیت ببخشند؛ و از سوی دیگر به زبان فارسی در رسانه‌های لندن حاضر شوند و به مردم اطمینان کاذب بدهند که چنین قصدی در کار نیست!

افکار عمومی ایران باید بداند تک‌تک گام‌های این جریان – از جمله تلاش برای تخطئه و حذف نمادهای ملی مانند تیم فوتبال – در راستای اجرای همین برنامه برداشته می‌شود و جزئی از یک پروژه کلان علیه موجودیت ایران است. به همین خاطر هم زیر پرچم این افراد در هیچ فازی از این پروژه حرکت نکند.