به گزارش جهت پرس؛ فرامرز قریبیان، یکی از بازیگران مطرح سینمای قبل و بعد از انقلاب، در جدیدترین گفت‌وگویش به نکات مهمی درباره فیلم «گوزن‌ها»، استقبال مخاطبان در روز اول اکران و همچنین ماجرای تغییر سکانس پایانی این فیلم به دستور ساواک صحبت به میان آورده است. قریبیان اعلام کرده که «گوزن‌ها» بهترین فیلم کل کارنامه‌ بازیگری‌اش است.

فرامرز قریبیان در گفتگویی خاطرات مهمی را درباره نوجوانی و جوانی و مسیر بازیگری‌اش و دلیل خداحافظی‌اش از سینما مرور کرده است. نگاهی داریم به بخشی از این خاطرات که با فیلم «گوزن‌ها» و سینمای قبل از انقلاب گره خورده است.

فرامرز قریبیان تعریف کرده که در اولین روز اکران فیلم «گوزن‌ها» با چنان استقبالی روبه‌رو شده که فکرش را هم نمی‌کرده است. او گفته: «فیلم که تمام شد ما را صدا کردند روی صحنه که مردم بازیگران و عوامل فیلم را ببینند. تا رفتیم همه تشویق کردند و بعد از آن آمدیم پایین کنار جمعیت. یک‌مرتبه جمعیت جمع شدند و من را روی دست بلند کردند و بردند بیرون. تا طرف میدان کاخ روی دست مردم بودم. واقعا اتفاق عجیبی بود. نقش آنقدر برایشان جذاب بود که نمی‌توانستند واکنشی نشان ندهند. یادشان رفت بهروز وثوقی ستاره است و به نقش من بیشتر علاقه پیدا کرده بودند.»

مخاطبان پس از پایان فیلم «گوزن‌ها» در اولین روز اکران، از هیجان او را روی دست‌شان می‌برده‌اند

تغییر سکانس پایانی فیلم «گوزن‌ها» از آن دست مسائلی است که بارها درباره‌اش صحبت شده. قریبیان هم درباره این ماجرا تعریف کرد: «من را برای فیلم احضار نکردند، از خود مسعود سوال می‌کردند. یکبار از ساواک آمده بودند استودیو. مسعود برایشان درباره پایان فیلم توضیح داد اما آنها معنای اصلی را می‌فهمیدند. گفتند اگر دزد بود نباید خانه خالی می‌شد و اینهمه پلیس برای چه آمده بود؟ بعد هم مسعود را مجبور کردند آخرش را تغییر دهد. گفتند آخرش اهالی خانه باید توی خانه بمانند و یک افسر با یک پاسبان باید بیاید دم خانه.»
درباره احساسش به تغییر این سکانس هم گفت: «منتظر شدیم فصل عوض شود و رفتیم دوباره فیلمبرداری کردیم به همان شکلی که آنها خواسته بودند. کیمیایی هوشمندی به خرج داد و با دانش خودش اسحله را گذاشت کنار گلدان که خیلی خوب. برای هیچ‌کدام‌مان تغییر سکانس پایانی خوشایند نبود. الان هم اگر ببینید متوجه می‌شوید بازی ما تفاوت دارد. حالمان با این پایان جدید خوب نبود برای همین هم بازی‌هایمان با قبل فرق داشت.»

قریبیان درباره بهترین فیلم‌های کارنامه‌اش گفت: «گوزن‌ها بهترین فیلمی است که من بازی کرده‌ام. از میان فیلم‌های بعد از انقلاب هم «ترن»، «ردپای گرگ» و «سناتور» را بیشتر دوست داشتم.
قریبیان به نکته مهمی درباره اینکه چرا بعد از انقلاب مثل سایر بازیگران ممنوع‌الفعالیت نشده اشاره کرد و گفت: «علتش این بود که من کلا قبل از انقلاب ده تا فیلم بازی کرده بودم و در هیچ‌کدام نه خوانده بودم و نه رقصیده بودم. اگر از آن نوع فیلم‌ها بازی کرده بودم حتما من را هم می‌خواستند، اما نقش‌هایی که من بازی کردم هیچ‌کدام از چیزهایی که از نظر اینها خوب نبود را نداشت.»

در ادامه گفت: «کار وزارت ارشاد اشتباه بود که همه را ممنوع‌الکار کرد. بهرحال آنها بازیگرانی بودند که سال‌ها کار کرده بودند و مردم آنها را دوست داشتند. سینمای قبل از انقلاب به بازیگرانی برای آن فیلم‌ها نیاز داشت و آنها هم نقش خودشان را به بهترین شکل بازی می‌کردند. البته این را بگویم که من را آن موقع ممنوع‌الکار نکردند ولی خب محدودیت برایم ایجاد کردند. برای بازیگران نقش اصلی هم مثل کارمندها دستمزد تعیین می‌کردند و حتی گریم را هم چک می‌کردند.»

قریببیان درباره فیلم «خروج» ابراهیم حاتمی‌کیا به عنوان آخرین فیلم کارنامه‌اش هم توضیح داد: «فیلمنامه «خروج» خوب بود اما چرا پایانش بد می‌شود؟ چون مطابق فییلمنامه ساخت نشد. فینال فیلم با همفکری من نبود. معتقد بودم این آدم باید دم ریاست جمهوری کشته می‌شد. اگر پایان خوبی داشت می‌توانست یکی از فیلم‌های خوب من باشد اما نشد. همه لطف کردند از بازی من تعریف کردند اما خودم که می‌دانم فیلم درستی نشد. به عقیده من مونتاژ سکانس‌های پایانی فیلم اصلا مناسب فیلم نبود و خیلی لطمه زده بود. خود من که فیلم را بازی کردم وقتی آن مونتاژ موازی آخرش را دیدم جا خوردم.»

منبع/سایت فیلم نیوز