به گزارش جهت پرس؛ صابر گل عنبری کارشناس سیاست خارجی و روابط بین الملل در یادداشتی نوشت: پس از حمله دیروز یک اردنی در گذرگاهی مرزی و کشته شدن 3 اسرائیلی، موجی از خوشحالی اردن را فرا گرفته و از نمایندگان مجلس تا روزنامه‌نگاران و مردم عادی از آن استقبال کرده‌اند.  این رفتار نشان می‌دهد که پیمان صلح اردن و اسرائیل پس از ۳ دهه از حدود رسمی سیاسی و امنیتی فراتر نرفته و با مصر نیز چنین است. روابط این دو کشور با اسرائیل ابعاد فرهنگی و اجتماعی پیدا نکرده؛ تا جایی که سفیر تل آویو از حضور در اماکن عمومی نه در ایام جنگ بلکه در ایام عادی نیز پرهیز می‌کند.

اما «پیمان ابراهیم» سطحی عمیق‌ از روابط با اسرائیل را در خلیج فارس رقم زده؛ به گونه‌ای که روابط میان تل آویو و ابوظبی فراتر از سیاست و امنیت، ابعاد عمیق دیگری نیز پیدا کرده است.

امارات بیشترین تجارت عربی را با اسرائیل دارد و ظرف 4 سال به بیش از 3 میلیارد دلار (حدود ۶ برابر تجارت اردن و اسرائیل) رسیده و امسال نیز افزایش یافته است. اکنون با موافقت اسرائیل، بیشتر کمک‌ها به غزه از کانال امارات ارسال می‌شود؛ امری که به دور از تلاش برای حذف قطر و جایگزینی ابوظبی در این منطقه نیست.