در گذشته مخاطبان، به اخبار و اطلاعات رسانه‌هایی مانند رادیو، تلویزیون و روزنامه اکتفا می‌کردند و بیشتر اخبار را از این رسانه‌ها دنبال می‌کردند. در حال حاضر رسانه‌های قدیم با پیدایش نسل جدیدی از رسانه‌ها، نقش بی‌رقیبشان را از دست داده‌اند. رسانه‌های نوین معمولاً اطلاعات را سریع، جزئی و تازه به مخاطبان خود می‌رسانند؛ البته گاهی این اطلاعات از زاویه درستی داده نمی‌شود و یا نقل‌قول موثقی نیست. همان‌طور که می‌دانید سرمایه‌های اجتماعی در رسانه‌های اجتماعی وجود دارد و هر رسانه، سازمان یا دولتی به دنبال استفاده از این سرمایه‌های اجتماعی است. اما در این بین اخلاق رسانه‌ای مطرح می‌شود. به‌طور مثال تجربه‌ای مانند حادثه پلاسکو ثابت کرد نیازی به تبدیل همه مردم به شهروند خبرنگار نیست. در مواقع مشابه برخی ارزش‌ها و اخلاق شهروندی بر هر مسئولیت دیگری ارجحیت دارد. در عصر جدید، مردم حضور بیشتر و پررنگ‌تری در رسانه‌ها دارند که یکی از دلایلش این است که مخاطب امروزی صبر و تحمل کمتری برای گرفتن اخبار دارد و به دنبال اخبار لحظه‌ای و کامل است. اینجاست که مخاطب، رسانه‌های اجتماعی را انتخاب می‌کند. حرف آخر، این نکته مهم است که جذابیت داشتن، مخاطب زیاد و سرعت در اطلاع‌رسانی و حتی قرار گرفتن در بین اولین‌ها نباید باعث شود که اخلاق رسانه‌ای را فدا کنیم.