می‌گوید آره ولی فکر کردم اینجا چون مرکز اصلی است، خون‌ها زودتر به مردم بندرعباس برسد. این تنها یک سکانس آن هم از ورودی اداره کل انتقال خون استان تهران یا همان پایگاه خیابان وصال است. می‌گویند سراسر کشور مراکز خون همین وضع را دارند. از روز گذشته اطلاع‌رسانی‌ها برای خون‌دهی نه تنها از سوی رسانه‌های رسمی کشور آغاز شده بلکه حتی بلاگر‌ها و مردم عادی با پست و استوری همراه شده‌اند. خون یک ایران قرار است برسد به هرمزگان و بریزد توی رگ بچه‌های بندر و دوباره از دل تلخی روز‌هایمان، صحنه‌های زیبایی به وجود بیاید که از دیدنش لذت ببریم. عکس‌های مخابره شده از صف‌های اهدای خون نه فقط در رسانه‌های ایران بلکه دارد در رسانه‌های جهان نیز مخابره می‌شود. حتی برخی‌ها نوشته‌اند چنین صحنه‌هایی را در آمریکا همین چندوقت پیش برای تخم‌مرغ و نیمروی ارزان دیده بودند. صحنه‌های بلک‌فرایدی‌گونه‌ای که آدم‌ها از سر و کول هم بالا ‌می‌روند تا چیز مفتکی یا ارزان گیرشان بیاید. اما اینجا در ایران‌خانه خودمان مردم پشت در‌های مراکز انتقال خون بست نشسته‌اند تا از خون توی رگ‌هایشان برای هموطنان داغدارشان مرهم بفرستند.

   مردم بدون پیامک آمده‌اند
با وقوع حادثه تلخ انفجار در بندر شهید رجایی، مردم برای اهدای خون داوطلبانه در سرتاسر کشور به پایگاه‌های انتقال خون مراجعه کردند. از روز گذشته در فضای مجازی صفوف اهدای خون مردمی در شهر‌های مختلف دست به دست می‌شود. بندرعباسی‌ها هم که برای هم‌شهری‌هایشان سنگ‌تمام گذاشتند. از روز گذشته اداره کل انتقال خون استان تهران در خیابان وصال شیرازی هم یکی از این مراکز شلوغ و پرمراجعه اهدای خون در تهران است. آن‌هایی که یک بار در این مرکز اهدای خون انجام داده باشند، احتمالاً هرچندوقت یک بار پیامکی دریافت می‌کنند که در آن گفته می‌شود به گروه خونی آن‌ها نیاز مبرم دارند تا در صورت تمایل به مرکز اهدای خون مراجعه کنند. سامانه پیامکی که این روز‌ها و حتی طی روز‌های آتی احتمالاً استفاده نخواهد شد؛ چراکه مردم این روز‌ها بدون پیامک و بدون درخواست راهی مراکز اهدای خون می‌شوند.

   من اُی منفی هستم؛ زودتر خون بدهم؟
در خیابان وصال و جلوی درهای آهنی سفید و قرمز پایگاه عده‌ای روی زمین، تعدادی روی موتور و تعدادی هم سرپا و منتظر ایستاده‌اند. اغلب می‌خواهند بدانند به کدام قسمت مراجعه کنند و چه‌طور باید برای هموطنان خود در بندرعباس خون بفرستند. نوبت‌دهی که روز گذشته در سالن انجام می‌شد حالا به قسمت نگهبانی آمده و چند نفر همان‌جا به مردم نوبت کاغذی می‌دهند. بعضی‌ها کاغذ نوبتشان را با هم جابه‌جا می‌کنند. یکی می‌گوید من می‌روم کاری انجام بدهم و برگردم این نوبت مال شما، شما کاغذت را بده به من. متصدی نوبت‌دهی هم دارد به یک نفر می‌گوید این را یک آقایی گذاشت، بگیر حداقل 20 نفر جلو می‌افتی. یک نفر سؤال می‌پرسد: «من اُی منفی هستم، میشه بدون نوبت خون بدم؟ متصدی می‌گوید فرقی نمی‌کند و باید همچنان در نوبت دو الی سه ساعته بماند.»

   باید دو ساعت توی صف بمانید
حیاط پایگاه مملو از افرادی است که کنار باغچه، روی صندلی‌ها و حتی لبه‌های کوتاه ساختمان نشسته‌اند. هر از گاهی یک نفر از جمع‌های دو یا چندنفره سرکی به سالن اصلی می‌کشد تا ببیند مانیتور شماره چند را برای معاینه و چه شماره‌ای را برای خونگیری نشان می‌دهد. در این قسمت یعنی سالن اصلی هم همه صندلی‌ها پر هستند و عده‌ای سرپا ایستاده‌اند.
نکته جالب در این مرکز اهدای خون این است که اکثر چهره‌‍‌ها جوان هستند. موردی که یکی از معاونان مرکز به نام آقای خوش، درحالی‌که من را دنبال خودش می‌برد تا رئیس مرکز را پیدا کنیم هم می‌گوید. با آقای خوش از لابه‌لای جمعیتی که جلوی در اتاق معاینه نشسته‌اند رد شده و وارد بخش خونگیری می‌شویم. بی‌اغراق روی تک‌تک تخت‌های خونگیری یک جوان دراز کشیده است. از آقای خوش می‌پرسم دیروز که آمدم یکی از همکارانتان گفت برای خونگیری باید دو الی سه ساعت در نوبت باشیم. امروز اوضاع چه‌طور است؟ درحالی‌که به تخت‌های خونگیری اشاره می‌کند، می‌گوید: «والا امروز هم همین دو تا سه ساعت است. نگاه کنید 20 تا تخت بیشتر نیست و امروز جمعیت از دیروز هم بیشتر است.»

   کاری کنید صف کوتاه‌تر شود
در فاصله‌ای که آقای خوش دنبال مدیرکل پایگاه می‌گردد، سراغ یکی از اهداکنندگان می‌روم. محمدحسین متولد 79 است و با یک نفر از دوستانش به پایگاه آمده است. می‌گوید: «مطمئن نبودم که می‌توانم خون بدهم یا نه چون یک مقدار وزنم کم است اما آمدم و معاینه شدم و وقتی گفتند مشکلی ندارم، خیلی خوشحال شدم. اگر این خون به درد یکی از مجروحان بندر شهید رجایی بخورد هم کافیست. چیزی که از من کم نمی‌شود، این خون امروز و فردا جایگزین می‌شود اما ممکن است جان یک نفر را نجات بدهد.»
آقای حدود 50ساله‌ای وقتی می‌فهمد خبرنگارم صدایم می‌زند. درحالی‌که خون از دستش توی کیسه می‌رفت، گفت: «خانم تو را خدا پیگیری کنید، زشت است به مرکز اصلی انتقال خون بیایی و برای چنین حادثه مهمی این‌همه توی صف بمانی.» می‌پرسم چقدر در صف ماندید؟ می‌گوید: «دوساعت‌ونیم. حالا من شغلم آزاد است و ماندم. یک کارمند، یک دانشجو یا هرکس دیگری که می‌گوید من بروم نیم ساعته خون بدهم و به هموطنم کمک کنم، اما می‌آید اینجا و بیشتر از دوساعت معطل می‌شود، خب شاید برود، شاید منتظر نماند. این‌طوری کلی آدم از خون دادن پشیمان می‌شوند. مردم می‌خواهند کار داوطلبانه کرده و به بقیه کمک کنند، اما کار و زندگی هم دارند.»

    37 درصد اهداکنندگان بار اولشان است
صحبت‌هایم که با اهداکنندگان تمام می‌شود برمی‌گردم و این بار آقای خوش را پیدا نمی‌کنم. خبرنگاران دیگری هم در سالن اهدای خون هستند. یک نفر با یکی از پرستاران مصاحبه می‌کند و از او می‌خواهد از حال‌وهوای کارش در این روز‌ها بگوید. پرستار درحالی‌که لبخند می‌زند می‌گوید ما که کاری نمی‌کنیم، کار بزرگ را این اهداکننده‌ها انجام می‌دهند. آدم این‌طور مواقع به هموطنانش افتخار می‌کند. از یکی از خدماتی‌ها سراغ آقای خوش را می‌گیرم. می‌پرسد چه کارش دارم و ماجرا را شرح می‌دهم. با آقای خدماتی هم یک دور، دور ساختمان می‌گردیم اما «سید منتظر شبر» مدیرکل مرکز را پیدا نمی‌کنیم. برخی از مردم در قسمت‌های پشتی ساختمان، یک گوشه سایه برای خودشان پیدا کرده‌اند و نشسته‌اند. آقای خدماتی از هرکس می‌پرسد می‌گویند آقای دکتر الان اینجا بود و رفت. درنهایت دکتر شبر را در بین جمعیت سالن اصلی در حال گفت‌وگو با چندنفر دیگر از مسئولان پایگاه پیدا می‌کنیم.
دکتر شبر می‌گوید طی دو روزی که از حادثه انفجار در بندر شهید رجایی گذشته است نسبت به حالت عادی حدود 400 نفر مراجعه‌کننده بیشتر داشته‌ایم و تنها در روز گذشته 2 هزار نفر به این مرکز مراجعه کردند که 1800 نفر واجد شرایط خونگیری بودند و خون از آن‌ها گرفته شد. مدیرکل مرکز هم به تعداد جوانان مراجعه‌کننده و حاضر در پایگاه انتقال خون وصال اشاره می‌کند و می‌گوید: «بیشتر مراجعه‌کنندگان جوان هستند و تا دیروز 37 درصد کسانی که برای خون‌دهی مراجعه کردند بار اولی بود که برای این کار اقدام می‌کردند.»

   تازگی آنفلوآنزا گرفتید، نیایید
دکتر شبر درباره نوع گروه خونی مراجعه‌کننده می‌گوید: «ما به همه گروه‌های خونی نیاز داریم. بیشتر هم گروه خونی اُی مثبت مراجعه دارند. اما توصیه می‌کنیم عزیرانی که گروه خونی اُی منفی هم دارند مراجعه کنند؛ چراکه این گروه خونی قابلیت این را دارد که به همه گروه‌های خونی دیگر تزریق شود.» از مدیرکل انتقال خون استان تهران می‌پرسم الان وضعیت بانک خون تهران چه‌طور است؟ می‌گوید: «خدا را شکر وضعیت خوب است. در خبر‌ها خواندم در هرمزگان هم الحمدلله وضعیت خوب است. ما در همان ساعات اولیه ذخایر خونی را که در مرکز داشتیم، به بندرعباس فرستادیم. هرشب هم ان‌شاءالله ذخایر خونی آن روز را می‌فرستیم.» دکتر شبر توصیه می‌کند افرادی که برای خون‌دهی مراجعه می‌کنند، بیماری خاص مثل بیماری‌های قلبی و کم‌خونی نداشته باشند. حتی اگر کسی به تازگی آنفلوآنزا گرفته باشد هم فعلاً واجد شرایط خون‌دهی نیست. غیر از این‌ها همه افراد 18 تا 65 سال شرایط اهدای خون را دارند.

جلوی پیشخوان نوبت‌دهی ایستاده‌ام و منتظرم کارت خبرنگاری‌ام را بگیرم. متصدی نوبت‌دهی مرد جوانی است که تلاش می‌کند راهبند در اصلی پایگاه را بعد از ورود آمبولانس ببندد. ولی جمعیت جلوی در زیاد است و موفق نمی‌شود. صدا می‌زند: «خانم تو را خدا بیایید کنار. این می‌خورد به سرتان، شرمنده می‌شویم.» زن می‌گوید کجا برویم؟ متصدی می‌گوید: «بفرمایید داخل، شما نور چشم ما هستید.»