اولین مستند «کیپاپ» روی سوژه عمیق نبود
گفتوگو با علی کوثری، کارگردان اولین مستند «کیپاپ» نشان میدهد که برای ساخت مستند بهاندازه کافی پژوهش داشته و اطلاعات کاملی از این گروهها پیدا کرده، اما احتمالاً در ساخت مستند پیشفرض را روی این گذاشته که خود مخاطب برخی موضوعات را میداند و روی آنها عمیق نشده است.

به گزارش جهت پرس؛ به ۳۰ سال پیش برگردیم؛ دهه ۹۰ میلادی بود که اولین فعالیت گروههای موسیقی کیپاپ رقم خورد. در آن روزها کرهایها هنوز متوجه نبودند که معدن موسیقی کشف کردند؛ موضوعی که با گذر زمان خودش را نشان داد و موفق شد نقش مهمی هم در اقتصاد کره و هم زندگی افراد در سراسر جهان پیدا کند.
محبوبیت گروههای کیپاپ برای کره فرصت طلایی محسوب میشد اما برای کشورهای دیگر یک زنگ خطر. با افزایش گروههای کیپاپ، روز به روز به طرفدارانش اضافه شد و ترس بیگانه بودن، فرهنگی که این گروههای موسیقی ممکن بود انتقال دهند، نگرانی مسئولان فرهنگی و خانوادهها را با خود همراه کرد.
موسیقی کرهای بهمرور بیشتر از پیش در زندگی نسل ضد بروز کرد و این موضوع، باعث اختلاف خانوادهها با نوجوانان کیپاپر شد. موضوعی که سوژه مستند علی کوثری شد و محمدحسین جعفریان هم تهیهکنندگیاش را به عهده گرفت.
گفتوگو با این کارگردان نشان میدهد که برای ساخت مستند بهاندازه کافی پژوهش داشته و اطلاعات کاملی از این گروهها پیدا کرده، اما احتمالاً در ساخت مستند پیشفرض را روی این گذاشته که خود مخاطب برخی موضوعات را میداند و روی آنها عمیق نشده است.
سوژهای که علی کوثری انتخاب کرده تا به آن بپردازد به خودی خود مهم است. اما جنس پرداخت به آن حتماً مهمتر میشود. اگر بخواهیم مستند را به یک صفحه پازل تشبیه کنیم، این کارگردان تکههایی را انتخاب کرده که هرکدام جداگانه میتوانند تکمیلکننده پازل دیگری باشند. اما در یک صفحه پازل با یکدیگر جا نمیشوند و تکههایی اضافه میآید.
نظرات
لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
از ارسال نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد خودداری کنید.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نماييد.
نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.