به گزارش جهت پرس؛ نهمین نشست‌ از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «الگوی خوداتکایی در خوراک و احیای نژادهای دام و طیور بومی»، چهارشنبه ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۹ الی ۱۲ و با میزبانی «موسسه تحقیقات علوم دامی» برگزار شد.

علیرضا آقاشاهی مجری طرح کلان خوداتکایی در خوراک دام و طیور در این نشست گفت: ارتقاء خوداتکایی در تامین نهاده‌های دام و طیور به عبارتی هم ترازی خوراک یک زنجیره است. در این زمینه هم باید به ظرفیت تولید خوراک در داخل توجه شود و هم به نژادهایی که به این هدف کمک می‌کند توجه شود.

وی افزود: عملکرد تولید در کشور در خصوص نهاده‌هایی مثل ذرت، جو، ذرت علوفه‌ای و یونجه، به مراتب کمتر از میانگین کشوری و حد مطلوب است؛ بنابراین افزایش تولید با افزایش بهره وری در تولید، میتواند حدود ۳۰ تا ۷۰ درصد افزایش تولید این محصولات را با همین میزان سطح زیر کشت به همراه داشته باشد و به خوداتکایی در تولید این نهاده‌ها کمک کند.

آقاشاهی ادامه داد: علاوه بر این بقایای بعد از برداشت محصولاتی مثل چغندر قند و نیشکر قابلیت این را دارد که به عنوان خوراک دام مورد استفاده قرار بگیرد. بحث بعدی سرشاخه‌های خرماست که ارزش غذایی آن حدود نصف کاه است و به آن هم توجه نشده است. بقایای بعد از برداشت پسته یا خرمای ضایعاتی نیز میتواند به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار بگیرد. کود مرغی هم میتواند مانند کنجاله سویا مورد استفاده قرار بگیرد. ۱۴ میلیون تن هدر رفت غلات کشور هم میتواند در زنجیره خوراک دام مورد استفاده قرار بگیرد. با توجه به منابع آب و خاک فعلی، می‌توان خوداتکایی در امنیت غذایی را به دست آورد.

مجری طرح کلان خوداتکایی در خوراک دام و طیور گفت: در حوزه سیاستگذاری که دولت متولی آن است، در اقلامی که می‌توانیم استفاده کنیم باید برنامه مشخصی داشته باشیم. در کشور برزیل جدول استاندارد غذایی خوراک دام شامل ۴۳ قلم است اما ما آن را به ۳ قلم کاهش دادیم.

وی افزود: اتوبان ۴۳ بانده خوراک دام اگر به ۳ باند کاهش یابد، فساد و تخلف به وجود خواهد آمد. همچنین واردات را باید بر مبنای توان تولید داخل انجام دهیم. مثلا اگر گلوتن را به جای ذرت استفاده کنیم می‌توانیم در خوراک دام از مقدار بیشتری اوره که تولید داخلی است، استفاده کنیم، اما اختیار خوراک دام را به دست تجار دادیم.

آقاشاهی اظهار داشت: ما بر اساس منابع طبیعی کشور واردکننده نهاده خواهیم بود اما باید خودمان تعیین کنیم چه چیزی برای واردات مناسب است و نظارت دقیقی روی واردات داشته باشیم. به طور مثال ۳۰ درصد نشاسته ذرت در مدفوع گاوها دفع می‌شود چون ذرت وارداتی ساختار سستی داشته و متناسب با نیاز ما نبوده اما با این سیستم واردات که تولیدکننده پروتئین نظارتی بر خوراک وارداتی ندارد، چطور می‌توانیم به ذرت مناسب دست بیابیم؟ به این ترتیب ۶۵۰ هزار تن ذرت وارداتی به صورت کود دفع می‌شود.