وقتی صحبت از این می‌کنیم که شرکت کوکاکولا محتوای نوشابه را در جای دیگر تولید می‌کند و به ایران برای بطری پر کردن ارسال می‌کند دقیقا یعنی چه؟
محتوای نوشابه در واقع همان فرمول نوشابه است که سر زبان‌ها تکرار می‌شود همین فرمول نوشابه بر خلاف نامش یک دستورالعمل ساخت نیست بلکه به ماده پایه نوشابه است که به شرکت بطری پری (مانند خوشگوار در ایران) تحویل داده می‌شود و این شرکت این ماده را با آب گازدار ترکیب می‌کند و بعد از پر کردن داخل بطری به بازار عرضه می‌کند. شرکت کوکاکولا به دلیل حفظ اسرار تجاری و امنیت تولید، اطلاعات محدودی در مورد مکان‌های دقیق تولید سیراپ کوکاکولا منتشر کرده است. ولی به طور کلی می‌دانیم این سیراپ انحصارا فقط در آمریکا تولید می‌شود و ممکن است در انگلستان نیز تولید شود. ما می‌دانیم که شرکت کوکاکولا توانسته است با استفاده از یک سیستم توزیع جهانی گسترده به سبک بطری‌پری، محصولات خود را در بیش از ۲۰۰ کشور توزیع کند. همین ماده اولیه و پایه هم یک جا ارسال نمی‌شود بلکه شرکت کوکاکولا برای محافظت از راز فرمول شربت خود، آن را با ارسال مواد اولیه به کارخانه‌های پر کننده بطری در قالب “کالاهای ناشناس” انجام می‌دهد. این کالاهای ناشناس شماره‌های 1 تا 9 دارند. مدیران کارخانه فقط از نسبت‌های نسبی هر کدام از آن نه بسته و روند ترکیب آن‌ها آگاه هستند، و اطلاعاتی در مورد مواد اصلی درون این کالاها ندارند، برخی از آن‌ها خود ترکیبات ابتدایی دیگری هستند. اما در کل چیزی که از این 9 بسته می‌دانیم عبارت است از: کالای شماره 1 به عنوان شکر، در قالب شربت شکریزه بالا یا ساکارز شناخته شده است. شماره دو رنگ کارامل است شماره سه کافئین است شماره چهار اسید فسفریک است هویت کالاهای 5 تا 9 مشخص نیست و گمانه زنی های مختلفی درباره آن وجود دارد. مدل تعامل و سود کارخانه کوکاکولا در تعامل با شرکت‌های قوطی پر کنی چگونه است؟ هیچ‌کس نمی‌داند و این جز اسرار تجاری کوکاکولا است. اما حدس من این است که درصد بالا و قابل توجهی از سود سالانه شرکت‌های قوطی پر کنی به کوکاکولا تعلق می‌گیرد.
